• İnönü stadyumu

    essİz güzellİkte kİ stadımızdan fotograflara yansıyanlar

    • Taksİm Stadı
    • ŞEREF STADI
    • TAKSİM'DEN İNERKEN
    • İLK YENİLEMEDEN SONRA
    • BELEŞTEPE
    • BÜYÜK BEŞİKTAŞ TARAFTARI
    • ŞEREF TRİBÜNÜ KAPISI
    • İNÖNÜ STADI / 2003
    • REKOR KIRAN BAYRAK
    • İNÖNÜ STADI TIKLIM TIKLIM
    • ŞEREF TRİBÜNÜ KAPISI
    • BELEŞTEPE MANZARASI
    • HELİKOPTERDEN İNÖNÜ
    • 110.YIL KUTLAMALARI - 1
    • 110.YIL KUTLAMALARI - 2
    • 110.YIL KUTLAMALARI - 3
    • DÜNYANIN EN GÜZEL STADI
    • BOĞAZIN İNCİSİ
    • BJK İNÖNÜ STADI
    • ÇARŞI
    • KAPALI TRİBÜN / KUTU
    • EFSANE LİVERPOOL MAÇI
    • ŞAMPİYONLUK BİZİM KUPA BİZİM
    • İNÖNÜ YANIYOR
    • BİR GÜNDÜZ MAÇI
    • ESKİ AÇIK'TAN İNÖNÜ
    • YENİ AÇIK TRİBÜNÜ
    • ŞAMPİYONLAR LİGİ MAÇI
    • SÜZER PLAZA'DAN İNÖNÜ STADI
    • YENİ STAD PROJESİ - 1
    • YENİ STAD PROJESİ - 2
    • YENİ STAD PROJESİ - 3

  • Anılar

    İnönü stadı ile ilgili hafızalarda kalan degerli hatıralar

    2Ağustos

    Ebru Merdoğlu

    Beşiktaşlı ne zaman olduğumu bilmem çünkü doğduğumdan beri içindeyim zaten...Devamını Oku

    28temmuz

    Yasemin Arslan

    21 Eylül 2012.. Hayallerimi gerçekleştirdiğim tarih.. Dayımın düğünü nedeniyle İstanbul'a gitmiştik...Devamını Oku

    8temmuz

    Merve Betül

    Hani derler ya "Doğuştan Beşiktaş'lı" diye, işte bende o doğuştan Beşiktaş'lılardanım....Devamını Oku

    16Haziran

    Eren Mahir Budak

    Çok defa inönüde maç izlemek nasip oldu, aşkın tek anlamının bir kıza...Devamını Oku

    6haziran

    Emre Küçük

    İnönü Stadı denince aklıma sadece bi anı gelir oda zaten çok acayiptir.)Nasıl başlasam bilmiyorum...Devamını Oku

    29mayıs

    Can Buldu

    Tarihlerden 20 Ağustos 1995 ailecek İstanbul'a gittik. İstanbul'dayız ve o günde...Devamını Oku

    20mayıs

    Nurullah Şentürk

    24 ekım 2007 saat 20:00 maça bi şekılde bilet buldum girdım ben dayım ...Devamını Oku

    18mayıs

    Ali Emir Kılıç

    Ben 13 yaşındayım ve İnönü'de ki son maçta yediğim o biber gazının acısı...Devamını Oku

    17mayıs

    Engin Kekeç

    tarih 24 ekim 2007 yer istanbul inönü stadı muhteşem bir atmosferde beşiktaş...Devamını Oku

    15mayıs

    Kübra Sarıgül

    Yanlış hatırlamıyorsam son şampiyon olduğumuz sene mabedde bir cincon maçı ...Devamını Oku

    15mayıs

    benim tututuğum takım değil beşiktaş. yaşam tarzım oldu. aşk nedir bana ...Devamını Oku

    15mayıs

    Kadir Bektaş

    Bu sezonun son derbisi Beşiktaş Fenerbahçe Maçında durum 2-2 iken ...Devamını Oku

    15mayıs

    Ertuğrul Karakoç

    Okul harçlıklarımı biriktirip doğum günümde maça gitmek istiyordum...Devamını Oku

    14mayıs

    Zafer Acar

    100 yıl şampiyonluk maçı Beşiktaş - galatasaray maçı...Devamını Oku

    14mayıs

    İbrahim Sarı

    İnönü Stadı'nda oynanan Beşiktaş-Akhisar maçıydı. Arkadaşımla gitsek mi gitmesek mi kararsızlığı içindeydik...Devamını Oku

    14mayıs

    Özgür Etyemez

    27 yaşındayım, 90'lı yılların başında yaşanan 3 sene üstüste şampiyonluk dönemlerini çok net hatırlamasam bile...Devamını Oku

    14mayıs

    Olcay Yılmazer

    yıl 1990 lar gordon zamanı teknoloji bu kadar ileri değil elle 100 metre pankart yazdık maçlar gunduz oynanıyor...Devamını Oku

    14mayıs

    Kemal Kaz

    2012-2013 sezonun ilk yarisin son maciydi. bir hafta once bulundugum sehir 400 km olup sirf besiktas icin...Devamını Oku

    14mayıs

    Yalçın Kızılaslan

    ahh ahh paris Saint germen maçı.okuldan kaçmışız o yağmurun altında...Devamını Oku

    13mayıs

    Furkan

    ben 17 yaşındayım inönüye veda maçında izmirden yola çıkarak istanbula geldim...Devamını Oku

    13mayıs

    Seçkin Kartal

    Hiç gitmedim İnönü'ye. Hiç nasip olmadı. Ama hep takip ettim Beşiktaş'ı çocukluğum/gençliğim boyunca...Devamını Oku

    13mayıs

    Adil Yağız İnan

    İlk geldiğim maç, Galatasaray maçıydı şu Almeida'nın verilmeyen golü ve 0 - 0 biten maç...Devamını Oku

    13mayıs

    Arif Kuday

    Yıl 1982 Beşiktaş Trabzon maçı abim maçtan 3 gün önce Edirne den İstanbul'a geldi...Devamını Oku

    13mayıs

    Harun Korkmaz

    feda sezonu aldık kombinemizi maçlara geliyoruz çoğu mac inönüde berabere bitio...Devamını Oku

    13mayıs

    Emre Tanrıver

    Gidebildiğim ilk ve son maç: Konyaspor maçı. Delgado'nun kaçırdığı penaltı...Devamını Oku

    13mayıs

    Ahmet Dursun

    Yaşım 10 Falan olması lazımdı. İnönüye ilk gelişimdi o kadar güzel bi atmosfer vardıki...Devamını Oku

    12mayıs

    Yusuf Deniz

    23 Kasım 2012 Saat:20:00 Beşiktaş JK Akhisar Bld. Gençlik...Devamını Oku

    12mayıs

    Ahmetcan

    Beşiktaşın yeri herzaman farklıdır benim içi belki bu cümleler klasikleşmiş olabilir ama biz...Devamını Oku

    12mayıs

    Vedat

    Ah İnönü.. Bir kere göremedim ya seni ölene kadar bunun eksikliğiyle yaşıyacağım...Devamını Oku

    12mayıs

    Kadir Corluk

    inönü stadına gecen sene antep macına gitmiştim...Devamını Oku

    12mayıs

    Emre Kadir Eren

    İlk İNÖNÜ çıkartması benim için tarih 3 Mart 2013. Gecenin yarısı sıcacık yatağımız bırakıp geldik her şeyi senin uğruna düştük yollara...Devamını Oku

    12mayıs

    Efe İnce

    Ben İnönü'de hiç maç izlemedim, hiç kapalıda çılgınlar gibi marş söylemedim. ama hayatımın en güzel sabahlarının sebebiydi inönü...Devamını Oku

    12mayıs

    Ahmet Nuri

    İnönü'ye ilk gittiğim maç yılını hatırlayamıyorum ama 2-2 biten Gençlerbirliği maçıydı. yaklaşık 9-10 yaşındaydım...Devamını Oku

    12mayıs

    Fahri Şafak Çınar

    Beşiktaş 3-2 Fenerbahçe maçı...Devamını Oku

    12mayıs

    Hasan Bakır

    Oğlumu ilk kez getirdiğim maç...Devamını Oku

    12mayıs

    Alperen Şahin

    132 dB'lik rekor kırdığımızda...Devamını Oku

    12mayıs

    Taha Ocak

    Biz Göremedik mabedi :( siz gördüyseniz...Devamını Oku

    12mayıs

    Ozan Kaçmaz

    İnönüdeki delgadonun 2 gol attığı Zurich maçında babamın omuzlarında maçı izlerken delgadonun kafayla...Devamını Oku

    12mayıs

    Mert Yorulmaz

    En son maçta Beşiktaşımı yine yalnız bırakmadım İnönüye yakışır bir veda oldu ne kadar...Devamını Oku

    12mayıs

    Ali Karabacak

    Şeref(İnönü)Stadındaki en unutulmaz macım 2-2 kaldığımız simaonun fener kalelerine gönderdiği füzedir...Devamını Oku

    12mayıs

    Rahmi Erik

    Tarih 03.03.2013'tü ilk maçım fenerbahce beşiktaş derbisiydi ve inönudeki o...Devamını Oku

    12mayıs

    Serdar Aksoy

    Uzanmış İstanbulun en güzel yerine Bakarız boğazın hüzünlü mavisine ve gırtlağımızdaki telleri yırtarcasına...Devamını Oku

    12mayıs

    Ali Eren

    eski açıktaydım ve necip abi altımda ısınıyordu...Devamını Oku

    12mayıs

    Fırat

    Liverpool maçında oyuncuların...Devamını Oku

    12mayıs

    Ahmet Altunbaş

    İnönüyü görebilmek için can atıyordum.Ailemden o zaman izmir e tatile gidiyorum diye kapalı bilet parası...Devamını Oku

    12mayıs

    Onur

    sene 2003 İLHAN MANSIZ ın kaşı kanıyor uzerındekı ter akıttıgı forma armasındakı ay yıldız...Devamını Oku

    12mayıs

    Uğur

    Beleş tepe inönüye ilk gittigim zaman ve...Devamını Oku

    12mayıs

    Ertaç Er

    inönü'den sonra beşiktaş diye bağırmayı öğrendim...Devamını Oku

    12mayıs

    Volkan Teper

    Bir Galatasaray taraftarı olarak İNÖNÜ denince aklıma kartal gol gol gol , liverpool gelir Barcelona gelir Alen abi gelir...Devamını Oku

    12mayıs

    Muhammed Demirtaş

    2012 deki play-off galasasaray maçı stada girememiş 80 dakika içeri girmeye çalıştık herşeye rağmen...Devamını Oku

    12mayıs

    Fatih Görer

    2008/2009 Sezonu Beşiktaş - Fenerbahçe ile oynadığımız karşılaşma öncesi müthiş bir coşku, harika bir atmosfer yaratmıştık...Devamını Oku

    11mayıs

    Tolunay Akalın

    İstanbula uzak biyerde yaşıyorum istanbula gelişlerim sayılıdır toplasan 10 dur belkı ilk yarıdakı elazığ macına kadar sadece beleştepeden...Devamını Oku

    11mayıs

    Deniz

    uefa avrupa lıgındekı a.madrıd macın evımızde yenılmmısdık ılk defa ınonuye gıtmısdım...Devamını Oku

    11mayıs

    Furkan Özçelik

    İlk gittiğim maç 100. yıldaki Galatasarayla olan şampiyonluk maçımızdı ve...Devamını Oku

    11mayıs

    Berke Kula

    Pek bir anım yok ama cimbomlu olsam da bu saha Dünyanın sayılı en iyi...Devamını Oku

    11mayıs

    Yasin Arslan

    Ben Balıkesir'liyim. Ve en az 200 maça gitim İnönü'de şu 19 yıllık ömrümde... Asla unutamayacağım anım ise tarih 24 Ekim 2007'de...Devamını Oku

    11mayıs

    Bahar Doğan

    BEŞİKTAŞ-dinamo kiev maçıydı. Beşiktaş grup liderliği için zorluyordu. Benim ilk maçımdı. Abimle yeni açığa gittik...Devamını Oku

    11mayıs

    Ece Kopuz

    arkadaşlarımla kadiköyden inönü stanına kadar boğazımız patlayana kadar bağırarak...Devamını Oku

    11mayıs

    Orhan Babir

    gidemedim...En büyük hayalim olan çocukluğumda yatarken düşlediğim göremediğim evime gidemedim...Devamını Oku

    11mayıs

    İbrahim Halil

    inönü denilince kalbim duracak gibi oluyor her seferinde şeref dolu yıllarımız hepsi orda geçti şeref bey...Devamını Oku

    11mayıs

    Berkehan Uysal

    sene 1995 daha 3 yaşında ki bi çocuk için aşkın başladığı yeri...Devamını Oku

    11mayıs

    Beyza

    Koskoca İnönü'ye nasıl veda edilir ki şimdi. Daha çok küçüktüm sana geldiğimde yağmurlu bir gündü yine...Devamını Oku

    11mayıs

    Caner Kalafat

    Daha 5-6 yaşlarında bir çocuktum. Futbolu yeni yeni kavramaya başlarken , babam her haftasonu Beşiktaş maçlarını seyrediyordu...Devamını Oku

    11mayıs

    Orkun

    İnönü de ki Eskişehir Spor maçına Gittim Adana Demir Spor formasıyla ve çok güzel bir atmosferdi...Devamını Oku

    11mayıs

    Uğur Saka

    O büyük maç şampiyonlar liginde manchesterler oynuyoduk tello orta sahadan...Devamını Oku

    11mayıs

    Suat Meral

    yılı tam olarak hatırlamıyorum ama GENÇ BEŞİKTAŞLILAR DERNEĞİ vardı o zamanlar onu hatırlıyorum. sezon açılışıydı...Devamını Oku

    11mayıs

    Feyzi Nilüfer

    12.04.1996 istanbulspor-antalyaspor inonuye ilk ziyaretim ankaradan gelen kucuk bir Beşiktaşlı olarak...Devamını Oku

    11mayıs

    Mehmet Satoglu

    İnönü Stadı ile ilgili ilk ve en güzel hatıram bir maç çıkışıdır. Fenerbahçe derbisiydi ve maçı kötü bir şekilde kaybetmiştik...Devamını Oku

    11mayıs

    Mustafa Güryıldız

    ilk maçım 2011 de fenere 4-2 yenildiğimiz maçtı zaten ondan sonrada dedimki ben istanbul da bi üniversite kazanmalıyım...Devamını Oku

    11mayıs

    Ziver Akan

    bütün yeğenlerimi birer,birer...Devamını Oku

    11mayıs

    Uğur Bayer

    Hayatta ki en büyük pişmanlığım en büyük üzüntüm BİR EFSANE BİR TARİH YATAN...Devamını Oku

    11mayıs

    Yavuz Savaş

    ilk gittiğim maç bursa maçıydı hava acayip derecede yagmurluydu 5 saat aralıksız yagmur yemiştik...Devamını Oku

    11mayıs

    Berk Cüce

    Annemle beraber gittiğim son stat...Devamını Oku

    11mayıs

    Hakkı Erçetin

    Hayatımın merkezi, kalbimin direği, ömrümün mabedi biricik evim benim bugun son kez mi göreceğim seni ben? Son kez mi bakacam sana ben hı?...Devamını Oku

    11mayıs

    Alp

    2 yıl önce Fenerbahçe derbisi için kapalı tribün önünde bekliyordum . Hiç tanımadığım bir Amca...Devamını Oku

    11mayıs

    Cem İbrahim Eskikan

    inönüdeki ilk maçım 30.10.2004 bjk:2 fb:1 goler john carew ve mustafa doğan dan gelmiş çok güzel bi maçtı...Devamını Oku

    11mayıs

    Ali Öğünç

    Sene ya 98 ya 99 İnönüye ilk kez gitcem..Öncesi sadece deplasmanlara gitmiştim ölüyodum bir kez maça gitmek için İnönüde...Devamını Oku

    11mayıs

    Fethiye

    Adanalıyım,doğma büyüme BEŞİKTAŞLIYIM.İnönü'de maç izlemeden ölmek istemezdim,şükür Allahıma 3 kez İnönü'de maç izleme şerefini yaşadım...Devamını Oku

    11mayıs

    Atakan Yazıcı

    ilk defa küçükken geldiğimde seslerden dolayı korkmustum...Devamını Oku

    11mayıs

    Ersin Hocaoğlu

    Şimdiye kadar hiç maça gidemedim ama her izlediğim maç ta kapalıyla birlikte...Devamını Oku

    11mayıs

    Atilla Sevli

    inönüdeki ilk maçım 26.2.1989 Beşiktaş 4-0 Malatyaspor...Devamını Oku

    11mayıs

    Fatih Çelik

    Yıldızdan doğru da aynı Eminönüden doğru da, hep aynı siyah beyaz, çubukluyla da montlarla atkılarla da aynı siyah beyaz...Devamını Oku

    11mayıs

    Adem Ateşci

    Geçen sene Süper final zımbırtısının galatasaray'a karşı olan ilk maçındaydı,hatırlanacağı gibi yoğun yağış nedeni ile maç iptal edilmişti...Devamını Oku

    11mayıs

    Ömer Öçal

    2007-2008 Sezonu ramazan ayı hava tam bir futbol havası yeni açıkta 5 arkadaş yerlerimizi aldık...Devamını Oku

    11mayıs

    Enes Eldemir

    Daha 16 yaşındaydım babam yeni telefon almışdı telefonum vardı fakat bu yeniydi gelcek hafta Beşiktaş liverpool maçı vardı...Devamını Oku

    11mayıs

    Sait Ali

    2012-2013 sezonunda Beşiktaş-Eskişehirspor maçı oynanacaktı,maçtan yaklasık bir saat önce 2 arkadaşımla birlikte gelmiştik...Devamını Oku

    11mayıs

    Merih Gazioğlu

    İNÖNÜÜ..İNÖNÜÜ.. okadar çok var ki hangi birini paylaşsam :) sezonu hatırlamıyorum BJK-TS maçı,1-1 biten maç...Devamını Oku

    11mayıs

    Eren Türköz

    2002 yılı ağustosuydu,yanlış hatırlamıyorsam.Kocaelisporu 2-1 yendiğimiz bir maç..Daha 9 yaşındaydım.Babam ilk defa bir...Devamını Oku

    11mayıs

    İsmail Can Kayıkçı

    Tarih 3 mart 2013, Fenerbahçe ile oynuyoruz.Maçı eski açık tribününden izliyorum.Herkesin artık canına tak ettiği anlarda...Devamını Oku

    11mayıs

    Mehmet Şimşek

    Yıl 2003. galatasarayla oynuyoruz. şampiyonluğu bekliyo bütün camia. herkes sadece bi gol bekliyodu bi gol...Devamını Oku

    11mayıs

    Selim

    2009 yılına kadar bir çok maça gittim daha sonra kriz vs derken borç harç iş güc ekmek derdi uzun süre gitmeme engel olmuştu...Devamını Oku

    11mayıs

    Adem Ulgun

    Geçen sene 24.01.2012 günü gazianteple maçımız var. Ben ve Babam birlikte ilk kez mabedimize gitmiştik. yeni açıktan maçı seyrediyorduk...Devamını Oku

    11mayıs

    Oğuzhan Kaan

    maça gittik benm ilk maçım değil ama arkdasım ilk defa stadda maç izledi girdik inönüye...Devamını Oku

    11mayıs

    Cem Salman

    şampiyon oldugumuz sene fenerbahçe maçı 3-0 yendıgımız mac...Devamını Oku

    10mayıs

    Selçuk Maz

    üniversite 3 deyim sanırsam yıl 2008. bursa da okuyoruz marsilya ile maç var ama ertesi günü de vize var...Devamını Oku

    10mayıs

    Boğaç Karaca

    Bir sezon önce 10-0 biten Adana Demir Spor maçının ertesi sezonu ilk kez İnönü'ye...Devamını Oku

    10mayıs

    Volkan Yiğit

    eylül 94'te gitmiştim ilk defa mabede daha doğrusu hatırladığım ilk maç...Devamını Oku

    10mayıs

    Arif Bilgiç

    Sene 2008...ilk kez kapalıda maç izleme şansı yakalamıştım..18 yaşındaydım ve Ankaralı olduğum için, birazda maddi sebeplerden ötürü çok fazla maça gidememiştim...Devamını Oku

    10mayıs

    Gamze Özaslan

    Daha 3-4 yaşındayım yağmurlu bir gündü ilk o zaman babam tutup götürmüştü...Devamını Oku

    10mayıs

    Cenk Ataseven

    Maçın başlamasına 1 saat kalmış. Para yok, bilet yok. Sonra televizyonda bir haber: "Stad kapıları açıldı...Devamını Oku

    10mayıs

    Cenk Ataseven

    Soğuk... yağmur... o zamanlar skorbord yeni açık tribünün üzerinde...Devamını Oku

    10mayıs

    Yalçın Demir

    Babamın omuzlarında seyrettiğim ilk maç Fenerbahçe'ye karşı oynanmıştı...Devamını Oku

    9mayıs

    Cenk Fedakar

    Senesini tam hatırlamıyorum ama seksenli yılların ortalarıydı.Rahmetli babam hadi bakalım artık seninde Dolmabahçe ile tanışma vaktin gelmiş demişti...Devamını Oku

    9mayıs

    Emre Onan

    3 - 0'lık bir Bursaspor maçıydı İnönü'ye ilk gidişim. Ortaokuldaydım ve yeni açık tribündeydim. Çimleri ve stadı ilk gördüğümde çok etkilenmiştim...Devamını Oku

    9mayıs

    Seda

    Sergen attı Şampiyonluk geldi... Ve benim gittiğim ilk Beşiktaş maçıydı.. Heyecandan ölüyordum...Devamını Oku

    8mayıs

    Naim Kaan Yıldırım

    Sene 2003. Aylardan Mayıs. O zaman sadece 9 yaşında olan ben sokakta top peşinde koşturmaktayken babam yanıma gelmiş...Devamını Oku

    8mayıs

    Korhan Karakoç

    980-81 sezonu. Beşiktaş'ın hüsran yıllarının son noktası. Soğuk bir gün ve bir Rize maçı. Alınan kötü sonuçlar nedeniyle herkes huzursuz...Devamını Oku

    8mayıs

    Alper Şahan

    2-1 kazandığımız liverpool maçındayız, Canberk'le kapalı altta her zamanki yerimizde izliyoruz macı...Devamını Oku

    8mayıs

    Post Hoc

    Çoğu kere gittim maça. İstanbulda bulunmadığım zamanlar kaçıp gittim. Özlüyordum orayı. Öyle bir özlem ki...Devamını Oku

    8mayıs

    Selçuk Özkan

    14 yaşındayım amasyada yaşarız 1kere istanbula gittik ve babam söz vermişti maça götüreceğim diye ve bileti aldı gece uyuyamadım bileti...Devamını Oku

    8mayıs

    Burak Atalay

    Önünden defalarca geçtiğim ama girmenin nasip olmadığı İnönü Stadyumunun yıkılacak olması anıların yıkılması değil...Devamını Oku

    8mayıs

    Gorsel Baksi

    '97 yili Agustos ayiydi galiba, Metin Tekin'in jubilesi icin gitmistik Inonu'ye. Gozlerimden yaslar gelerek veda ettim...Devamını Oku

    8mayıs

    Sultan

    24 Ocak 2012 . BEŞİKTAŞ - Gaziantepspor Maçı . Dakika 90+5 . Skor 2-2. Artık maçın bitmesine saniyeler var...Devamını Oku

    8mayıs

    Müge Yüksel

    2012/2013 sezonu ılk yarı gs maçıydı. Yine herzamanki gibi yeni açık tıklım tıklımdı Herkez Çığlık çığlığa aşkını haykırıyordu...Devamını Oku

    8mayıs

    Duygu Yıldırım

    İnönü stadı Beşiktaşlının sonsuz mabedidir. Maç olmadığı zamanlarda bile önünden siyah beyaz 3lüler çekerek geçtiğimiz yerdir, yuvadır...Devamını Oku

    8mayıs

    Berkay Çetintaş

    İlk İnönüye gittiğimde küçücüktüm yeni yeni beşiktaşı öğreniyordum yeni yeni zihnim yerine geliyordu hayal meyal hatırlıyorum...Devamını Oku

    8mayıs

    Aylin

    bütün ailem galatasarayı tutarken "BEŞİKTAŞLI OLUNMAZ BEŞİKTAŞLI DOĞULUR" sözünü kanıtlarcasına gönül verdim ben bu renklere...Devamını Oku

    7mayıs

    Ali Burak Sakallı

    Sene 2001 soğuk bir kış günü babam bana sürpriz yapıp Beşiktaşımızın Gençlerbirliğiyle İnönü stadyumunda karşılaştığı Türkiye Kupasımaçına götürüyor...Devamını Oku

    7mayıs

    Murat Bozkurt

    Seneeee 99.. :) Şeref Bey'de sezonun ilk maçı.. Beşiktaş-Samsunspor... Bir gece önceden defter sayfalarını küçük küçük kesip kendimce konfetileri hazırlamışım...Devamını Oku

    7mayıs

    Atalay Can Ateş

    Sevgili İnönü Stadı,artık yıkılacaksın,biz seninle çok mutluyduk be abi.Stadyumda maç izlemişliğim yok,bir kere önünden geçebildim sadece...Devamını Oku

    7mayıs

    Uğur Can Öztürk

    İnönü de ilk izlediğim maç Manchester maçıydı hiç unutmuyorum iki arkadaş aylık harçlıllarımızı otobüs ve maç biletlerine vermiştik muğladan...Devamını Oku

    7mayıs

    Süha Abrekoğlu

    17 yaşındayım 2 kere şampıyonluk gördüm birini hatırlamıyorum bile abilerimiz şanşlılar bize göre ama yeri geldi onlarda 15 sene bekledi...Devamını Oku

    7mayıs

    Tuğral

    İlk macımdı Beşiktaş-Eskişehir gitmeden hep kendime derdim bi gidiyim maca hep macı izlicem gözümü ayırmıcam, gittim abimle aldı beni yanına 2-0 da galip geldik...Devamını Oku

    7mayıs

    Ömer Faruk Erbaş

    Iste benim icin asil hikayenin basladigi gun 23 Kasim 1996, Besiktas-Istanbulspor maci. 5 yasindayim...Devamını Oku

    7mayıs

    Ömer Faruk Erbaş

    Gecen sene, 15 Mart 2012 gunu. Bogazicindeki degisim ogrencilerinden olusan yaklasik 30 kisilik bi grubu topladim...Devamını Oku

    7mayıs

    Ahmet Okan Kaçmaz

    O kadar çok anı var ki paylaşılacak buralara sığmaz ama 1995 Mayıs ayıydı ilk mabede ayak bastığım gün...Devamını Oku

    7mayıs

    Herman Avakoğlu

    Yıl 1992 Nisan'ın 11'i fenevbahce ile İnönü'de oynuyoruz. Maçı kazanırsak şampiyonluk gelecek, maçtan önce rutin olarak biraz Hasbi...Devamını Oku

    7mayıs

    Engin Yüksel

    Şüphesiz 7'den 70'e herbirimizin anısı vardır İnönü'de.. 40 yaşındayım 34 senedir çok şeyler gördüm ama ben İnönüyü locasız zamanındaki...Devamını Oku

    7mayıs

    Cem Şendur

    Kapalının Tahta Sıra olduğu zamanlar.Sepetlerde Kaşar Ekmek,Pide Ayran Satılırdı.Kaşar Jiletle Kesilmiş gibi olurdu.Bir GS Maçında 4 GS'lı bir Beşiktaş'lı...Devamını Oku

    7mayıs

    Melike Yalçın

    18 yil adanada yasayip Beşiktaş aski icin istanbula gelenlerdenim geldigimin 3. gunu kosa kosa seref bey stadimiza gittim oyle bir duygu...Devamını Oku

    7mayıs

    Ali Can Yılmaz

    Ben çok geç kavuştum İnönüye. Beşiktaşa gönül veren herkes bir kerede olsa orada olmak ister, o atmosferi yaşamak ister.Antalyada oturdugum için gitmek nasip olmamıştı hiç...Devamını Oku

    7mayıs

    Eda Şen

    Koyu bir fenerbaçeli ailenin tek Beşiktaşlı kızıyım. Bunun dezavantajını yaşadım ne bir formam oldu nede bir marş ezberledim takiii aklım kalbim...Devamını Oku

    7mayıs

    Ünal Albayrak

    Küçüklüğümden beri tek isteğimdi bir gün İnönü'ye gidip Beşiktaş'ımın maçını izlemek. Tabi yaş küçük tek başına olmuyor...Devamını Oku

    7mayıs

    İbrahim Alican

    pek çok maç izlemek için geldim Şeref'in stadına.ilk kez bir arkadaşım sayesinde numaralıda maç izlemiştim,hemde bir derbi maçı...Devamını Oku

    7mayıs

    Tamer Ulusel

    Duhuliyede maç seyrediyoruz, Beşiktaş -Diyarbakırspor, 1-0 mağlup oynuyoruz, Diyarbakır deli gibi bastırıyor,dakika 88 ve...Devamını Oku

    7mayıs

    Özkan Toğrul

    Ben 17 yaşındayım şuana kadar inönüde hiç maç izleyemedim nasip olmadı kimi zaman param olmadı kimi zaman izin alamadım...Devamını Oku

    7mayıs

    Egecan Koca

    Hayatımda sadece bir defa ziyarete gidebildim mabede. İzmir'den okul gezisiyle İstanbul'a gitmiştim. 25 Nisan 2012'de...Devamını Oku

    7mayıs

    Umut Gerçek

    bu mükemmel stad da bir kere maç izleme şansını elde edebildim istanbul da yaşamadığım için...anlatacağım ilk ve tek anım...Devamını Oku

    7mayıs

    Murat Bozkurt

    Sanırım 10-12 yaşlarındaydım. Sene kaç tam hatırlayamıyorum da Yasin Sülün'ün de oynadığı bi hazırlık maçıydı. Rakip de galiba Slavia Prag'tı...Devamını Oku

    7mayıs

    Ali Fuat Özkandemir

    132 decibel sesin çıkıtığı ilk maç olan Fenerbahçe maçı, maçta 1-2 geride olmamıza rağmen kapalı alt tribünden çıkan "kartal gol gol gol" ...Devamını Oku

    7mayıs

    Uğurcan Çetinkaya

    3 ekim 1990 beşiktaş malmö maçı. İlkokuldayım ve o yaşımıza rağmen arkadaşlarımızla konuştuğumuz tek şeyin genelde...Devamını Oku

    7mayıs

    Sezer Demir

    Eş dost akraba çift turnike yaparak büyüdük maçlarda. Anadan babadan habersiz kaçak göçek yürürdük dolmabahçenin tarihi çınarları altında...Devamını Oku

    7mayıs

    Ayşegül Yılmaz

    Maç günleri semte gelip bütün gün baktığın her yerde ARMAyı görmek maç saati güvenlikten kurtulup merdivenleri 3er 5er çıkıp...Devamını Oku

    7mayıs

    Murat Burak Gülsen

    ahanın tam ortasında çiğ köfte de yedik. Eski açığın çivileri çimentolarının arasında da dolaştık...Devamını Oku

    7mayıs

    Yusuf Çapraz

    Yanlış hatırlamıyorsam 2000-2001 sezonunda galatasarayla oynuyoruz. Nouma ile 1-0 öndeyiz.inönünün kalbi kapalının ortasındayım...Devamını Oku

    7mayıs

    Cevat Çangal

    1.AÇILIŞ GÜNÜ TOP TOPLAYICI OLARAK GÖREV ALDIM 2.MACARİSTAN MACINI İZLEMEK İÇİN...Devamını Oku

    7mayıs

    Taylan Özdemir

    inönü stadı deyince çok şey aklıma geliyor mesela yakın tarihten beşiktaş liverpool maçı vardır öyle bir atmosferi...Devamını Oku

    7mayıs

    Murat Kargı

    psg maciydi kapali ust te bagirmaktan zaten mac izlemiyoruz 1. gol oldu oluyoduk butun tribun yikildi biz altlarda ezildik...Devamını Oku

    7mayıs

    Çağlar Susam

    anıdan ziyade mabedin benim için ne demek olduğunu yazmak istedim.İstanbula her gelişte önünden geçmeye çalışıp görmek için...Devamını Oku

    7mayıs

    Bulut Kalyoncu

    İlk sevgilimden ayrıldığımın akşamı Gaziantepspor maçı vardı. o akşam tutup İzmit'den İstanbul'a geçtim...Devamını Oku

    7mayıs

    Aslı Dizdar

    En unutulmaz maclarim arasinda ilk sirada Besiktas-liverpool maci..nefes alamadigimi hissettigim maclardan birisi...Devamını Oku

    7mayıs

    Barış İzgördü

    91-92 sezonu, ustuste 3. kez sampiyonluga dogru gidiyoruz. Son Haftadan bir hafta evvel, Galatasaray ile oynayacagiz, ve kazanirsak...Devamını Oku

    7mayıs

    Umut Boz

    Üzülerek söylüyorumki küçükken fenerbahçeliydim,çocuktum aklım ermiyordu 2-3 çikolataya araba sürmeye fenerbahçeli yapmıştı dayım beni...Devamını Oku

    7mayıs

    Salih Demir

    İnönü Stadı'nda yaşadığım her an birbirinden değerli olduğu için tek bir hatıra yerine kendimce İnönü Stadı'nda yaşadıklarımı özetleyeceğim...Devamını Oku

    7mayıs

    Efe Karasu

    Üniversiteyi İstanbul'da okuyorum. Sınavlardan sonra Kuşadası'na ailemin yanına gittim. Ailemin yanında daha fazla kalma imkanım varken...Devamını Oku

    7mayıs

    Osman Önem Neidik

    hangi birini anlatayım ki... Evim,mabedim herşeyim. Ne zaman taksime çıksam...Devamını Oku

    7mayıs

    Koral Dedeoğlu

    İnönü Stadı denince aklına gelen en güzel hatıra nedir ? Cevaplanması zor, birbirinden ayrılmayacak güzelliklerin olduğu...Devamını Oku

    7mayıs

    Ülken İlhan

    Henüz bu yıl..Mabedimizde Fenerbahçe maçındayız dostlarımızla.Kapalı üst tribünün hafif sağında parçalıyoruz kendimizi...Devamını Oku

    7mayıs

    Ergin Yaldız

    03.03.2013 Son fener derbi maçı kapalı üstteyiz son dakika golü bir anda kendimi 3.4 koltuk aşşağıda buldum ve...Devamını Oku

    7mayıs

    Özden Yetenek

    Az mı Çektim Mabed'e giden yolu OTOSTOP'la.. 21 Kasım 2009 3-0 Fink in golü unutulmaz. sene 2009 Ispartada öğrenciyim fener derbisi hiç unutamam....Devamını Oku

    7mayıs

    Kartal Mustafa Türker

    2007-2008 sezonu başında kombine kartımı zamanında almayı ihmal ettiğimden dolayı sezonun tüm maçlarına biletle girmek zorunda kalmıştım...Devamını Oku

    7mayıs

    Ömer Çetin

    En büyük üzüntüm damarlarimda hissettiğim onunla aglayip onunla güldüğüm şerefiyle...Devamını Oku

    7mayıs

    Mesut Adar

    İnanın senesini hatırlamıyorum ama 1990 yıllardı yer inönü stadı fener maçı dışarıda inanılmaz bir kapışma olmuştu...Devamını Oku

    7mayıs

    Yusuf Erdem Nasıroğlu

    Hangisini paylaşayım bilemiyorum..Çocukluğumu geçirdiğim kimi zaman ağladığım kimi zaman güldüğüm onun için herşeyden vazgeçtiğim yer...Devamını Oku

    7mayıs

    Burak Demoğlu

    Anım tek değil ki. Oraya her gidişim ilk gitmiş gibi heyecanlandırırdı beni. Sevgılıyle bulusmaktı her defasında, ıbadet etmek, huzur bulmaktı...Devamını Oku

    7mayıs

    Cafer Esmer

    İlk çıktığım Kız arkadaşımı bir yere çıkarmak 1 günümü ayırmam gerekiyordu, ve haftada sadece bir gün iznim vardı, ve o günde Beşiktaşın maçı vardı...Devamını Oku

    7mayıs

    Gülbin Çağlar

    AŞK'tır o... orada yaşanan duygular bambAŞKadır bu AŞKı yaşamayan kimseye de kendini anlatamazsın ama o AŞK ki...Devamını Oku

    7mayıs

    Göktuğ Gürsoy

    Oğlumu 7 yaşında ilk defa stada götürdüm. Hayran ve şaşkın bakışlarla etrafına...Devamını Oku

    7mayıs

    Süleyman Doruk

    Seni geç buldum erken kaybediyorum.Ankara'dan gelmek zor oluyordu ama...Devamını Oku

    7mayıs

    Mehmet Asar

    çok klasik olacak ama unutamam liverpool maçını...üzerimize yağan yağmuru yağmurdan daha çok...Devamını Oku

    7mayıs

    Tayfun Can Kapanlı

    Tarih 3 Şubat 2013. Kara kara düşünüyorum o zamanlar.. Ne yapıp ne edip İnönü'deki 'son derbi'ye gitmek istiyordum...Devamını Oku

    7mayıs

    Erhan Solmaz

    hayatımın aşkını buldum ben o trubunlerde biricik aşkımı buldum bundan sonra hayatımın...Devamını Oku

    7mayıs

    Esma Baymaz

    İnönüyü ilk görüşüm Cennette Allahı görmek gibiydi.. Gunlerden 26.05.2011 o sıralar sınava hazırlanıyorum...Devamını Oku

    7mayıs

    Çağrı Kahraman

    O Kadar Çok Anım Varki Hangisini Yazayım.. Bir Bursaspor Macı Sene 2007 İdi Sanırsam İnönüde Yeni Açıktaydım...Devamını Oku

    7mayıs

    Aras Furkan

    Bana beşiktaşlılığı babam öğretti . Küçükken her maça giderdik , ne zaman büyüdüm o zaman tek başıma gitmeye başladım...Devamını Oku

    7mayıs

    Halil Yücegönül

    sanki tekrar kavuşcakmşısız gibi geliyo her ayrılışımda biraz hüzün biraz burukluk biraz veda edercesine eee uzaktan sevmek...Devamını Oku

    7mayıs

    Hümeyra Demir

    Bütün kelimeler anlamını yitiriyor konu Beşiktaş olunca! Hangi anımı anlatayım söylesenize? Ailemden habersiz geldiğim...Devamını Oku

    7mayıs

    Uğur Lermi

    yıllardır kurduğum inönü stadında maç seyretme o atmosferi tamam bu sene...Devamını Oku

    7mayıs

    Aykut

    Hangisini Anlatım ki 20 Yaşındayım 8 Yaşından Beri İnönü ye Giderim Benim İçin...Devamını Oku

    7mayıs

    Faruk Ergenoğlu

    İnönü'deki son derbi Beşiktaş Fenerbahçe, yer Eski açık dakika 90+2. Önümdeki abi "bizim atak yapmamız lazım...Devamını Oku

    7mayıs

    Turgut Alkış

    Malatyada yaşıyorum ve en büyük hayalim gerçek oluyor İnönü stadında ilk kez maç izliyorum Beşiktaş dinamo kiyv maçı...Devamını Oku

    7mayıs

    Aylin

    İnönüye, mabedimize sadece iki kez gidebilsem de yine de şanlı sayıyorum kendimi.. hiç gidemeyen tek aşkı Beşiktaş olan kardeşlerim var biliyorum...Devamını Oku

    7mayıs

    Yiğit Albıyık

    ilk önce bu anıyı okuyan beşiktaşlı taraftarımı sevdiğimi ve sevildiğimi dile getirmek isterim. ben kendimi bildim bileli yanı uafaklıgımdan beri...Devamını Oku

    7mayıs

    Tuğberk Irkan

    İlk gittiğim maç Barcelona'yı 3-0 yendiğimiz maç.Kapalı'da izlediğim ilk maç 100.cü yılda Gs'yi yenerek Şampiyon olduğumuz maçtı...Devamını Oku

    7mayıs

    Cengiz Sarıkaya

    inönüde bjk _ fb maçı oynanacak yıl 1990 mayıs ayı , gölcükde askerlığimi yapıyorum , o tarihlerde tribünler arasında büyük mücedeleler var, maçtan 1 hafta önce...Devamını Oku

    7mayıs

    Mert Gülbay

    Sene 2009... Beşiktaş-Galatasaray maçındayız. Daha 19 yaşındayım. Arkadaşla gitmişiz maça. 1-0 yaptık, sonra 1-1 oldu. Ardından...Devamını Oku

    7mayıs

    Murat Alper Özkan

    Beşiktaş'lılığı öğrendiğimiz mabeddir İnönü. Fener'i 90+3te Olcay'ın unutulmaz deparıyla yendiğimiz...Devamını Oku

    7mayıs

    Çağkan Uludağlı

    O kapıdan girdiğim ilk günü asla unutmayacağım. Yüzüncü yıldaki diyarbakır maçı. 2.si Rıza Çalımbay'la malatyaspor...Devamını Oku

    7mayıs

    Kerem Türkmen

    100. Yıldakı efsane kadromuzun oynadığı maçlar ve şampiyon oluşumuz SERGEN ATTI ŞAMPİYONLUK GELDİ !!!!...Devamını Oku

    7mayıs

    Hasan

    Hayatimda gittigim ilk Beşiktaş maçında Beşiktaşın yenilmesi beni ne kadar hayal kirikligina ugratsada...Devamını Oku

    7mayıs

    Zehra Kılınçlı

    hiç mabedimize gidemedim kısmet olmadı uzaktan sevdim (biz resullahıda görmeden sevmedik mi?) diyeceğim şu rüyamda...Devamını Oku

    7mayıs

    Can Bekler

    Sene kaç tam hatırlamıyorum.Beşiktaş - Atletico Bilboa maçı.Babamın bir arkadaşının kapalıda kombinesi varmış...Devamını Oku

    7mayıs

    Ogün Çengelköylü

    Anlatılcak bir sürü anı var hangisini anlatayım bilemedim şimdi. 2 sene önce avrupa liginde oynuyorduk atlethico madride karşı stada girmeden önce...Devamını Oku

    7mayıs

    Günay Kapucu

    Daha 7 yaşındayken babam,dayım,teyzem,eniştem ve kuzenimle gitmiş,kutsal mabedimizle tanışmıştım...Devamını Oku

    7mayıs

    Emre Uydu

    Keşke son maçta da seninle o havayı soluyabilseydim... Sen bizim için bir stadyum değil tapınaksın...Devamını Oku

    7mayıs

    Emre Karakurt

    2006-2007 sezonuydu kıbrıstan gelen arkadaşıma bilet arıyoruz karaborsadan fener maçı için,kapalıdan bulamadık tam umudu kaybettik derken...Devamını Oku

    7mayıs

    Mustafa

    12 yaşındayım istanbula gidiyorduk babamla hep merak ediyordum stad nasıl nerede diye o gun stadı gormuştum Kartal yuvasına girdik...Devamını Oku

    7mayıs

    Bahadır Morkoç

    Mabed'e ilk 8 yaşında gitmiştim. Dayım fazladan bilet bulamadığı için 6 yaşında bu çocuk demişti görevlilere...Devamını Oku

    7mayıs

    Çiğdem

    ilk erkek arkadaşımla inönü stadının onunde buluşmuştum... ehliyetimi aldıgımda ilk gitmek istediğim yer inönü stadı olmuştu......Devamını Oku

    7mayıs

    Feridun Çimen

    Ümitler bitmişti 90.dakika 90+1 90+2 derken Fener kornerleri dedik inşallah...Devamını Oku

    7mayıs

    Cansu Şeyma

    Koyu bir Beşiktaş'lı olmama rağmen bir türlü kısmet olmadı mabedimde maç izlemek. Hep evde net başında, radyoda veya televizyon karşısında...Devamını Oku

    7mayıs

    Canan

    Şampiyonluk maçıydı o zaman,ablam İnönü'ye gidicekti tabi. Bende baya yalvardım,...Devamını Oku

    6mayıs

    İbrahim Dericioğlu

    9 Ekim 1996 UEFA kupası 2.tur 2-1 kazandığımız Legia Varşova maçı.Tabi o zaman 16 yaşında lise öğrencisiyiz:)...Devamını Oku

    6mayıs

    Şanver Sarı

    hangi maçtı hatırlamıyorum ama taraftarlardan biri bi kap dolusu sarma getirmişti maçı bırakıp sarmaya girişmiştik...Devamını Oku

    6mayıs

    Çağrı İşbitiren

    O kadar çok güzel anım oldu ki anlatmaya kelimelerim yetmez.Ama beni en çok heyecanlandıran anı...Devamını Oku

    6mayıs

    Anıl Özdemir

    Pek gidemem İnönüye ama ne zaman gitsem maçı izlemeyi unutup taraftarı tribünü izlerim sesim kısılana kadar...Devamını Oku

    6mayıs

    Mertcan Sırasöğüt

    ene 2003 ilhan mansızın ellerinde görmüştüm öpüyodu inanılmaz bişeydi...Devamını Oku

    6mayıs

    Sezer Polat

    Hangisi anlatılır hepsi çok değerli ama ben ilkini anlatacağım..7 yaşındayım,Şifonun jübilesi milan maçı babam tuttu kolumdan getirdi inönüye...Devamını Oku

    6mayıs

    Su Şahin

    Bir sevdadır Beşiktaş ve her sevdanın tohumlarının atıldığı bir yer vardır işte bu aşkın tohumları benim İnönüyü görmemle filizlendi...Devamını Oku

    6mayıs

    Kadir Sevkar

    1983 Duzce dogumluyum. Baba tarafim Fenerbahce, anne tarafim ise Galatasaray taraftaridir. Istanbul'da teyzemi ziyarete gittigimiz o gun...Devamını Oku

    6mayıs

    Bugrahan Özensoy

    Galiba 2002 senesiydi. Yeni açıktayım bu maçta, tam kale arkasında ama ust katlarda...Devamını Oku

    6mayıs

    Bugra Cagatay Barin

    21 Şubat 2010 yağmurlu bir dolmabahçe günü 17 yaşindayim 3 ay boyunca biriktirdigim parayla...Devamını Oku

    6mayıs

    Şanver Sarı

    4-5 yaşlarında gittiğim Samsunsporu yendiğimiz ama skoru tam anımsayamadığım maçtır...Devamını Oku

    6mayıs

    Ferit Yılmaz

    2004 yılında İstanbulda görevliyken eşimle beraber yeni doğan kızımı 3 aylıkken stada hafta içi gezmeye götürdük...Devamını Oku

    6mayıs

    Coşkun Mevsim

    İzmirde yaşıyorum.Yanılmıyorsam 3 sezon önceki Gençler maçına gelmiştim mabede.3 farklı kazandık...Devamını Oku

    6mayıs

    Salih Serhat Sumeli

    Çok eski değilim tribünde ama abilerle dostlarla çok güzel anılar oldu.. En unutamadığım yakın zamanda olcayın 90+2 de gol attığı fenerbahçe derbisinde oldu...Devamını Oku

    6mayıs

    Yiğit Can Tolu

    İlk olarak 7 yaşında gittim İnönü'ye.İnönü benim için sadece bir stad olmadı hiçbir zaman....Devamını Oku

    6mayıs

    Bilgehan Soner

    hiçbir anım yok evet çünkü hiç gidemedim ya paramız olmadı yada işim gereği zamanım ama televizyondan...Devamını Oku

    6mayıs

    Volkan Aksoy

    oca bir cınar inönu stadı inönuye ilk giddigim zamanı unutamam ayaklarım titriyordu yerimde duramıyordum...Devamını Oku

    6mayıs

    Onur Skrijelj

    16 yaşındaydık, cebimizde 5 lira para yoktu. Yalvar yakar arkadaşlardan para toplayıp son dersi ekmiştik...Devamını Oku

    6mayıs

    Tarık Yaşaroğlu

    Hangi maç olduğunu hatırlamıyorum...herkes gergin maç gidiyor...kapalıda gergin anlar bi tartışma oldu...Devamını Oku

    6mayıs

    Atarba

    Nisan 2007... 1 - 0 Kazanılan Antalyaspor maçı... Murat Şahin resmen tek bacağıyla kaledeydi.. ...Devamını Oku

    6mayıs

    Ersen Yılmaz

    Hangi biri anlatılır bilmiyorum ki. Ama ilk aklıma gelen anı, meşhur Ajax maçıdır. Sabah erken saatte yeni açık önünde sıraya girerek...Devamını Oku

    6mayıs

    Şirin Ülgen

    2003 yilinda Ankara'da oturuyorduk,25 mayista 8 yasindaki kizimizi anneannesine birakip Istanbul'a geldik,2 oglumuz Yigit, Uraz, esim ve ben.....Devamını Oku

    6mayıs

    Nedim Varol

    Eskiden sezon açılışları olurdu kaçırmazdık giderdik.Özellikle Pascalın geldiği sezon...Devamını Oku

    6mayıs

    Nuri Onge

    sene 1995 rosenborg ile Ş.L. ön eleme maçı babamla eski açığa girmeye çalışıyoruz...Devamını Oku

    6mayıs

    Yorgo Psagu

    Hangisini anlatacaksın ki :) , her bir maç, her bir mabed kavuşmamız bir anı , ilk lise1 veya 2 sınıfındayken...Devamını Oku

    6mayıs

    Arda Çelikmaden

    24 Mayıs 2009 pazar günü ligin 33. haftası ğs ile oynadığımız ve şampiyonluğu büyük oranda garantilediğimiz maçın biletleri çarşamba günü saat 10.00 da satışa çıkmıştı...Devamını Oku

    6mayıs

    Yiğit Topaloğlu

    Sevinçlerim , gözyaşlarım , gururlanışlarım daha nice duyguyu İnönü'de yaşadım BEŞİKTAŞ'ımla...Devamını Oku

    6mayıs

    Egemen

    2013 sezonu 18.hafta istanbul bb maçına gittim...Devamını Oku

    6mayıs

    Gülkan Akan

    Yine Edirne'den otobüs kaldırmıştık bu sefer Liverpool Ş.L. maçıydı...Devamını Oku

    6mayıs

    Abdülkadir Söğütoğlu

    İnönü stadını ilk defa istanbula geldiğimde avrupa yakasına geçerken görmüştüm. Kalabalıkta sevgiliyi arayan gözlerle sürekli Beşiktaş semtini inceledim...Devamını Oku

    6mayıs

    Melisa Altunkaş

    Kapalı tribün ve yeni açığın karşılıklı söylediği 'musalla taşı' bestesi her söylediğinde ağlamışımdır...Devamını Oku

    6mayıs

    Murat Kesmük

    2013 teki Beşiktaş - Fenerbahçe maçı İnönüdeki ilk maçım ilk o ortamı solumam...Devamını Oku

    6mayıs

    Caner Çoruh

    namağlup şampiyon olduğumuz senedeki son sarıyer maçı.maça gitmek için bandırmdan yalovaya kadar bir gezi otobüsüyle ayakta gelmiştik...Devamını Oku

    6mayıs

    Gökhan Yılmaz

    O kadar çok anımız oldu ki seninle... En büyük aşklarımı da seninle yaşadım, yanlızlığımı da... Devamını Oku

    6mayıs

    Murat Taşkın

    inönü stadını ilk gördüğüm maç 2004 yılındaki valencia maçıydı.kabataş tarafından stada doğru yürürken uzaklardan eski açığın üstündeki stad ... Devamını Oku

    1mayıs

    Mehmet Çağatay Namlı

    Yıl 1987... Babam Beşiktaş maçına gidiyoruz dediğinde maça 2 gün vardı ve o 2 gece gözüme uyku girmemişti. Stada gittiğimizde ne yapacaktım ?... Devamını Oku

    1mayıs

    Hasan Oğuz

    İnönü Stadyumu ile tanışmam ortaokulda oldu. Bundan neredeyse 17 yıl önce, 20 ağustos 1996'da bir UEFA kupası maçında, daha orta okuldayken bir otobüs dolusu; ... Devamını Oku

    1mayıs

    Ali Çivit

    24.10.2007. Orta son sınıftaydım. Beşiktaş Şampiyonlar Ligi' nde Liverpool ile eşleşmiş, abim beni o maça götürmeye söz vermişti. Yatılı okulda okuduğum için... Devamını Oku

    1mayıs

    Tuğçe Mazıoğlu

    En buyuk askimin ilk tohumlarini attigimiz mekan...Devamını Oku

    28nisan

    Mehmet Şah

    Bir derbiydi ilk kez babamla İnönü’ye gitmiştim çok heyecanlıydım yerimde duramıyordum. Bu maçın önemi çok büyüktü yenersek şampiyonluğumuzu ilan edecektik. Yeni açıktaydım... Devamını Oku

    27nisan

    Murat Önhon

    2011-2012 sezonu, 22. hafta maçı. Teknik direktör Carlos Carvalhal, 15 maçlık yenilmezlik serisinin en özel maçlarından biri, kadroda Fernandes, Almeida, Simao... Devamını Oku

    24nisan

    Yiğit Karakoç

    Yüzlerce unutulmaz maça ev sahipliği yapmış İnönü stadı hakkında binlerce unutulmaz anisi vardır her Beşiktaşlının. Dünyanın en güzel stadında, dünyanın tescilli en iyi taraftarları olunca...Devamını Oku

    16nisan

    Sırma Ülgen

    3 Mart 2013, İnönü'de unutulmayacak bir akşam.. Beşiktaşımızın İnönüde oynayacağı son derbi olan Fenerbahçe derbisi. Maç öncesi rakı içmek icin Çarsı'ya gidildi, daha sonra kendimi en huzurlu hissettiğim yer olan İNÖNÜ STADINA...Devamını Oku

    16nisan

    Murat Ülgen

    Sene 1968 günlerden Cumartesi, mevsim ilkbahar, bana Beşiktaş’li olmanın anlamını ve duruşunu o yaştan aşılamaya başlayan, hayatımda hep önemli anların saygıdeğer İstanbul Beyefendisi...Devamını Oku

    14nisan

    Uraz Ülgen

    Sene 2003, tarih 24 mayıs günlerden cumartesi. Abimle Ankara’dan bindik otobüse, Eurovision şarkı yarışmasını izliyoruz, Sertap Erener Avrupa’ya kafa tutuyor ama bizim aklımız fikrimiz ertesi günkü maçta...Devamını Oku

    13nisan

    Serkan Merdoğlu

    11 Eylül 2010. Yazdan kalma bir havaydı. Siyahımızı – Beyazımızı kuşandık yine her zaman ki gibi Kadıköy – Beşiktaş vapurunda şarkılar, marşlar eşliğinde yola çıktık mabede doğru...Devamını Oku







  • TARİHİ MAÇLAR

    İNÖNÜ STADINDA OYNANMIS UNUTULMAZ MAÇLAR

    BEŞİKTAŞ JK - AIK

    Tarih: 27 Kasım 1947

    Skor: 2 - 3

    Önemi: İnönü Stadı'nın açılış maçı. İlk golün sahibi Onursal BaşkanımızSüleyman Seba.


    BEŞİKTAŞ JK - TRABZONSPOR

    Tarih: 20 Kasım 1993

    Skor: 7 - 1

    Önemi: İnönü Stadındaki büyük takımlardan birine karşı alınan farklı zaferlerden.


    BEŞİKTAŞ JK - PSG

    Tarih: 1 Ekim 1997

    Skor: 3 - 1

    Önemi: İnönü Stadındaki ilk şampiyonlar ligi maçı ve Fransa ligi şampiyonuna karşı alınan galibiyet.


    BEŞİKTAŞ JK - BARCELONA

    Tarih: 19 Eylül 2000

    Skor: 3 - 0

    Önemi: Avrupa'nın en iyi kadrolarından birini İnönü Stadı'nda muhteşem bir futbolla yenen Beşiktaş.

    BEŞİKTAŞ JK - GÖZTEPE

    Tarih: 2 Mart 2003

    Skor: 7 - 3

    Önemi: Beşiktaş'ın 100. yaşını kutladığı gün alınan muhteşem bir galibiyet.


    BEŞİKTAŞ JK - GALATASARAY

    Tarih: 25 Mayıs 2003

    Skor: 1 - 0

    Önemi: Sergen attı şampiyonluk geldi !


    BEŞİKTAŞ JK - LIVERPOOL

    Tarih: 24 Ekim 2007

    Skor: 2 - 1

    Önemi: Desibel rekoru kıran taraftarını arkasına alan Beşiktaş, tüm avrupa'yı kendine hayran bıraktı.



    BEŞİKTAŞ JK - FENERBAHÇE

    Tarih: 3 Mart 2013

    Skor: 3 - 2

    Önemi: 90'da Olcay galibiyeti getirdi


  • ANINI PAYLAŞ

    İNONU STADI DENİNCE AKLINA GELEN EN GÜZEL HATIRA NEDİR

    Hatıranız Bize Ulaştı!
    Editörlerimiz Kontrol edip 12 saat içinde siteye ekleyip sizi e-mail ile haberdar edecekler




    Kullanım Koşullarını Kabul Ediyorum
  • GİZLİLİK POLİTİKASI

    “inonuyeveda.net”, kullanıcılarının içeriklerine yer sağlayıcılık hizmeti ve belirli konularda bilgi veren bir internet sitesi olup, Hepta Bilişim Teknolojileri Ticaret Limited Şirketi’ ne aittir.

    “inonuyeveda.net” kullanıcısı olduğunuzda tabi olduğunuz kurallar ve diğer yasal konular aşağıdaki gibidir.

    “inonuyeveda.net”’ de ziyaretçi olmak için sizden kişisel bilgi talep edilmeyecektir. Fakat hatıranızı paylaşmak için yazar olmanız durumunda sizden istenilen bilgileri girmeniz gerekmektedir.

    Yazınızı yazdıktan sonra yazınız onaylanana kadar sitede görünmeyecektir. Onaylanması ve site içeriğine eklenmesi durumunda size bilgilendirme e-postası yollanacaktır. Yazınızın onaylanması site ekibinin takdirindedir.

    Oluşturduğunuz içerik hukuka uygun olmak zorundadır. Oluşturduğunuz içerik tüm sorumluluğu size aittir. Bu yüzden oluşturduğunuz içeriğin hukuka aykırı olmadığından lütfen emin olunuz. içerik yayına alındığı anda hukuki sorumluluğunuz başladığından, oluşturduğunuz içeriğin daha sonra tarafınızca veya şikayet/haberdar edilme vs. üzerine site ekibi tarafından silinmiş olması sorumluluğunuzu ortadan kaldırmayabilir.

    Gerekli görüldüğü takdirde, hiçbir gerekçe göstermeksizin içeriği kısmen veya tamamen yayından kaldırma hakkı Hepta Bilisim Teknolojileri’nde saklıdır.

    “inonuyeveda.net” e vermiş olduğunuz bilgilerinizin güvenliği için Hepta Bilişim Teknolojileri elinden gelen özeni gösterecektir ancak Hepta Bilişim Teknolojileri’nin özen yükümlülüğünden başka yükümlülüğünün olmadığını, barındırma hizmeti ve benzeri hizmet veren firmaların güvenliği sağlayamaması veya Hepta Bilişim Teknolojileri’ne yasadışı olarak erişilerek bilgilerin ele geçirilmesi gibi hallerde doğrudan ya da dolaylı hiçbir zarara ilişkin sorumluluk kabul etmemektedir.

    Her ne kadar düzenli olarak yedekleme yapıyor olsak da, sitedeki içeriğinizin kısmen veya tamamen kaybolmayacağına ilişkin, Hepta Bilişim Teknolojileri hiçbir taahhütte bulunmamaktadır. Bu nedenle herhangi bir sebeple yaşanacak veri kaybı veya bozulması halinde hiçbir şekilde sorumluluk kabul edilmemektedir. Veri kaybı yaşama gibi bir endişeniz varsa “inonuyeveda.net” teki içeriğinizi kendi imkanlarınızla yedeklemenizi öneririz.

    Sizden toplanan veriler gizli tutulacaktır. İletişim bilgileriniz sizden aksi yönde onay alınmadıkça sadece “inonuyeveda.net” ve Hepta Bilişim Teknolojileri ile ilgili bilgilendirme ve tanıtım amacıyla kullanılacaktır, iletişim bilgileriniz hiçbir şekilde üçüncü kişilere kullandırılmayacak veya verilmeyecektir.

    “inonuyeveda.net” de oluşturduğunuz içeriğin telif hakları size aittir. Bu nedenle “inonuyeveda.net” de yayınlanmış olan kendi içeriğinizi ticari maksatla dahi dilediğiniz şekilde derleyip, kullanabilirsiniz.

    Telif hakları size ait olmakla birlikte, inonuyeveda.net’ de oluşturduğunuz tüm içerik üzerinde Hepta Bilişim Teknolojileri’ ne çoğaltma, kopyalama, işleme ve basılı ortam, radyo-televizyon, uydu ve kablo gibi telli veya telsiz yayın yapan kuruluşlar vasıtasıyla veya internet ve sair dijital iletim şekilleri de dahil olmak üzere işaret, ses ve/veya görüntü nakline yarayan araçlar ve sair her türlü araçla yayınlama hakları dahil olmak ancak bunlarla kısıtlı kalmamak kaydıyla tüm mali haklarını hiçbir coğrafi sınırlama olmaksızın, süresiz ve bedelsiz kullanma hakkı(lisans) vermektesiniz.

    Oluşturduğunuz içerikler “inonuyeveda.net” de yayında olduğu müddetçe Hepta Bilişim Teknolojileri bu içerikleri uygun gördüğü bütün ortamlarda kendi kullanımında olan markalar altında ve/veya ortağı olduğu diğer internet sitelerinde ticari amaçla kullanma hakkına sahip olacaktır. Bunu engellemek için kullanılmasını istemediğiniz içeriği silmeniz yeterlidir ancak bu eylemler sadece ileriye dönük olup, size daha önce yapılmış çalışmalardan içeriklerinizin çıkarılması, telif ücreti talep etme ve benzeri bir hak vermeyecektir. Daha önce yapılmış çalışmaların yeniden basımı veya yayını da bu nedenle her zaman mümkündür.

    Hepta Bilişim Teknolojileri, içeriklerinizin internet dışındaki ortamlarda ticari amaçla kullanılması halinde, ilgili çalışmadan kar elde edilmesi şartıyla, kendi takdir edeceği miktarda telif ödemesinde bulunacağını taahhüt eder.

    “inonuyeveda.net” de yayınladığınız içeriğin size ait olduğu veya fikir ve sanat eserleri kanunu çerçevesinde kullanma hakkınız olduğu kabul edilir. Size ait olmayan içeriği ancak kanunlarda belirtilen usule uygun olarak ve atıfta bulunmanız şartıyla yayınlanması mümkündür. Aksi halde uğrayabileceğiniz zararlardan sorumlu olacağınızı belirtmek isteriz.

    Bu sözleşme, Hepta Bilişim Teknolojileri tarafından önceden duyurulmaksızın ve tek taraflı olarak değiştirilebilir. Değişiklik sonrası sitenin kullanıcı olarak kullanım sözleşme değişikliklerinin kabulü anlamına geleceğinden sözleşme metnini belirli aralıklarla kontrol etmenizi tavsiye ederiz.

    Bu sözleşmesel ilişki nedeniyle taraflar arasında doğabilecek ihtilaflarda “inonuyeveda.net” in kayıtlarının(eposta yazışmaları, internet trafik bilgisi ve erişim kayıtları[log] vs.) hmk 193. maddesi anlamında geçerli, bağlayıcı, kesin ve münhasır delil olacağını, bu maddenin delil sözleşmesi niteliğinde olduğunu kabul etmektesiniz.

    Bu sözleşmeye Türk hukuku uygulanacak olup, ihtilafların hallinde İstanbul merkez (çağlayan) mahkeme ve icra daireleri yetkilidir.

    Bu sözleşme en son 12.04.2013 tarihinde güncellenmiştir.

    info@inonuyeveda.net
  • hepta BİLİŞİM TEKNOLOJİLERİ

    Her türlü dİlek, sorun ve önerİnİz İçİn lütfen İletİsİme geçİnİz.









  • Serkan Merdoğlu

    11 Eylül 2010. Yazdan kalma bir havaydı. Siyahımızı – Beyazımızı kuşandık yine her zaman ki gibi Kadıköy – Beşiktaş vapurunda şarkılar, marşlar eşliğinde yola çıktık mabede doğru. Stada giden çınarlı yol yine keyifle yüründü, köşe dönüldü ve sevgili yine yerinde bizi bekliyordu tüm güzelliğiyle.
    Rakip Ankaragücü, takımın başında Schuster var, kadroda Quaresma yok ama yine de güzel maç olacak belli. Nitekim maç başladı ilk yarıda Bobo attı bir tane rahatladık. İkinci yarda aynen devam. Bobo gününde devam ediyor gollere.

    O günün başka bir önemi daha var. Türkiye – Sırbistan Dünya Basketbol Şampiyonası Yarı Final Maçımız var, hem de Sinan Erdem’ de. Tabi herkesin aklı bir yandan orda. Hatta maç oynanırken radyo sesi duyduğumuda hatırlıyorum. Sürekli haber geliyor fark açılıyor, fark kapanıyor. Derken dk 75 de skoru 4-0 yapıyoruz ve taraftar hep birlikte slogan atıyor “yönetim uyuma ntv’ yi yayınla” bir yandan milli takıma tezahürat yapıyoruz.

    Maç biter bitmez 1 sn geçmeden skorbord da maç yayını başlıyor. Kimse stattan ayrılmıyor herkes olduğu yerde birbirine sarılmış basketleri bekliyor. Hatta futbolcular bile (Türk olanlar) sahadan ayrılmıyor, çime oturup maçı izliyorlar bizimle beraber. Schuster’ de hem tribünleri selamlıyor, hem de şans diliyor bize.

    Derken son 4 saniye, 1 sayı geride takım, atak bizde. Herkes dua ediyor, nefesler tutuluyor (D.Kiev maçı son saniyeleri gibi) ve Kerem basketi atıyor, en azından biz basketbolcuların sevinmesinden anlıyoruz basket attık ve İnönü’ de Beşiktaşımız gol atmışçasına sevinç.

    Ama maç bitmiyor son atak Sırbistan’ın yine nefesler tutuluyor, sigaralar ardı arkasına yakılıyor ve top havalanıyor ama blok! Semih maçı bitiyor, tekrar sevinç.

    2 maçın aynı anda yaşandığı, hissedildiği bir gündü İnönü’de ve ikisinden de galip ayrılma duygusu eşsizdi.

    Dönüşte yine Kabataş – Kadıköy vapurunda şarkılar, türküler, marşlar…

  • Uraz Ülgen

    Sene 2003, tarih 24 mayıs günlerden cumartesi. Abimle Ankara’dan bindik otobüse, Eurovision şarkı yarışmasını izliyoruz, Sertap Erener Avrupa’ya kafa tutuyor ama bizim aklımız fikrimiz ertesi günkü maçta, Galatasaray’ı yenersek şampiyon olacağız, bir türlü uyku girmiyor gözümüze. Bütün gece maçı tartışarak, sabah 6 gibi vardık Taksim’e, 15 saat sonrasını düşününce in cin top oynuyor, sanki fırtına öncesi sessizlik var Taksim’de.

    Geçmek bilmeyen 6 saat sonunda saat 12’de mabede girdik. Daha maçın başlamasına 7 saat olmasına rağmen kapalı tiklim tiklimdi. Bulduğumuz ilk boşluğa sıkıştık, ancak zaman geçtikçe kapalı daha da kalabalıklaşıyordu ve sonunda 3 kişilik yerde 6 kişi duruyorduk ve maçın başlamasına 5 saate yakın bir süre vardı. Öğleden sonra günesin direk kapalıya vurduğunu herkes bilir, mayıs sıcağında günesin altında, 3 kişilik yerde 6 kişi duruyorduk belki ama 1 kişi bile halinden şikayetçi değildi. Makara yaparak, marslar söyleyerek maçı bekliyorduk.

    O gün maça gelenler, “sucu burayaa, sucu burayaaa” yazsam hatırlarlar heralde. Buradan sıcaktan kavrulmamıza engel olup, fıskiyeyi tribüne çeviren sucu abiye çok teşekkür etmem lazım.

    Sonunda saat 7 olmuştu ve o güne kadar İnönü Stadı’nda gördüğüm en iyi atmosfer altında maç başlamıştı. Mac ortada, iki takımda kontrollü oynuyordu. Atacağımız bir gol bizi şampiyon yapacaktı ama top bir turlu kaleye girmek bilmiyordu. Önceki hafta Gençlerbirliği karsısında kotu oynayıp, çok gol kaçıran İlhan Mansız her zamanki gibi hırslıydı ama bu sefer de şansızlığını yenemiyordu. Pancu ve Tayfur’un direkten donen topları da eklenince inancımız ve heyecanımız daha da artıyordu. Şampiyonluk çok yakındı.

    Ve 90.dakikada ceza sahamıza havadan gelen topu Yasin uzaklaştırdı, Ahmet Dursun indirdi; “Sergen aldı, Sergen Bülent yan yana, Sergen Bülent, Sergen yanında Tümer var, Tümer’e doğru açıyı kaybetti, Tümer topu aldı, Sergen ve goooolll. SERGEN ATTI, SERGEN ATTI SAMPIYONLUK GELDI!!!”

    İşte o anda maçı izlediğim yerin 3 sıra aşağısında meşale dumanından göz gözü görmezken, abim, babam ve annemle sarıldığımızı hatırlıyorum. Ondan sonra gözümden akan sevinç göz yaslarını ve sonrası kocaman bir boşluk…

  • Murat Ülgen

    Sene 1968 günlerden Cumartesi, mevsim ilkbahar, bana Beşiktaş’li olmanın anlamını ve duruşunu o yaştan aşılamaya başlayan, hayatımda hep önemli anların saygıdeğer İstanbul Beyefendisi, nikah şahidim, rahmetli Yılmaz Eniştem ile elele yürüyoruz, Mecidiyeköy’den Beşiktaş’a doğru, heyecandan yürüyemiyorum, dizlerimin bağı çözülüyor, Eniştemin daima keyifle anlattığı, benim de hep hayalini kurduğum, Dolmabahçe Stadyumuna, Beşiktaş’ıma gidiyoruz, Karakartalları izlemeye, PTT ile oynuyoruz galiba, inanın hatırlamıyorum, o yaşta çok da önemli değil ki rakip, amaç Karakartalları seyretmek, onları desteklemek, şarkılarla ve tezahüratlarla, yendik ama kimin umurunda, hayatımın en güzel günlerinden biri, ben artık gerçek Beşiktaş’lıyım, hem maça da gittim, ertesi gün İzmit’e döndük, Babam orada görevli, tabii tüm arkadaşlarıma saatlerce ve günlerce anlattım, ne kadar gurur duyduğumu anlatabilmem imkansız, aklımda kalan rahmetli Eniştemin sıcacık gülümsemesi ve kartal gibi bakışları ile bana anlattıkları…

    Yıllar geçti, şimdi oğullarım Yiğit, Uraz, dünya güzeli kızım Sırma ve pek çok dostum ile kapalı üst F Blokta yıllardan beri, totem yaptığımız aynı kombine kart numaralarımızla, keyif, sevgi, saygı ve AŞK’la izlemeye devam ettiğim Beşiktaş’ıma hizmet etmiş bir yönetici ve taraftar olarak, hala büyük bir keyif ile ve aynı rahmetli Eniştemin bana öğrettiği duruş ve kartal bakışları ile Beşiktaş’ımı seyrediyorum…

    Biraz ara verceğiz ve tekrar buluşacağımız günü sabırla bekleyeceğiz… kavuşmak ve tekrar görüşmek üzere, BeşiktAŞK ile...

  • Sırma Ülgen

    3 Mart 2013, İnönü'de unutulmayacak bir akşam.. Beşiktaşımızın İnönüde oynayacağı son derbi olan Fenerbahçe derbisi. Maç öncesi rakı içmek icin Çarsı'ya gidildi, daha sonra kendimi en huzurlu hissettiğim yer olan İNÖNÜ STADINA...

    Stada ilk girdiğimde maçla ilgili olan tüm stresim bir anda kayboldu, yerini heyecan ve müthiş bir inanç aldı. Kapalı tıklım tıklım ve herkes avazı çıktığı kadar bağırarak tezahürat ediyordu.

    24. Dakikada yediğimiz golle herkesin ümidi bir anlık kaybolsa da tribünden yükselen "Gücüne güç katmaya geldik.." sesleriyle Beşiktaşımıza destek olmaya devam ettik. 40. dakikada Kuyt' un kafasına çarpan topla ilk yariyi 1-1 bitirdik. İkinci yarı iki takım da çok daha hırslı başladı maça, bütün stad Beşiktaşın bunu yapabiliceğine inanmıştı ve bunu yaptığımız tezahüratlarla gösteriyorduk. Maçın 60. dakikasında bir yandan Niang'ın attığı golün sevinci içindeyken bir yandan da yurtdışındaki Abime attığım "Lütfen gol atalım sen uğur getirirsin." mesajının üstüne gol atmamızın verdiği şaşkınlık içindeydim. Tam bu şaşkınlığı üzerimden atmak üzereyken 3 dakika sonra yediğimiz golle tüm Beşiktaş taraftarının sevinci bir anda strese dönüştü. Kaçırdığımız her golde daha da hırslandık, daha da alevlendi maç.

    Uzatmalara gelinmişti artık ve içimden "Allah'ım bir gol, şu son dakikada yüzümüz gülsün." derken Olcay Şahan'ın topla birlikte Fenerbahçe'nin kalesine doğru koştuğunu gördüm. Daha sonraki iki saniye içerisinde ise yüzümden akan mutluluk göz yaşlarıyla Abimin kollarındaydım. Olcay'ın son dakikada attığı golün Beşiktaşımıza getirdigi bu unutulmaz galibiyetin sevincini yaşıyordum. İşte hayatımın en güzel günlerinden biri ve hep olacağı gibi Beşiktaş sayesinde.

  • Yiğit Karakoç

    Yüzlerce unutulmaz maça ev sahipliği yapmış İnönü stadı hakkında binlerce unutulmaz anisi vardır her Beşiktaşlının. Dünyanın en güzel stadında, dünyanın tescilli en iyi taraftarları olunca yalnızca Beşiktaşlısı değil diğer tüm taraftarlar etkileniyor o ambiyanstan.

    İlk maçımdan son maçıma kadar hepsi unutulmazdı benim için ama askerlik döneminde 5 ay maça gidemediğim için benim en özel maçlarımdan biri askerden çıktığımda gittiğim 24.05.2009 tarihindeki BJK-Gs maçıdır. 150 gün suren askerlik boyunca hiçbir şeyi özlememiştim İnönü’nün atmosferini özlediğim kadar. İnönü’de Galatasaray’ı devirip şampiyonluğa uzandığımız gün tam askerliğimin bittiği güne denk geliyordu. Her zaman yaptığım gibi eve gidip özlediğim formamı giydim sevdiklerim, arkadaşlarım hep beraber çarşıda kafaları çekip Beşiktaşımızın galibiyeti için İnönü yollarına düştük. Arkamızda bir taraftar seli ellerimizde meşaleler ortak çarpan kalpler ve dilimizde tek bir mars Beşiktaşım benim biricik sevgilim… Maçın başından sonuna kadar taraftar umudunu bir an bile kaybetmedi takıma verdiği itici güç ile 90 dakika sonunda Galatasaray’ı 2-1 devirip kupayı aldığımızda İnönü’deki 35.000 kartal hep beraber haykırıyordu Besiktaşım benim biricik sevgilim…

    O gün İnönünün tarihi günlerinden biriydi ve bende o tarihe tanıklık eden 35.000 kişiden biri olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum..

  • Murat Önhon

    2011-2012 sezonu, 22. hafta maçı.

    Teknik direktör Carlos Carvalhal, 15 maçlık yenilmezlik serisinin en özel maçlarından biri, kadroda Fernandes, Almeida, Simao. Antep 1-0 öne geçti, kendi kendime ‘’boşver döner nasıl olsa dedim’’. Almeida attı beraberlik geldi. Arada hakem Tolga Özkalfa’nın skandal bir yönetimi var. Olmadık kararlar veriyor, kazanmamamız için her şeyi yapıyor, ben sinirden kudurmuş bir haldeyim. Antep defansın ve kaleci Cenk’in hatasıyla 2-1 yaptı. İşte o an iyice gerildim. Birden takım canlandı sonra. Taraftar iyice coşmuş, hem hakeme hem de başta kaleci olmak üzere Antep oyuncularının çirkin ve zaman geçirme adına yapılan hareketleriyle iyice gaza gelmiş. Sonra Fernandes reis çıktı sahneye, Almeida’ya asisti yaptı. O an dedim işte bu maç bizim diye. Top kaleye bir türlü girmiyor, yediğimiz her kontratakta kalbim çıkıcak gibi oluyordu. Dakika 90+4. Toraman sağdan yardırırken kendisine faul yapılıyor, hakem serbest vuruşu veriyor, o baskı altında vermeme şansı da yok zaten. Artık maçı kazanmak ve yenilmemezlik serisini sürdürebilmek için son şans. Reis açıyor ortayı, Mustafa'nın şutunu kurtaran kaleciden dönen topa Egemen Korkmaz müthiş bir kuvvetle vuruyor ve olan o an oluyor. Top filelerle buluşur buluşmaz gelen ‘’goooo…’’ sesiyle Kapalı Üst’te resmen bir sevinç yumağı oluşuyor, herkes birbirine sarılıyor, Carvalhal sahaya depar atıp futbolculara sarılıyor, ve ben Yiğit abi’den yanlışlıkla bir dirsek yiyorum :). Acısı belki birkaç gün geçmemiş olabilir, ama öyle bir iz bıraktı ki o maç bende, bunu yazarken bile hala gülümsüyorum !

  • Mehmet Şah

    Bir derbiydi ilk kez babamla İnönü’ye gitmiştim çok heyecanlıydım yerimde duramıyordum. Bu maçın önemi çok büyüktü yenersek şampiyonluğumuzu ilan edecektik. Yeni açıktaydım kapalıyı izliyordum. Stada 2 saat erken gelmiştim. Sol taraftan Yusuf herkesi çalımlayıp gol atmıştı stat yıkılmıştı resmen ve maç bitmişti besiktas-2 galatasaray-1 bitmişti şampiyonluğumuzu ilan etmiştik stat yanıyordu meşaleler filan. Dolmabahçe caddesini trafiğe kapatmıştık.

  • Tuğçe Mazıoğlu

    En buyuk askimin ilk tohumlarini attigimiz mekan,stad,mac hatta maclar...

  • Ali Çivit

    24.10.2007. Orta son sınıftaydım. Beşiktaş Şampiyonlar Ligi' nde Liverpool ile eşleşmiş, abim beni o maça götürmeye söz vermişti. Yatılı okulda okuduğum için okuldan izin almam gerekiyordu, okuldaki tüm hocalardan izin istemiş hepsi reddetmişti. Bir tek okul müdür kalmıştı, yanına gittim abimle maça gitmek istediğimi söyledim ve memnuniyetle tüm izinleri verdi. Şok geçirmiştim. Okul üniformalarımla çıktım, tabii çantamın içindeydi formam.Bir alışveriş mağazasına girdim abimin doğum günü 3 hafta öncesiydi, gidip bir Şebnem Ferah konserinin CD sini aldım. Üstümü değiştirip Beşiktaş' ın yolunu tuttum.

    Abimle Sinanpaşa Pasajının önünde buluştuk. Bir kaç tane bira alıp sohbet muhabbete daldık, ardından cepteki son bozuklukları birleştirerek kokoreç patlattık. Elimizde biralarla, kalabalık bir orduyla beraber İnönü' ye yürüdük. O gün farklıydı, havası, yerlere bastığınızda hissettiğiniz kaldırım, biranın tadı, kalabalığın verdiği his çok farklıydı. Dolmabahçe inliyordu.

    Daha sonra Stad' ın önünde beklemeden biz içeriye girdik. Eski Açık' tan almıştı abim biletleri. Direk en ön sıraya geçtik ve sohbete devam ettik. Ben abime doğum günü hediyesini verdim. Çok mutlu olmuştu. Kendisi de bu maça beni, bana doğum günü hediyesi olarak getirmişti. Heyecanla bekliyorduk ki, Liverpool ısınmaya çıktı. Paslaşıyorlardı derken bir top tam bizim önümüze düştü. Topu almaya Gerrard geldi, kafasını kaldırdığında aramızda 40 santim yoktu. Pis pis sırıttıktan sonra gitti. Stad' a girerken herkese yağmurluk vermişlerdi. Herkeste onu giymiş çok acayip bir görüntü çıkmıştı. Neyse maç başlamak üzere iken Alen sahaya inmek için merdivenleri inmeye başladı. O sırada güvenlik güçleri de birer sıra daha geldi. Alen inmezse tüm taraftarlar inecekti. Orda bir kaç olay oldu sonrasında Alen sahaya indi. UEFA bayrağını orta yuvarlakta kaldırdı ve Türk Bağrağını serdi. (O sıralarda terör olayları vardı). O an paha biçilemezdi.

    Yan tarafımızda Liverpoollu en fazla 40 taraftar vardı. Havanın buz gibi olmasına rağmen çıplak bir şekilde bağırıyorlardı. Bu bizi daha da coşturuyor Eski Açık daha da bağırmaya başlıyordu. (Eski Açık' a bağırmıyor demek istemedim normalde emekli amcalarımız o bölümde girdikleri için pek ses çıkmıyordu). İlk önce Bobo' nun muazzam çabasıyla ve asistiyle Serdar Özkan salladı bir tane. Gol sevincimiz zaten özetlerden fark edebilirsiniz. Daha sonra ikinci yarıda çok net pozisyonlar yakalamaya başlamıştık ki sol kanattan bir pasla Bobo topu önüne mükemmel atıp Reina' nın beşiğinden atmıştı. Biz artık sevincimizden haykırıyorduk! Her şey mükemmel gidiyordu ki Beşiktaşlıyız ya Kanser riski olmayan maçımız yoktur. Hop Gerrard sonlara doğru uçan kafayla attı bir tane ancak yeterli olmadı ve 2-1 yendik Liverpool' u.

    Maç bittikten sonra kimse yerinden kıpırdamadı. Herkes marşlar söylüyordu derken herkes Liverpool tarafına dönüp alkışlamaya başladık Everton' a da ordan selamlar söylerek Stadtan ayrıldık. Hayatımda öyle bir geceyi bir daha yaşamak için 20 senemi verebilirim.

  • Hasan Oğuz

    İnönü Stadyumu ile tanışmam ortaokulda oldu. Bundan neredeyse 17 yıl önce, 20 ağustos 1996'da bir UEFA kupası maçında, daha orta okuldayken bir otobüs dolusu; çoğunu hiç tanımadığım; adamı hangi cesaretle ta Ankaradan İstanbula Beşiktaş maçı izlemeye ikna edip getirdim bilmiyorum ama iyi ki yapmışım. Eğer çocuk yaşta bu deliliği yapmasaydım o duygu ve coşku dolu anları asla paylaşamayacaktım büyük Beşiktaş seyircisiyle. Alenin maçtan önce üçlü çektirmesini o çocuk yaşta hiç göremeyecek, gümbür gümbür çalan davulları hiç bir zaman bu kadar saf ve içten duygularla dinleyemeyecek, gol sevincini böylesine saf yaşayamayacaktım belki de? 2-0 kazandığımız Dinamo Minsk maçında yaşadıklarımı asla unutamam. Hepsini yazmaya kalksam saatlerimi alır. Aynı yıl Legia Warsaw maçına da gelmiştim hatta. Yalnız bu sefer kapalı da değil, elimde bileti olmasına rağmen bir de yeni açığın havasını içime çekeyim deyip gidip en ortalarına oturmuştum. Hİç unutmam orada kayserili olduğunu olduğunu öğrendiğim ve benim tek başıma bu kadar insanı ankaradan istanbula getiren otobüs turunu organize ettiğimi öğrenen bir Beşiktaşlı abimiz beni maç boyunca kollamış, hatta gol attığımızda meşalesini bana yaktırmıştı. Bu yetmemiş bana zorla yemek bile ısmarlamış beni otobüse kadar geçirmişti. Beşiktaş taraftarıyla, stadıyla, futbolcusuyla, yöneticisiyle bir bütündür. Bu ve bunun gibi değerleri unutmayalım. Özelikle bizden küçüklere bu anıları muhakkak aktaralım. BEŞİKTAŞ SEMT TAKIMIDIR.

    Semt bizim AŞK bizim.

    Saygılar.

  • Mehmet Çağatay Namlı

    Yıl 1987... Babam Beşiktaş maçına gidiyoruz dediğinde maça 2 gün vardı ve o 2 gece gözüme uyku girmemişti.

    Stada gittiğimizde ne yapacaktım ? Her anını aklımda tutup büyük bir gururla tüm arkadaşlarıma anlatmalıydım. Ve işte o büyük gün gelmişti babam ve ben siyah beyaza bürünüp yola çıktık. O iki saatlik otobüs yolculuğu bitmek bilmedi. Ve sonunda İstanbulda stadın önündeydik. O çocuk yaşımda yaşadığım o duyguyu asla tarif edemem. Maç başladı ve benim için hayat durmuştu. Her golden sonra kendimi başkalarının omuzunda yanında sevinirken buldum. İşte o an o çocuk aklımla anladım ki bu stadta ve hiç bir yerde gerçek hiç bir Beşiktaşlıdan bana zarar gelmez ve gelmeyecek.

    O gün beni gerçek Beşiktaşlılarla tanıştıran ve gerçek Beşiktaşlı olmama sebep olan bence en gerçek Beşiktaşlı babama...

  • Murat Taşkın

    inönü stadını ilk gördüğüm maç 2004 yılındaki valencia maçıydı.kabataş tarafından stada doğru yürürken uzaklardan eski açığın üstündeki stad ışıklarını görüşüm ve sonrasında içimi kaplayan o mutluluk gerçekten görülmeye değerdi.o günü hiç unutmayacağım.

    Efsane kapalı tribünüde ileride mutlaka çocuklarıma anlatacağım.güle güle inönü.

  • Gülkan Akan

    Yine Edirne'den otobüs kaldırmıştık bu sefer Liverpool Ş.L. maçıydı..O kadar çok alkol tüketmiştik ki,maça girdiğimiz de boğazın üfül üfül havasında tribünde hepimiz uyuya kalmıştık.Hadi abi maç bitti dediler kalktık.Hayatımın en güzel,en rahat uykusuydu ....

  • Abdülkadir Söğütoğlu

    İnönü stadını ilk defa istanbula geldiğimde avrupa yakasına geçerken görmüştüm. Kalabalıkta sevgiliyi arayan gözlerle sürekli Beşiktaş semtini inceledim. Sonunda, nasıl uzun yıllar hiç görülmeyen,sürekli peşinden koşulan sevgiliyi ilk görüşünün verdiği uyuşturucu etkisi gibi otobusteki koltuğuma yapışıp kalmıştım. Yüzümde kendiliğinden oluşan inanılmaz büyük mutluluk ifadesiyle o köprüyü geçip gitmiştim. Aşkıma yeniden aşık olmuştum. Daha sonra stadın yanına gittim ve etrafında tam tur attıktan sonra semte gittim. Kafayı alkolle fulledikten sonra otobus peşinden maça gitmiştim. Hayatımda hiç unutamayacağım bi gündü. Stad semt çarşı kazan.... yok böyle bi çoşku, heyecan, aşk. Seni çok seviyorum BEŞİKTAŞ'ım...

  • Melisa Altunkaş

    Kapalı tribün ve yeni açığın karşılıklı söylediği 'musalla taşı' bestesi her söylediğinde ağlamışımdır. Acıların sevinçlerin umutların omuz omuza yaşandığı mabedimize değecek dozerin......

  • Murat Kesmük

    2013 teki Beşiktaş - Fenerbahçe maçı İnönüdeki ilk maçım ilk o ortamı solumam ilk bağırışımdı bambaşka bir duygu idi

  • Caner Çoruh

    namağlup şampiyon olduğumuz senedeki son sarıyer maçı.maça gitmek için bandırmdan yalovaya kadar bir gezi otobüsüyle ayakta gelmiştik.yalovadan topçulara kadar yürüdük(saat gece üç ve cebimizde maça giriş ve bandırmaya dönüş paramız vardı)şerefbey stadına gidene kadar hepimiz perişan olmuştuk ama stada girince o coşku ve atmosfer bütün yorgunluğumuzu almıştı.maçtan sonra da semtte gece yarısına kadar eğlenmiştik.beşiktaş sen bizim herşeyimizsin

  • Gökhan Yılmaz

    O kadar çok anımız oldu ki seninle... En büyük aşklarımı da seninle yaşadım, yanlızlığımı da... Eski açık numaralı yeni açık kapalı. hepsi de bir yürekti. Dünyanın en güzel stadı İnönüdür.

  • Egemen

    2013 sezonu 18.hafta istanbul bb maçına gittim yeni açıkta tekbaşıma izledim maç bitiminde sevinçten ağladım

  • Yiğit Topaloğlu

    Sevinçlerim , gözyaşlarım , gururlanışlarım daha nice duyguyu İnönü'de yaşadım BEŞİKTAŞ'ımla..

    Liverpool maçındaki o atmosfer mi dersiniz tottenham maçındaki yenilgiye rağmenki coşkuyu mu?

    Sergen attı şampiyonluk geldi'yi mi yoksa santrası yapılmayan 90+3 golün mü?

    İyi ki Beşiktaş'lıyım ve iyi ki o muhteşem atmosferi defalarca solumuşum..

    BU ASLA VEDA DEĞİL BİZ YİNE GELECEĞİZ

    HALAYLARLA TÜRKÜLERLE YER GÖK İNLETECEĞİZ..

  • Yorgo Psagu

    Hangisini anlatacaksın ki :) , her bir maç, her bir mabed kavuşmamız bir anı , ilk lise1 veya 2 sınıfındayken öğlen saatlerinde okuldan arkadaşlarla gitmiştik mabedemize ,okuldan kaçmadık hee delikanlı gibi izin istedik taksiyle gönderdi müdür :) orada başladı 2.evimle maceralarım , Sakarya ie Türkiye kupası maçımız vardı . Ondan sonra hiç kopmadık ki kopamadık ama Çarşının dediği gibi BU ASLA VEDA DEĞİL - BİZ YİNE GELECEĞİZ :):):)

  • Arda Çelikmaden

    24 Mayıs 2009 pazar günü ligin 33. haftası ğs ile oynadığımız ve şampiyonluğu büyük oranda garantilediğimiz maçın biletleri çarşamba günü saat 10.00 da satışa çıkmıştı. Aynı saatte olan finale mecburen girmiş;ama ev arkadaşlarıma zorla bilet aldırmıştım 3 arkadaş için 3 bilet almamız gerekirken tek bileti zar zor alabilmiş,diğer 2 arkadaş için Üsküdardan 2 bilet ayarlamıştık maç günü. Koca Yusuf'un attığı 2. gol sonrası yaşadıklarımızı asla unutamam.Sanki birbirini hiç tanımayan 35 bin yürek tek yürek olmuş haykırıyordu tek bir ağızdan : BEŞİKTAŞK !!! anlayamaz bu aşkı BEŞİKTAŞ'lı olmayan hiç kimse.

  • Nurİ Onge

    sene 1995 rosenborg ile Ş.L. ön eleme maçı babamla eski açığa girmeye çalışıyoruz ve zorda olsa girdik saat daha 4 tü ve stad tıklım tıklım doluydu arkadan gişedeki görevli bağırdı sıkışın 1000 tane daha bilet var dışarıda binlerce kişi bekliyo içerisi sıkış tıkıştı hiç unutamayacağım bigündü BEŞİKTAŞ ilk golü attı ve yanımda hiç tanımadığım birine sarıldım

  • Nedİm Varol

    Eskiden sezon açılışları olurdu kaçırmazdık giderdik.Özellikle Pascalın geldiği sezon paf takımıyla maç yapılmıştı. İlhanın ilk oynadığı günlerdeki Sakarya Türkiye Kupası maçı unutulur mu bunlar ilk günler,taze anılardı.Dünyanın en güzel stadı ne kadar anı anlatsan,yorum yapsan az kalır.Bu bir veda değil,yeni bir başlangıçtır.

  • ŞİRİN Ülgen

    2003 yilinda Ankara'da oturuyorduk,25 mayista 8 yasindaki kizimizi anneannesine birakip Istanbul'a geldik,2 oglumuz Yigit, Uraz, esim ve ben..Benim pek macla ilgim yoktur,yillar icersinde esim ve cocuklarimin sayesinde,her mac Besiktasim icin gonulden dua eden,Besiktas marslari ile kendinden gecen biri haline geldim..O gun,Besiktas-Galatasaray sampiyonluk maci icin, erkenden oglen 12 de Inonu stadindaydik,Stad inanilmaz kalabalikti,resmen 3 kisilik yerde 6 kisi duruyorduk.Duruyorduk diyorum cunku oturmak ne mumkun,ancak ayakta durunca sigisiyorduk ve ogleden sonra kavurucu gunesle,yol yorgunlugu,sicak,uykunun karsisinda stadin muhtesem coskusu,marslar, heyecan inanilmazdi..Derken mac basladi,benim derdim Ilhan Mansiz'i gormek,Sergen'i gormekti,bir ara Cordoba topu kurtarirken yere kapaklandi,hareketsiz yattigini gorunce ben eyvah eyvah öldü diye ciglik atinca bizimkiler uzun sure benimle dalga gectiler..Vee sonuc,cosku,adrenalin,heyecan,marslar ardindan gelen muhtesem goller ve SAMPIYONLUK,hepimizin sevinci,duygular,gozlerimden yaslar akiyordu,o an tek eksigimiz, yasi kucuk yorgunlugu kaldiramaz diye Ankara'da biraktigimiz kizimiz Sirma'ydi,onun da bu coskuyu yasamasini cok isterdim.Su anda Sirma 18 yasina geldi,biz Istanbul'da oturuyoruz ve Sirma"nin yillardir kombinesi var ve hicbir maci kacirmiyor,yalniz arada bir onu o maca goturmedigimiz icin bize sitem ediyor..O gece mactan cikinca,elimizde bayraklar ,marslar esliginde arabamiza yuruduk,birseyler yemege firsat bulamadan Ankara'ya dogru yola ciktik, sabaha karsi 4 gibi Ankaradaydik,kizimizi alip evimize gittik,sabah olmak uzereydi ..Yorucu ama bir o kadar da heyecanli ve keyifli birgunun sonunda biran once yatip dinlenmemiz gerekiyordu, cunku ertesi sabah saat 9 da yeni evimize tasinmak uzere tasima sirketi gelecekti..O yolculugu,o maci,INONU STADININ ambiyansini,o inanilmaz coskulu ve yorucu donus yolunu hic unutmayacagim..

    Gonlumuzde hep yasayacaksin INONU STADI...

  • ERSEN YILMAZ

    Hangi biri anlatılır bilmiyorum ki. Ama ilk aklıma gelen anı, meşhur Ajax maçıdır. Sabah erken saatte yeni açık önünde sıraya girerek, tribüne bir an önce girebilmek için meşhur kaynak yöntemlerimizi kullanıp sıranın önlerine doğru ilerlemiştik. Kapıların açılmasıyla içeri hücum edişimiz ve uğurlu sıralarımıza kurularak evden getirdiğimiz sandviçlerimizi yemeye başlamamız,standart İnönü hareketimizdi...

    Maç başladığında statta en ufak boşluğun kalmaması gecenin başka bir güzelliğiydi. O güne özel yaptırdığımız 5x3 metrelik bayrağımızı açıp açıp kapatışımızdan dolayı yaşı bizlerden büyük abilerimizden az da fırça yemedik hani.

    Ama allahtan bayrağımız yanımızdaydı da, yakılan meşalelerden dolayı kafamızı daha büyük yanıktan koruyabilmistik :)

    Anlatılacak anı gerçekten o kadar fazla ki... Ama aklıma ilk gelen budur. Elveda İnönü, kısa süre sonra da Merhaba Şeref Bey...

  • Atarba

    Nisan 2007... 1 - 0 Kazanılan Antalyaspor maçı... Murat Şahin resmen tek bacağıyla kaledeydi.. kariyerinin en müthiş maçını çıkarmış ve 3 puanı tek başına kazandırmıştı... maç sonunda tüm stadın bir ağızdan Murat diye haykırması şu saniye bile kulaklarımda...

  • Tarık Yaşaroğlu

    Hangi maç olduğunu hatırlamıyorum...herkes gergin maç gidiyor...kapalıda gergin anlar bi tartışma oldu...arkadan biri BEŞİKTAŞ şıkşık BEŞİKTAŞ diye bağırmasıyla tartışanlar kol kola girip besteleri söylemişlerdi.

  • Onur Skrİjelj

    16 yaşındaydık, cebimizde 5 lira para yoktu. Yalvar yakar arkadaşlardan para toplayıp son dersi ekmiştik, Rizesporla kupa maçı vardı, maça geç gelmemize rağmen girmiştik, hemen ardından da bir gol! Sırf İnönüye gidebilmek için dilendik desek yeriydi o gün, yine geleceğiz kısmetse daha güzel günleri birlikte göreceğiz, yine,yeni,yeniden BEŞİKTAŞ!

  • Volkan Aksoy

    koca bir cınar inönu stadı inönuye ilk giddigim zamanı unutamam ayaklarım titriyordu yerimde duramıyordum beşiktaş bursa macı idi 3-1 yenmistik o gunu cok ozeldı benim için birde o mactaki nerdesin oglum sen Quaresma pankartını..

  • BİLGEHAN SONER

    hiçbir anım yok evet çünkü hiç gidemedim ya paramız olmadı yada işim gereği zamanım ama televizyondan her gördüğümde kendimi oradaymışım gibi hayal ettim tanımadığım insanlarla gol atınca kucaklaşıyormuşum gibi hissettim keşke gidebilsem keşke oradaki atmosfere ortak olabilseydim nasip değilmiş ama sana söz şeref bey yeni yüzünde bende orada olacağım inşallah.

    Saygı ve Hürmetle...

  • YİĞİT CAN TOLU

    İlk olarak 7 yaşında gittim İnönü'ye.İnönü benim için sadece bir stad olmadı hiçbir zaman.Orda bulunmuş birisi için de İnönü'nün farklı şeyler ifade edeceğini düşünüyorum.Locasından açığına kadar her tribününde bulundum mabedin ama kapalı üstün ortasında, kutuda yaşadıklarım hepsinden değerli benim gözümde.

    Bu sezon kapalı da olamasam da üstümüz açık gönlümüz kapalı diyerek eski açığa geçtim.Hayatımda unutamayacağım anıların birçoğu İnönü'de geçti.

    Mabedimiz yıkılacak ama artık bir yeniliğin zamanı gelmişti.İnönü bomba gibi geri dönecek, tek tesellim bu.Biz de tribünlerdeki yerimizi alacağız yeni mabedimizde.Bunu bir ayrılık olarak algılamaktansa ilişkiye verilen bir ara olarak görüyorum ve mabedimizin yeni halini, stadımızı heyecanla bekliyorum.

  • Salİh Serhat Sumelİ

    Çok eski değilim tribünde ama abilerle dostlarla çok güzel anılar oldu.. En unutamadığım yakın zamanda olcayın 90+2 de gol attığı fenerbahçe derbisinde oldu. Beşiktaş sayesinde tanıştığım ve onları tanıdığım için her zaman şükrettiğim abilerimden biri ilk olarak bu maçı stadda izlememi sağladı. velhasıl herkesin unutamayacağı o gol geldiğinde ne yapacağımızı bilemedik sevincin dozu iyice aşıyordu dengemi kaybettim ama hala "golll ulannn" diyip yanımdakine sarılıyorum o ara üstüme düştükçe düştüler sevinç bi yana ezilme tehlikesi geçiriyorum bildiğin o ara farkettim biri sevinci bir yana bırakmıs iki eliyle belimden tutmus beni o kaosun içinden çıkarmaya çalışıyor iyi günümde kötü günümde her daim yanımda olan bana hayatta birçok şey öğreten güzel abim ve aynı renklere gönül verdiğim diğer dostlarım iyiki varsınız umarım yeni stadımızda yepyeni daha güzel anılarla yine hepbirlikte oluruz.. hee bide devre arasında eski açığın (kapalı tarafı) koridorunda bir yumak olup söylediğmiz "gidilecek çok deplasman var" besteside o günün hoş vakitlerinden di..

  • Coşkun Mevsİm

    İzmirde yaşıyorum.Yanılmıyorsam 3 sezon önceki Gençler maçına gelmiştim mabede.3 farklı kazandık.Mutlu mesut staddan çıktık İstanbuldaki arkadaşlarımızla semte pilav yemeğe gidiyoruz.Tam stadın yanından geçerken(muhtemelen misafir tarafı) kafamın dibinden geçen beyaz bir koltuk paaat diye ayaklarımın dibine düştü.Allahhh şansa bak.Şanslıyım koltuk kafama gelmedi.Şanslıyım polise yakalanmadan mabetten koltuk sahibi oldum.O günü yaşadıkça unutmayacağım.Bu arada semtte maç sonrası pilav yemek de muhteşem oluyor..:))

  • ferİt yılmaz

    2004 yılında İstanbulda görevliyken eşimle beraber yeni doğan kızımı 3 aylıkken stada hafta içi gezmeye götürdük.Yedek kulübesinde eşim kızımı emzirdi ve o anı hayatım boyunca unutamam,hala her zaman konuşuyoruz.Orası çok başka bir yer,kalbimiz,canımız,yüreğimiz.Elveda kutsal mabed,elveda efsane,elveda İnönü!!!!

  • şanver sarı

    4-5 yaşlarında gittiğim Samsunsporu yendiğimiz ama skoru tam anımsayamadığım maçtır. koltukların olmadığı oturmak için beyaz köpüklerin girişte satıldığı zamanlardı ,,stad önlerinde bilet almak için sabahlayan dayımın götürdüğü ilk maç

  • Buğra çagatay Barİn

    21 Şubat 2010 yağmurlu bir dolmabahçe günü 17 yaşindayim 3 ay boyunca biriktirdigim parayla satin aldigim telefonu satip elazigdan inonuye maca geldigim gun.. Galatasaray ile 1-1 berabere kalmistik hatta bizim golu 82. Dakikada sivok atmisti.. Ne diyebilirim ki... Ama yeniden inonude yeniden o muthis orkestranin baslayacagi gunu sabirsizlikla bekliyor olacagim...

  • buğrahan Özensoy

    Galiba 2002 senesiydi. Yeni açıktayım bu maçta, tam kale arkasında ama ust katlarda... dinamo kiev maçı... tek geldim izlemeye. Maç boyu atkımı sallıyorum ve yanımda duran kisiye carpiyo arada (: kisi sinir oluyo tabi... ama o pascal nouma'nın aşırtma golu yok mu hani... gol geliyor ve o bana sinir olan kisiyle sarmas dolas oluyoruz hehehe. Inonu unutulmaz, unutulamaz... saygılar

  • KaDİR SEVKAR

    Tarih: 22.01.1995

    1983 Duzce dogumluyum. Baba tarafim Fenerbahce, anne tarafim ise Galatasaray taraftaridir. Istanbul'da teyzemi ziyarete gittigimiz o gun, Sirkeci de otel isleten enistemin isyerinde babam hadi sizi maca gotureyim dedi. Lakin abim ve babam Fenerbahce'li ben ise Besiktas'liyim ve o gun iki takiminda Istanbul'da maci var.(Besiktas-Denizlispor,Fenerbahce-Zeytinburnu). Babam ikimizden birinin mutsuz olacagini anlayinca gidelim evde izleyin macinizi dedi. Cok uzulmustum, 12 yasinda ilk kez Besiktas'imi izleyecektim Inonu'd ancak olmamis, karar alinmisti. Sirkeci'deki otelden teyzemin Kadikoy'deki evine donuyoruk. Tam inonu stadinin onunde kirmizi isiklar yandi, stadin isiklarini gorunce aglayacak gibi oldum cunku ilk defa bu kadar yaklasmistim Besiktas'imi Inonu'de izlemeye. Derken bir mucize gerceklesti ve enistemin arabasi isiklarda birden bire ariza yapti. Polislerinde yardimiyla arabayi yanlis hatirlamiyorsam stadin deniz tarafinda acik otopark gibi biryere cektik. Babam ve enistem ugrasirken bir sarapci geldi ve sarap parasina arabayi calistirabilecegini iddaa etti. Bizimkilerde dalga gecer bir gulumsemeyle hadi calistir bakalim dediler. Adam kaputu acti birseyler yapti ve enisteme calistirmasini soyledi. Ikinci mucizeyide sarapci gerceklestirdi ve sarap parasini kapti.

    O kadar cok istemistim ki o gun maca gitmeyi Allah dualarimi kabul etti, babamda var bu iste bir hayir, hadi girelim maca dedi ve Ilk Inonu maceram 15 dakika gecikmeylede olsa numarali trubunde baslamis oldu. Maci 2-0 kazandik ancak ben 2. golu goremedim, neden mi:)

    Macin bitimine 10 dakika kala enistem trafik'te kaliriz cikalim dedi ve 84' dakikada Ertugrul'un attigi golu goremedim:)

    Not: Olayda bahsi gecen fenerbahceli babam, abim ve galatasarayli enistem sahidimdir.

    Elveda Inonu

  • Su Şahİn

    Bir sevdadır Beşiktaş ve her sevdanın tohumlarının atıldığı bir yer vardır işte bu aşkın tohumları benim İnönüyü görmemle filizlendi çok sevdiğim Beşiktaş şimdi hayatta ailemden sonra en çok sevdiğim şey haline İnönüyü gördükten sonra dönüştü... İstanbulda yaşayan şanlı insanlardan değildim ilk İstanbul seyahatim birden kendimi İnönü'ye yaklaşmakta buldum sanki gurbette olan sevgilim gelmişte onu görecekmişim gibi kalbim nasıl atıyor anlatamam elim ayağım titriyor sevinç çığlıkları atıyorum o tarihi dokunun kokusunu içime çekerek İnönü diyorum benim asıl sevdamın başlangıç yeri.. O günden sonra hiç kopmuyorum Beşiktaştan ömrünü Beşiktaş'a adamaya karar veren bir insan olarak çıkıyorum İnönüden... Şimdi 2. Evim yerini yeni bir mabede bırakacak içim buruk kalbimde kocaman bir hüzün ama biliyorum ki sadece betonlar yıkılır anılar hep dimdik hayatta kalır ve İnönü daha yüzyıllar boyunca kulaktan kulağa anılarla ayakta kalacak bir mabed olarak kalacak..

  • sezer polat

    Hangisi anlatılır hepsi çok değerli ama ben ilkini anlatacağım..7 yaşındayım,Şifonun jübilesi milan maçı babam tuttu kolumdan getirdi inönüye sıcak olduğunu hatırlıyorum yazdı sanırım..Hayatımda ilk kez böyle bir kalabalıkla karşılaşmışım yeni açıktayız o zaman stat daha bu halinde değil kapalıda localar yok..Bir coşku var ki sorma gitsin maça bakamıyorum gözlerimi dikmişim kapalıya o coşku anlatılmaz..Maçı 0-1 den 2-1 kazandığımızı hatırlıyorum bizim bir golü Baya atmıştı diğerini hatırlamıyorum onlarınkini sanırım schevkenko atmıştı..Çok özleyeceğim seni inönü bir de kapalıya girdiğim ilk an var merdivenlerden çıkarken güneş yüzüme hafiften vurduğunda kalbim duracaktık sanki..

  • Mertcan SırasÖğÜt

    Sene 2003 ilhan mansızın ellerinde görmüştüm öpüyodu inanılmaz bişeydi benım için 10 sene oldu SEN COK YAŞA BEŞİKTAŞIM !

  • Anıl ÖZDEMİR

    Pek gidemem İnönüye ama ne zaman gitsem maçı izlemeyi unutup taraftarı tribünü izlerim sesim kısılana kadar bağırırım gol olduğunda tanımadığım kim varsa sanki 40 yıldır dostmuşuz gibi sarılır sevincimi yaşarım.Yenildiğimizde ise ellerim acıyana kadar takımımı alkışlarım.İnönü demek Beşiktaş demek Çarşı demek efsaneler demek.

  • ÇAĞRI İŞBİTİREN

    O kadar çok güzel anım oldu ki anlatmaya kelimelerim yetmez.Ama beni en çok heyecanlandıran anı söyleyecek olursam Kiev maçındaki karambol kadar hiç heyecanlanmamıştım o mabed'te.İnşallah yeni stadımızda daha güzel günler geçireceğiz.Herkese sevgiler saygılar.

  • Şanver Sarı

    hangi maçtı hatırlamıyorum ama taraftarlardan biri bi kap dolusu sarma getirmişti maçı bırakıp sarmaya girişmiştik birlik beraberlik tavan yapmıştı trbünde, ee bizede küçükken acıkırsak yeriz diye evden bi ton ekmek arası yapıp yanımıza koyarlardı yemeğe para vermeyelim aç kalmayalım diye bi poşet dolusu ekmek arasıyla maça gittiğimiz hatırlarım.koskoca tarihe sahip stadda 25 sene geçirebildim yinede şanslıyım galiba

  • İBRAHİM DERECİOĞLU

    29 Ekim 1996 UEFA kupası 2.tur 2-1 kazandığımız Legia Varşova maçı.Tabi o zaman 16 yaşında lise öğrencisiyiz:) Hem cumhuriyet bayramı olması hemde havanın çok sıcak olması sebebiyle maçtan önce karnaval havası vardı.Tabi o yıllarda kombine olmadığı için biletler maç günü gişelerden alınırdı.İşin kötüsü arkadaşım biletini almış bende bilet yok:) ve bilet kuyruğunda binlerce taraftar var hayatta sıra gelmez.Neyse beleş tepenin orda bekliyoruz,bu arada arkadaşla benim yüzler boyalı yarısı siyah yarısı beyaz,hava sıcak boyanın etkisiyle yüzümüz yanıyor resmen:) karaborsacı gördük 1 tane bileti var öndeki çocuklara satmaya çalışıyor ama onlara 2 bilet lazım,ben dua ediyorum almasınlar diye:) karaborsacı bizim yanımıza gelince ben hemen aldım bileti tam o sırada gişelerden bilet bitti diye bağırdılar.Son anda yırttık yani:) Bilet işi tamam sıra geldi meşaleleri nasıl içeri sokarız:) Neyse polis arama noktasına geldik beni aradılar son derece temizim:) bişey bulamadılar.Tam içeri giricem bizim arkadaş ortada yok,arkaya bi döndüm polisin elinde meşale arkadaşı yakalamış:) arkadaşım polise yalvarıyo abi meşaleyi ver diye:) amacına ulaşamayınca küçük emrah gibi boynu bükük yanıma geldi içeri girdik.Maç başlayıncada ben meşalemi büyük keyifle yaktım arkadaşım öylece baka kaldı:) Hee unutmadan arka sırada oturan bandırmadan gelen iki abi vardı,onların muhabbetini buraya yazamıcam:) bizim için adamlar 2 adımlık yerden gelmişler biz nasıl bandırmaya gidicez şimdi diye söylenip duruyorlardı.O yıllarda tribünler,maç öncesi sonrası daha keyifliydi..

  • Canan

    Şampiyonluk maçıydı o zaman,ablam İnönü'ye gidicekti tabi. Bende baya yalvardım, benide aldı yanına :) Tabi heyecanlıyız baya,hazırlandık,formalar falan giyildi. Ablamın arkadaşını aldık çıktık yola,Beşiktaş'ın oraya yaklaştıkça heyecanım artıyordu

  • Cansu Şeyma

    Koyu bir Beşiktaş'lı olmama rağmen bir türlü kısmet olmadı mabedimde maç izlemek. Hep evde net başında, radyoda veya televizyon karşısında 90 dakika boyunca İnönü'de olduğumu hayal ederek izlerdim o maçları... Bigün dayanamayıp arkadaşımla birlikte stajı kırıp İnönü'ye gittik. Belki bi şans, girebiliriz belki diye. Yaklaşık yarım saat yalvardık ve sadece 5 dakika içeri alabileceklerini söylediler. O kapı açılıp karşımda tüm ihtişamıyla İnönü'yü görünce gözyaşlarımı tutamadım. Çok farklı birşey, Beşiktaş'lı olmak ayrı bişey, apayrı... Son maçta orda olmak için elimden geleni yapıyorum, umarım gidebilirim yoksa hep içimde kalıcak, kendimi suçlu hissedicem.

  • FerİDUN ÇİMEN

    Ümitler bitmişti 90.dakika 90+1 90+2 derken Fener kornerleri dedik inşallah yine son saniyede üzülmeyiz; ama nereden çıktın sen 90+3 03.03.2013 90 da Olcay desem kızar mısın ? :D

  • Çİğdem

    ilk erkek arkadaşımla inönü stadının onunde buluşmuştum...

    ehliyetimi aldıgımda ilk gitmek istediğim yer inönü stadı olmuştu...

    sınavlarda çakıldıgımda,morale ihtiyaç duydugumda sahilden stada kadar yürürdüm...

    aslında anlatılacak cok anım var...

    ilklerimin tek ortak noktası.

  • Bahadır Morkoç

    Mabed'e ilk 8 yaşında gitmiştim. Dayım fazladan bilet bulamadığı için 6 yaşında bu çocuk demişti görevlilere. Kocaeli maçı hiç unutmam 7-1 bitmişti. Gerçi yenilsek de AŞK başlamıştı o gece o tribündeki coşku sevgi hiç bir yerde yoktu çünkü. Çok sık gelemesem de bursa gibi bi yerde BEŞİTAŞ'ımızın aşkı son nefesimize kadar devam ediyo o günden sonra...BU ASLA VEDA DEĞİL YİNE GELECEĞİZ...

  • Mustafa

    12 yaşındayım istanbula gidiyorduk babamla hep merak ediyordum stad nasıl nerede diye o gun stadı gormuştum Kartal yuvasına girdik kalp atışlarım değişmişti ilk defa o kadar mutlu olmuştum forma aldı babam belki de 1.5 ay o forma üstümden hic çıkmadı Bursa'da Beşiktaş formasıyla gezmek biraz sıkıntı oluyor ama çocukluğun verdigi heyecan sevinç herseyin üstüsinden gelmişti en son da 2 hafta once gitmiştim o heyecan o sevinç hic azalmadı aksine arttı. Her ne olursa olsun sonuna kadar Beşiktaş iyi günde degil kötü gunünde

  • Emre Karakurt

    2006-2007 sezonuydu kıbrıstan gelen arkadaşıma bilet arıyoruz karaborsadan fener maçı için,kapalıdan bulamadık tam umudu kaybettik derken başka bir arkadaş kombinesini kiralıyormuş kabataşa çağırdı kalkıp hemen gittik tam o sıra fener taraftarı geldi, kabataşta bizimkiler pusuya yatmışlar fenerliler motordan iner inmez taş yağmuruna tutuldu bizde tam mevzunun arasında kaldık mecburen olaya dahil olduk :) neyse 3-5 dakika mevzu sürdü sürmedi derken çevik olaya dahil oldu bizi kabataşta yokuş yukarı kovalamaya başladı, Allahım nasıl bir kovalama ama yakalasalar jopu sokucaklar bir tarafımıza kıbrıstan gelen arkadaşımda 120 kilo çocuk polisi görünce usain bolt'a bağladı korkusundan :) neyse ki polisten yırttık ama kombineyi alıcağımız arkadaşı kaybettik kapalının oraladarda çocuğu arıyoruz tam o sıra bir mevzu daha koptu çevik bu sefer eski açığın önünden biletix gişelerin oraya kadar kovaladı bizi orada pis joplandık halbuki kaldırımda salağa yatmıştık ama herifler her önüne gelene yapıştırdılar acımadan :) En sonunda bizim arkadaş pes etti girmedi maça ben kendi kombinemle girdim..maçıda bilindiği üzere 1-0 kaybettik,şampiyonluğuda..

  • emre uydu

    Keşke son maçta da seninle o havayı soluyabilseydim... Sen bizim için bir stadyum değil tapınaksın... Aşkımızı kana kana içtiğimiz tapınağımız. Son derbi seninle yaşadığım son tango oldu. 90+3'de gelen o gol 75nci dakika da gelmiş olsaydı o kadar anlamlı ve coşkulu bilemem ama yeni açığın üst tarafından çimlere atlamak geldi içimden... Sana vurulacak her darbe yüreğimizin içinde bir çığlık... İçimizde dağlanan bir acı olacak. Kavuşacağımız günün hasreti şimdiden sardı.

  • GÜNAY KAPUCU

    Daha 7 yaşındayken babam,dayım,teyzem,eniştem ve kuzenimle gitmiş,kutsal mabedimizle tanışmıştım...BEŞİKTAŞ aşkı nedir daha o yaşta o gün anladım.Anlatmakla bitmez İnönü,anlatmakla bitmez hatıraları...Ne kadar yine bizim evimiz olacaksa da yerine dünyadaki en görkemli stadı da yapsalar İNÖNÜ unutulmaz...

  • Ogün Çengelköylü

    Anlatılcak bir sürü anı var hangisini anlatayım bilemedim şimdi. 2 sene önce avrupa liginde oynuyorduk atlethico madride karşı stada girmeden önce semtimiz beşiktaşımıza geldik kazanın önüne şarkılar söyleniyor besteler okunuyordu daha maça girmeden önce maçın başlamasına az bir süre kaldı ve stada doğru yürümeye başladık. Stada girdik sonunda oturan bir kişi bile yok herkes ayakta omuz omuza kimse birbirini tanımadan hemen kaynaşıyolar beraber beste sölüyorlar tezahürat yapıyor. O maç yenilmiştik ama Taraftar yokmu taraftar O TARAFTAR KİMSEDE YOK. İnönüye veda etmek çok zor ama ne yapalım artık eskidi ve yenisi lazım yeni stadımızda güzel olacak ve o stadı hiçbir mac boş bırakmayacagız herzamnki gibi kol kola omuz omuza olacağız... İyiki Beşiktaşlıyım İyiki Bu takımı tutmuşum. Senin kadar güzel stad olamaz ve olmayacakta... Sevemez kimse seni benim sevdiğim kadar BEŞİKTAŞIM...

  • CAN BEKLER

    Sene kaç tam hatırlamıyorum.Beşiktaş - Atletico Bilboa maçı.Babamın bir arkadaşının kapalıda kombinesi varmış.Demiş ki senin ufaklığı maça götüreyim,her neyse maça gideceğim gün içimde sanki kelebekler uçuşuyor.Beni maça götüren İkram Abiyle Üsküdar'dan motora bindik.Sürekli soru soruyorum İkram abiye.Maç ne olur kaç kaç biter gibisinden.İkram abi bana dedi ki : oğlum kazanacağımızı mı düşünüyorsun ? Adamlar bizi sahadan siler.Çocuk aklı tabi üzüldüm,ağlayacağım neredeyse,maç başladı,Ali Güneş attı 1 0 oldu.İkinci yarı 1 1 olduğunda İkram abinin sözleri geldi aklıma,dedim yandık.Ama sonrasında Carew ve İbrahim Akın ın golleriyle maç 3 1 bitmişti.O gün öğrendim ki Beşiktaş'ın olduğu yerde umut vardır.Ve yine o gün öğrendim ki 3.golden sonra sarıldığım sağcı,bana marş söyleten solcu,omzuna alan Japon ve daha niceleri..Ne kadar farklı olsak da söz konusu Beşiktaş ise tek bir yumruk olabiliriz.. Ve o yumruk o gün Atletico Bilboa nın suratına inmişti

  • ZEHRA KILINÇLI

    hiç mabedimize gidemedim kısmet olmadı uzaktan sevdim (biz resullahıda görmeden sevmedik mi?) diyeceğim şu rüyamda bu sezonun ilk derbisini (BJK - gs) gördüm veli asist yapıyordu 1.0 biyordu maç hemen kalktım yasin okudum daha bi sürü şey ama en çok gs 'ye 2 dakıkada 2 gol attıgımız sezon sevinçten yırtık pantolanum daha beter yırtılmıştı TEK AŞKIM BEŞİKTAŞIM bu asla bi VEDA DEĞİL !

  • Hasan

    Hayatimda gittigim ilk Beşiktaş maçında Beşiktaşın yenilmesi beni ne kadar hayal kirikligina ugratsada ondan sonraki sezon yani bu sene Beşiktaş İnönü'deki butun maclarina gittim yol parasi ayirmadan bilet aldim hic dusunmedeb

  • Kerem türkmen

    100. Yıldakı efsane kadromuzun oynadığı maçlar ve şampiyon oluşumuz SERGEN ATTI ŞAMPİYONLUK GELDİ !!!!

    Yakın tarihtede dynamo kiev maçındakı futbolcu taraftar yaptığımız muthiş savunma ve galibiyet...

  • ÇAĞKAN ULUDAĞLI

    O kapıdan girdiğim ilk günü asla unutmayacağım. Yüzüncü yıldaki diyarbakır maçı. 2.si Rıza Çalımbay'la malatyaspor. hani Sergen'in serbest vuruşta topu içe kestiği, rakip takım topçularıyla carew'in arasında kalan topun kaleye girmesi. Gökhan zan'ın kademe hatası, kezman'ın aşırtması hala gözümün önünde. Sevdiğim kadınla izleyebildiğim tek maç, buca maçı.. herşeyimizi feda ettiğimiz aşkımızın feda sezonu.. Oğuzhan'ın tıpkı abimin yeniburhaniyespor'da izlediğim tek maçındaki gibi gol atıp asist yapıp üstüne kırmızı kart görüp maça noktayı koyması.. Hayatımda kendi gözlerimle gördüğüm halde inanmadığım tek şey, olcay şahan golü.. O kapıdan girdiğim her maç, sonu hüzünlü yada sevinçli olsun, hayatımın en güzel anlarıydı.. Şimdiyse Veda zamanı.. gelecek daha güzel günlerin habercisi, başlangıcı.. Hoşçakal İnönü, bekleriz bizi bıraktığın yerde.. Şeref Bey Stadı'na koşarak gelmek dileğiyle.. Hoşçakal Mabed. Boğaza emanet ettim tüm sevgileri.. Gönül bahçemi doldurursun diye Dolmabahçe misali.. Hoşçakal Evim, hoşçakal...

  • Murat Alper Özkan

    Beşiktaş'lılığı öğrendiğimiz mabeddir İnönü.Fener'i 90+3te Olcay'ın unutulmaz deparıyla yendiğimiz gündür benim için İnönü,Gol atınca tanımadığımız abilerimize kardeşlerimize sarıldığımız,1 liralık çekirdek için 3 lira ödediğimiz,45. Dakika'dan sonra kapalının üzerinden köfte dumanlarının geldiği,tarihe damga vuran marşların yazıldığı yerdir İnönü...

  • Mert Gülbay

    Sene 2009... Beşiktaş-Galatasaray maçındayız. Daha 19 yaşındayım. Arkadaşla gitmişiz maça. 1-0 yaptık, sonra 1-1 oldu. Ardından Koca Yusuf'un golüyle şampiyonluğu neredeyse garantiledik. Sevinçlerle, marşlarla, türkülerle bindik kabataş'tan motora, gene marşlar eşliğinde Kadıköy'e geldik. Kadıköy'den Bostancı'ya giden dolmuşa bindik, 7 Beşiktaşlı, herkeste forma var, bir ben bir de arkadaşta forma yok :)

    Kızıltoprak ışıklarda 40-50 tane Fenerbahçeli dolmuşu çevirip, sırf Beşiktaşlıyız diye bizi dövmeye çalışıyor. Başarıyorlar da... Bayrağımı elimden almaya çalışan bir tanesi, bayrak yerine sopayı alıyor elimden. Daha da sinirleniyor... O arkadaşla birlikte güzelce dayağımızı yiyip eve geçiyorum. Evde babam görüyor üstümü başımı, yüzümün halini.

    Babam soruyor : Ne oldu böyle ?

    Ben cevaplıyorum: "Beşiktaş şampiyon oldu baba... Beşiktaş şampiyon oldu..."

  • CENGİZ SARIKAYA

    inönüde bjk _ fb maçı oynanacak yıl 1990 mayıs ayı , gölcükde askerlığimi yapıyorum , o tarihlerde tribünler arasında büyük mücedeleler var, maçtan 1 hafta önce arkadaşlarımız toplandılar beni ziyerete geldiler, işte sana ihtiyacımız var izin alman lazım, bizi yalnız bırakma diye telkinde bulundular.. arkadaşlar ayrıldıktan sonra bölük komutanına çıkyorum , komutan hasta bjk lı : sana izin veriyorum ama hafta sonu bölüğe geri döneceksin maça izin yok der.! .hafta sonuda bana beton kırma cezası verir :)

    hafta içi izni alırım istanbula gelirim, maça 2 gün kala optik ,parlak serkan ve tikko ali fulyada futbolcularımızı akşam 21.00 saatlerinde ziyarete gidip maça motive etmeye gidiyoruz ,salonda futbolcular toplanmıştı ben konuşma yapıyorum işte çok önemli maç yenin sizi sırtımızda taksime kadar taşıyalım falan ,taraftar için çok önemli maç sahada terinizin son damlasına kadar savaşın falan hızımı aldım konuşuyorum..

    arada bir sesizlik oldu feyyaz ayağa kalktı ,bana dönerek taksimi bırak cengo yenersek bende gol atarsam beni sırtına alıp taşıyacakmısın? biz galibiyet sözü vericez sende burada delikanlı sözü ver der .. gülüşmeler olur tamam söz deriz kamptan ayrılırız. izin biter gölcüğe geri dönerim, maç günü sabah ceza aldığım beton işini bölükteki arkadaşlarla erkenden bitiririm, bölük kom gelir beni çalışırken görür ve gider , öğle saatlerine yakın, karşı bölükten şöför ve araba ayrların ,arabanın arkasında sivil elbiselere beni dışarı çıkarır ,gölcükte tanıdık bir arkadaşa giderim beni arabasıyla süratle inönüye götürür, tribün mücadelesine yetişememiştim ama maç saatinde içeri girerim.

    maça 1_0 yenik başlamıştık ama daha sonra 3 gol atarak kazanıp şampiyon olmuştuk..

    maçtan sonra feyyaz tribunlerın önune gelip beni arar, sahaya inememiştim,soyunma odasına giderler,, aradan belli süre geçince unutmamış kapalını önunde selamlaşırız, mecburen sahaya atladım:)) lafımızı yemekte olmazdı ..

    feyzoyu sırtıma aldım ,oda bende kahkahalar içinde sahanın içiindeki açılan su fiskiyelerini oraya kadar gittik sırıl sıklamdık ama gururlu svinçli bir şekilde birbimize sarıldık ayrıldık benim çok acil dışarda bekleyen arabayla gölcüğe dönmem gerkiyordu, hemen süratle geri dönerim içeri telefon açarım beni bekleyen araçla içeri girerim, akşam iştimasına yetişmiştim , bölük komutanı gelerek beni şampiyonluktan dolayı tebrik eder:)

    kusura bakma seni maça yollayamazdım der , bende içimden gülerek önemli değil komutanım önemli olan şampiyonluktu derim :) ertesin gazateler gelir tamamına yakınında resimler en öndedir :)

    bölük komutanı hışımla yanıma gelir , cengiz gazeteler baskıyı yetiştirememiş eski resimleri paylaşmışlar der bereber güleriz meğer komutanın herşeyden haberi varmış..:)

    sevgi ve saygılarımla..cengiz sarıkaya..

  • Tuğberk Irkan

    İlk gittiğim maç Barcelona'yı 3-0 yendiğimiz maç.Kapalı'da izlediğim ilk maç 100.cü yılda Gs'yi yenerek Şampiyon olduğumuz maçtı. Dinamo Kiev'e 4-1 yenildiğimiz maçta yerimden kalkamadım dakikalarca ağlamıştım.Liverpool'a attığımız 2.ci golde Yeni açıkta merdivenlerden yuvarlandım ve sol bacağımı incitmiştim.Daha bir sürü var.Örneğin ilk maç kavgam Bursa taraftarları ile oldu.100cü yılda Slavia Prag'ı 4-2 yenip çeyrek finale çıktığımız maçta Babamın omzundaydım.Lazio'ya elendiğimiz maçta ağlayan abimi teselli etmeye çalışmıştım.2003 2005 arası atletizme gitmiştim Beşiktaş'ta ve her gittiğimde her idman sonu gider çimlerde yatardım.Soyunma odalarında dakikalarca oturur ve Futbolcu abilerimle oturduğumu hayal ederdim.Daha neler neler var bitmeyecek yazdıkça kısa keselim.Hoşçakal İnönü Hoşçakal 2.ci evim.Seni ölene dek unutmayacağım ...

  • yİğİt albıyık

    ilk önce bu anıyı okuyan beşiktaşlı taraftarımı sevdiğimi ve sevildiğimi dile getirmek isterim. ben kendimi bildim bileli yanı uafaklıgımdan beri hani beşiktaşlı olunmaz dogulur diye işte bunun bırı benim.sizlere anlatacagım anı şudur berki tesaduf berki de denk geldi ama ne oldu anlamadım :) bir gün ve o gun geldi fikret orman başkanımız stad yıkılıyor dedi kesinleşti dedi bende dedimki bu stada gitmeliyim dedim ama kafaya koydum gelecem hemde mersinin ilçesi tarsus dan hemde akciğer kanser rahatsızlıgım var oldugu halde gidecem dedim ve eve bu anı yeni şimdi olay başlıyor.:) ve faceden adana çarşı grubu sayfası besşiktaş - fb derbisi gidilecek yazıyor du ve aradım ilgilenleri ismimi yazdırdım. ve 02.03.2013 gece saat 10 da yola çıktık ve 03.03.2013 sabahı saat 10 da bogazdan gecerek ve dedimki dönüşümüz bekle bogaz zaferlerle gececez. ve geçtik ve işte o an hayatım boyunca ilk defa geldim o inönü stadı na ne bogaz nede istanbul gözüm görmüyor gözümün aradıgı o inönü stadı ve kapsının önüne geldik indik ve o anı unutmayacam bu anıdır ve çarşı nın toplandıgı yere gittik yemek yedik ve saat 3 de inönü bilet gişelerine geldim ama bir durum var ben engellıım kımlık kartım var ücretsiz girecem ve güvenlige anlattım dedim maça geldim ben engelli olarak nereden girecem :) oda bana yeni sistem geldi buraya gelmeden biletixden engelli oalrak para vermeden bileti ayırttacan diye dedim şimdi kaldık ortada ama öle bir sistem yokmuş ve ve ve itfaye girişinden girdim ve o maç anı başlamadan önce ve başladıktan sonra hele helede 03.03.2013 90 artı 3 beşitaş 3 manyakdı :)))) vaaz geçilmez bir sevda aşk bu ne olursa olsun

  • AYLİN

    İnönüye, mabedimize sadece iki kez gidebilsem de yine de şanlı sayıyorum kendimi.. hiç gidemeyen tek aşkı Beşiktaş olan kardeşlerim var biliyorum.. Benim ilk maçım bir UEFA maçı oldu İsrail temsilcisiyle oynadığımız maç.. Malesef abimin arkadaşları yüzünden 1-2 dakika geç girdim stada.. Merdivenleri nasıl çıktığımı hatırlamıyorum :) ÇARŞI'nın büyüleyen bir taraftar olduğunu bilmeme rağmen ilk gördüğüm anda kala kaldım sahaya değil tribünlere hayranlıkla baktım o anda ilk gol geldi sonra 2-3-4 derken 5-1 le ilk maçımda galibiyet coşkusuyla döndüm.. Bu benim ilk maçım ilk anım ama bu bir veda değil yeni stadımızla birlikte yeni anılarım olacak doğacak olan yeğenim, yawru kartalımla beraber :)

  • Turgut Alkış

    Malatyada yaşıyorum ve en büyük hayalim gerçek oluyor İnönü stadında ilk kez maç izliyorum Beşiktaş dinamo kiyv maçı 4-1 gerideyiz ve kapalı üst gündoğdu marşını söylüyor altta ise toplasan 50-100 kişi bağırıyor işte skoru umursamadan bağıran o sayılı kişilerin arasında olmak öyle gurur vericiki o gün Beşiktaşlılığımla bir kez daha gurur duydum Ne Mutluki Bana Beşiktaşlı Doğmuşum

  • Faruk Ergenoğlu

    İnönü'deki son derbi Beşiktaş Fenerbahçe, yer Eski açık dakika 90+2. Önümdeki abi "bizim atak yapmamız lazım, adamlar baskı altına aldı korner kullanıyor" diyip duruyor. Bir anda sessizlik ve uğultu top bizde. "Yürü be, hadi oğlum" sesleri yükseliyor Şeref Bey'de. Niang kaleye yaklaşırken çek şutunu dedikten sonra pasını gördüm ve Olcay'ın topa dokunuşundan sonra hiçbir şey göremedim. Stad yıkılıyor. Önümdeki abi 5 sıra aşağıda seviniyor. Mükemmel bir maç sonuydu

  • AYKUT

    Hangisini Anlatım ki 20 Yaşındayım 8 Yaşından Beri İnönü ye Giderim Benim İçin Hayatın Tek Anlam Kazandığı Yer Evim.. O Stadın İçinde Yaşanan Herşey Benim İçin Ölümsüz Bir Anıdır..

  • UĞUR LERMİ

    yıllardır kurduğum inönü stadında maç seyretme o atmosferi tamam bu sene nasip olmuştu. yenilenmeden görmek nasip oldu bjk-antep maçıyla ilk kez mabedimizi gördüm.

  • Hümeyra DeMİR

    Bütün kelimeler anlamını yitiriyor konu Beşiktaş olunca!

    Hangi anımı anlatayım söylesenize? Ailemden habersiz geldiğim maçlarda bile kendimi nasıl evimde gibi hissettiğimi mi?

    Tam sen 'maç bitti artık' diyerek arkanı dönüp gitmeye çalışırken attığımız golleri mi?

    Beşiktaş 'BİTTİ' demeden bitmiyor hiçbir şey İnönü'de!

    Son dakika attığımız goller kadar yediğimiz goller de meşhurdur.

    Ancak maç skoru 3-0 olsa da mücâdeleden asla vazgeçmeyen bir takımın ev sahipliğini yaptı bu efsane!

    Takımı 4 yese de rakip takımı ayakta alkışlayan bir taraftarın ev sahibi!

    Hakemin bile doğruyu yanlışı sorduğu futbolculara, plânsız hoparlörsüz desibel rekorunu kıran taraftarlara sahip olan 110 yıllık EFSANE! Sen anlatmakta biter misin? 110 yıl boyunca ne efsanelere, gözyaşlarına, sevinçlere şahit oldun. Dilerim Rabbim Beşiktaş'ınla, taraftarınla nice 110 yıllar nasip etsin sana! Yalnızca mutluluktan gelen gözyaşlarına yer olsun yeni mabedimizde!

    İyi günde kötü günde, sıcaktan kavrulsakta soğuktan donsakta sana gelen her yol güzelleşir.

    Bu bizim için bir veda değil, bir başlangıç olacak!

  • Halil Yücegönül

    sanki tekrar kavuşcakmşısız gibi geliyo her ayrılışımda biraz hüzün biraz burukluk biraz veda edercesine eee uzaktan sevmek aşkların en güzeli diye boşa demiyolar.Maç sonu ayrı maç öncesi ayrıdır o semtin havasını koklamak şairlerde o coşkulu tezahüratla stada doğru inmek ağaçlı yolda yürümek maç sonunda o koskocaman yolda trafiğin içerisinde yürümek daha nler var sayılcak bu bir veda değil aslında sonrası için görüşmeye söz verdik aslında...

  • Aras Furkan

    Bana beşiktaşlılığı babam öğretti . Küçükken her maça giderdik , ne zaman büyüdüm o zaman tek başıma gitmeye başladım . İlk tek başıma maça gittiğim maç BEŞİKTAŞ - Atletico Madrid maçıydı 3-0 yenilmiştik ama olsun güzeldi , o ortamda olmak o atmosferi yaşamak allah herkeze nasip etsin . Şimdi son maç gençlerbirliği maçına allah nasip ederse gidicem , sesim kısılıcak ama olsun o orası bi başka bide tranvayla eve dönüş zamanı yokmu oraya bayılıyorum kimse birbirini tanımıyor ama dışardan baksan kardeş gibiler hepsi. Stada en son 110.yılımızı kutlamaya gitmiştim , o gün saat 19.03 ü gösterdigin'de havayi fişekler patladıgı sıra yeni açıktaydım kapalıya bakıyordum duygulandım ve ağladım . Ama .ıkarkende 2 tane koltuk soktum birtanesini gelirken birisi istedi ona verdim digeri odamda duruyor son maçta yine sokucem :D Geçen 2 hafta önce stadın oradaki kartal yuvasından tişört aldım sonra taksimde nevizede caddesinin orada tekel bayisi olan arkadasın yanına gittim . Laf lafı açtı o sırada nevizade'de 30-40 tane galatasaraylılar vardı maçın başlamasını bekliyorlardı. Arkadaş dedi geçenler orada fenerlileri geçti diye dövdüler , dedim ben geçerim amına koyayım kimsede birşey yapamaz dedi sen oraya git gel ben burada ibneyim diye bağarıcam dedi, yemin ederim oraya gittim herkez bana baktı birşey yapamadı sonra o arkadaşın yanına geldim caddeye çıktı bağardı :D Beşiktaşlı olmanın verdiği gurur ve güven hiç birşeyde yok .İYİKİ BEŞİKTAŞLIYIM !

  • Çağrı Kahraman

    O Kadar Çok Anım Varki Hangisini Yazayım..

    Bir Bursaspor Macı Sene 2007 İdi Sanırsam İnönüde Yeni Açıktaydım .. Harika Bır Mactı Ilk Olarak Bursaspor 0-1 Öne Geçmıştı Sinan Kaloğlunun Golü İle Kahrolmuştum Ama Sonrasında Delgado Ricardınho Ve Ali Tandoğan la 3-1 Yakalamıştk Harıka Bir Mactı Unutulmazlar Arasına Gırmıştır Bırcok Beşiktaşlı Taraftarın

    Son Yıllarda En Unutamadığım Mac Kapalıda Izledığım Dinamo Kiev Macıdır Ilk Yarı Quaresma ile Almeida İle O Kadar Gol Kaçırmıştık ki Ahlar Vahlar Arasında Gol 67 dakıkada Egemenden Gelmıştı O Anı Hatırlamıyorum Zaten Bırde 90+ lardakı O Müthiş Karambolü Unutulmaz Bır Mactı ...

  • Esma Baymaz

    İnönüyü ilk görüşüm Cennette Allahı görmek gibiydi.. Gunlerden 26.05.2011 o sıralar sınava hazırlanıyorum. Bunalmışım sıkılmışım, bı gun dersaneden eve geldım oturuyoruz evde ablam "İstanbul'a gidelim mi?" dıye sordu. Önce bi şok oldum. Nasıl gidecektik? Daha önce hiç gitmemişiz, naparız ne ederiz. Adanadan kalkıp İstanbula, 2 kız. İnönüyü görürsün işte dedi. (Ablamda koyu fenerlidir.) Yok dedim boşver nasıl gideriz ikimiz olmaz dedim. Vazgeçtik. Hayatım boyunca en çok istediğim şey ölmeden önce bir kez olsun İnönüye gitmekti. Düşünüp duruyorum Allahım ne yapcam diye. Bu fırsat geçer mi elime bi daha. Tamam abla gidelim, benim İnönüyü görmem lazım dedim. Ama titriyorum daha gitmeye karar verirken bile. Bi insanın en büyük hayaline bu kadar yaklaşması nasıldır bilirsiniz. Hemen aradık Metro turizmi 23.00 otobusune aldık biletleri. İstanbuldan fenerli bi arkadaşıma ulaştım anlattım durumu bizi al dedım tamam dedi. Hazırlandık, İzmirdeki Kupa maçının T-Shirtünü giydim evden çıktık heyecandan geberiyorum. Otobüse bindik 2 saat sonra otobus bozuldu otobanda kaldık, dedim tamam göremicem Şeref Beyi. 1 saat falan sürdü otobüs çalıştı sonunda. Neyse yolculuğumuz olaysız geçti Esenlerde indik otobüsten. Servisle Metris Cezaevinin oraya gittik arkadaşımı bekliyoruz geldi hemen İnönüye gidelim dedim. Otobüse bindik taksimin aşağısında indik taksimi geçip İnönüye doğru gidiyoruz, yokuştan iniyoruz ilk Beleştepeyi gördüm uzaktan. Koşturuyorum böyle gözlerim dolu dolu lig bitmiş kimsecikler yok. Etrafını tavaf ettik önce sonra Müzeye girdik güvenliğe yalvardık Adanadan bunun için geldik diye çok zor da olsa Stada girmeme izin verdiler. Müze kapısından girdim ama titriyorum ağlıyorum sahanın her yerini gezdim Kapalıya çıktım Numaralıya, eski açığa, yeni açığa.. Yedek kulübesine oturdum, Boboyu çok seviyordum, yedek kaldığında oturdugu koltuğa oturdum hatta:) Burdan bi hatıra götürmem gerek diye düşündüm , kıyamadım Şeref Beye zarar vermeye ama dayanamayıp bir avuç çim kopardım. Hala durur kavanozda. Hayatımın en en en özel günüydü, Aşka kavuşmuştum. Ölsemde gam yemezdim artık. Eminim ablam bu iyiliği sayesinde Cennete gidecek :) İnönüden çıkıp otogara gittik aynı günün akşamı bindik otobüse Adanaya döndük. İstanbulda 1 gün bile kalmadık ama otobüs yolculuğumuz 2gün sürdü. Beşiktaş sevdası insana böyle şeyler yaptırıyor işte. Km.lerin mesafelerin önemi kalmıyor. Sadece O'na kavuşmak istiyor insan.

  • erhan solmaz

    hayatımın aşkını buldum ben o trubunlerde biricik aşkımı buldum bundan sonra hayatımın tamamını gecıreceğim ınsanı verdı bana anısıda hatırasıda bende cok buyuktur anlatmaya yetmez alfabedeki 29 harf ...

  • Tayfun Can Kapanlı

    Tarih 3 Şubat 2013. Kara kara düşünüyorum o zamanlar.. Ne yapıp ne edip İnönü'deki 'son derbi'ye gitmek istiyordum. Öyle böyle istemek değildi ama benimki, en içten gelen, siyahla beyazın aşkı kadar büyük bi istekti. Daha önce hiç İnönü'de bulunma şansım olmamıştı. Bu sene de malum, stad yıkılıyor -keşke yıkılmasan be İnönü, keşke hep kalsan- yıkılmadan önce son bi kez dünya gözüyle şu stadı göreyim, dedim kendimce. N'apıp ne edip maddi konuyu halletmem lazımdı. Ondan önce organizasyon yapan bi grup bulmam lazımdı. Trakya Kartalları... Evet, belki aralarında en güzel insanları gördüğüm, özellikle de 'iyi ki tanımışım ulan' dediğim 3 önemli isimle tanıştım bu grupta. Furkan, Deniz ve Sertaç ağabeylerim. Ağabey diyorum, çünkü onlar benim için gerçekten öyleler. Bana hayatımda bu denli bi mutluluğu yaşattıkları için onlara hayatımın sonuna kadar borçlu kalacağım belki de... Daha sonra, gerekli bilgileri sordum istekli bir şekilde, ne de olsa Mabed'e gideceğiz oğlum, öyle kolay iş değil. İster istemez heyecan yapıyorsun, o günün hayalini kuruyorsun. Organizasyon konusu tamam, kaydımı yaptırdım bu güzel ağabeylerime. Sıra gelmişti en zor bölüme... Maddi konuyu ayarlayacaktım. O ay, cebimde 5 kuruş param yoktu. Beşiktaş aşkı ya, dinlemiyor hiçbir olumsuzluğu. En yakın arkadaşıma anlattım durumu, en sevdiğim hocama anlattım, en fanatik Beşiktaşlısı'na anlattım. Sağolsun en yakın arkadaşım paranın yarısını karşılayıp 'oraya gideceksin ve Beşiktaş'ı yakından göreceksin. Maç sonunda da kazanan siz olacaksınız ben buna inanıyorum, uğurlu geleceksin' dedi, hiç beklemediğim bi tavırla... Daha sonra, gidip hocama söyledim durumu. Aldığım cevap ise havalara uçmama yetmişti. 'Derslerine yeteri kadar çalışman karşılığıyla bi miktarını da ben karşılıyorum, üstüne de BJK Dergisi aboneliğini yaptırıyorum.' Ulan var mıydı daha güzeli be, İnönü'ye gitmek için can atarken arada bir de dergi aboneliği çıkageldi. Çok az bi miktar eksiğim kalmıştı. Her ne kadar beni oraya yollamaya sıcak bakmasa da babam karşılamıştı son eksiğimi. Param hazırdı artık, teslim ettiğim gün içimde müthiş bi huzur ve heyecan vardı. Sebebi belliydi aslında, ilk defa Mabed'i, Şeref Beyler'in, Hakkı Yetenler'in ve daha nice Beşiktaş efsanesinin top koşturduğu o tarihi güzelliği görecektim. 1 hafta kalmıştı maça... Heyecanımı ilk fark eden o çok sevdiğim hocam olmuştu. 'Nasıl gidiyor uzun, son durum nasıl gidebiliyor musun maça?' -uzun lakabımdır, 1.93 boy olunca insanda..- 'Evet hocam, sayenizde gidiyorum, arkadaşımın sayesinde gidiyorum. Bir kez olsun gönül verdiğim takımımı orada desteklemeye gidiyorum' dedim. Yüzümdeki o mutluluğu gördükten sonra gözlerinin dolması cabasıydı. Fanatik derdi bana da hiç aldırmazdım. Günler öyle böyle geçti, maça kaldı 2 gün... Cuma günündeyiz, okuldayım. Derslerde hiçbir şey düşünemiyorum, aklımda Pazar günü stadda olacak atmosfer, atılacak goller, açılacak pankartlar... Hocam bi an bana baktı Cuma günü, son dersteydik. 'Oğlum topla kendini, maça gideceksin böyle olur mu hiç?' diye çıkıştı tatlı-sert biçimde. 'Hocam bir gidip göreyim, galibiyetle dönelim başka bir şey istemiyorum.' diye cevap verdim o an. İçimden böyle geldi aslında, düşünerek söylediğim bir şey değildi... Ve maç günü gelmişti, sabah erkenden yola çıktık ağabeylerimle. Saatler geçiyor, bir taraftan yolları izliyorum, diğer bir taraftan ise stadyumdaki atmosferin hayalini kuruyorum. Yaklaşık 4 saatin sonunda İstanbul-Beşiktaş'a ayak basmıştık. Maçtan önce o merak ettiğim, her zaman görmek istediğim yerlerden biri olan Hasbi'nin Meyhanesi'ni ve sembolümüz olan Kartal Heykeli'ni görmüştüm. Oradaki ortam, renktaşlarımın tezahüratlar içerisinde coştuklarını görmek, bu takımı bir kez daha 'sevinmek için sevmediğimiz'i hatırlatıyordu bana. O meşhur ağaçlı yolu yürümeye başlamıştık maça son 30 dakika kala... Deniz ağabeye sormuştum, 'abi daha ne kadar var stada?' derken o güzelim Mabed'in Eski Açık tribününün olduğu kısım gözükmüştü. Daha sonra Furkan ağabey ile stada doğru ilerledik. O an hayatımın en mutlu anıydı. Hani derler ya mutluluktan uçmak diye, aynen öyleydi benim hissettiklerim de... Geçtik Yeni Açık tribününe, bekliyoruz maçın başlamasını. Atmosfer öyle müthişti ki, inanılmaz derece etkilenmiştim. Her zaman televizyonda izlediğim, renklerine aşık olduğum takımı deyim yerindeyse evimdeymişim gibi izlemenin heyecanını yaşayacaktım dakikalar sonra... Maç hızlı başlamıştı, Beşiktaş'ımın atakları bir yandan FB atakları bir yandan. Heyecanlanıyor insan ister istemez. Baktık gol geldi 0-1 FB öne geçti. İçimden diyorum, bu maçı kaybetmek için oynamıyoruz. Zaten maçtan önce kimse kaybedeceğimizi düşünmüyordu, ihtimal bile yoktu... Dakikalar geçiyor her an daha da artıyordu heyecanım. Bir taraftan 'gücüne güç katmaya geldik' bir taraftan 'burası Beşiktaş alayına gider...' Kulaklarımı çınlatıyordu aşık olduğum takımın her bir sevgilisi. Dakika 41, Fernandes'in kestiği ortada golü atan Kuyt'dı, kendi kalesine... Çok güzel bir sevinç olmuştu benim için. Devre arası Furkan ağabeyimden rica ettim, fotoğrafımı çekmesi için... Bu güzel günde hatıram olsun dedim. Ardından ikinci yarı... Dakikalar geçiyor yine, atak üstüne atak. Dakika 58, gelişen atak sonucu iyice bastırıyoruz FB kalesine öyle böyle değil, 60. dakikada ise Emre Özkan'ın kestiği o muazzam ortayı Holosko biraz da şansının yardımı ile indiriyor ve bizim Kara Boğa Niang sahneye çıkıyor. Yok böyle bir sevinç, kendimi sakatlıyordum neredeyse -son dakikadan bahsetmiyorum bile- Gol sevincimiz fazla sürmedi, 3 dakika sonra Sow eşitledi, skor 2-2. Arkadaşım mesaj atmış o anda 'üzülme kardeşim siz alacaksınız bu maçı' diye... İçimden geçiriyorum, son dakikalar hep kabusumuz oldu bu kez lütfen, bir kere de olsa şans bize gülsün diyorum. Dakika 78, iyice sıkıntıdayız. İlk maçımda galibiyet yaşayamamaktan korkuyorum bir yandan. Çok kritik bir dakika, 89. Tam uzatma dakikaları kaldırılacak 4. hakem tarafından ve kaldırıyor da aynı dakika içerisinde. Bakıyorum ama göremiyorum kaç dakika uzatma verildiğini, yanımdakiler de Furkan ağabey de dahil kimse bilmiyor o anki heyecandan kaç dakika uzatma verildiğini. İçimden geçiriyorum hadi be son dakika bi kez bizim yanımızda ol diye. FB korner atıyor, artık son atak. Arka direkte Olcay var, bilirsiniz. Aniden bir kontra atak yapıyoruz, tüm hatlarımızla ileri çıkıyoruz ama o sırada Holosko öyle kötü bir pas atıyor ki berabere bitti diyorum içimden. Hislerim tam tersi çıkıyor ve top Fernandes'in önünde kalıyor. Gelin bu dakikayı bir de LigTV spikerinin ağzından sizlere aktarayım: ''Dönen top Fernandes. Mamadou Niang aldı topu, Olcay'dan destek var. Niang, Olcay, karşı karşıya Olcay ve gooooooooolll. Olcay Şahan ve İnönü ayakta Beşiktaş 3-2 öne geçiyor'' İşte o an, inanılmaz bir sevinç yaşamıştım, geldiğime değdiğine mi sevineyim, o kadar duadan sonra son dakikanın ilk kez bizim yararımıza işlediğine mi sevineyim yoksa bu son derbide böylesine müthiş bir sevinci o an doyasıya mı yaşayayım bilemedim. Ne var ki maçtan sonra ilk işim Deniz ve Furkan ağabeylere sarılmaktı. Sertaç ağabey yoktu, rahatsızlandığı için gelememişti. O an anladım ki bu adamlara inanılmaz bir borcum vardı, bir teşekkür borcu. Hepsinden öte Beşiktaş'ıma, karşılıksız sevdiğim sevgilime apayrı bir borcum vardı. Kilometrelerce yolu onun için gelip ilk kez görmüştüm onu bu şekilde. Bilinen haliyle son derbisinde İnönü'nün, çocuklarıma belki de torunlarıma bırakacak bir hatıram oldu ve kulaklarımda 'sen benim babamdan kalan miras değil, oğluma olan borcumsun' sözü çınlamaya başladı. O gün orada o sevinci yaşamamı sağlayan hocama, en yakın arkadaşıma, Furkan, Sertaç ve Deniz ağabeylerime de çok ama çok teşekkür ediyorum, iyi ki varlar. En önemlisi de hiçbir zaman menfaat uğruna sevmediğim takımımın beni bu denli sevindirmesiydi. Daha nice maçlara Kara Kartalı'm, unutma ''bu asla veda değil, biz yine geleceğiz...''

  • mehmet asar

    çok klasik olacak ama unutamam liverpool maçını...üzerimize yağan yağmuru yağmurdan daha çok gözümden akan gurur ve omuz omuza dostluğun verdiği mutluluk gözyaşlarını...

    şimdi terimizi gözyaşımızı akıttığımız kah ağlayıp kah güldüğümüz evimiz yıkılıyor.sanki sokakta kalan bir çocuk gibiyim...eli kolu bağlı...kokunu burnumda hissederken yine gözyaşları ile yazıyorum bunu...HOŞÇAKAL EVİM..birgün döneceğiz...

  • Süleyman Doruk

    Seni geç buldum erken kaybediyorum.Ankara'dan gelmek zor oluyordu ama değerdi seni son bi kez görmek için.Gün yine doğacak yine seninle uyanacaz.Belki daha yeni ama eskiyi hatırlatırcasına anılarla dolu..

  • Göktuğ Gürsoy

    Oğlumu 7 yaşında ilk defa stada götürdüm. Hayran ve şaşkın bakışlarla etrafına bakıp duruyordu. Yüzündeki o mutluluk herşeye bedeldi.

  • Gülbİn ÇAĞLAR

    AŞK'tır o... orada yaşanan duygular bambAŞKadır bu AŞKı yaşamayan kimseye de kendini anlatamazsın ama o AŞK ki seni daha güzel AŞKlara sürükler hayatının diğer parçasını bulmanı sağlar.. hayatımın tamamlanma parçasını bulduran AŞKın başkenti yıkılıyor şimdi daha sağlam temeller üzerine kurulmak için tıpkı bizim sağlam temellere adım attığımız evlilik yolumuz gibi

  • CAFER ESMER

    İlk çıktığım Kız arkadaşımı bir yere çıkarmak 1 günümü ayırmam gerekiyordu, ve haftada sadece bir gün iznim vardı, ve o günde Beşiktaşın maçı vardı,ne bir pastahaneye, nede bir sinemaya, Beşiktaşın maçına davet ettim,'' düşünün çıkma teklifi yapmısınız, ve cvp vermek için maça çağırıyorsunuz'' Çok riskli bir durum , bide kız Fenerli olduğunu düşünün, ve maça gelemyi kabul etti, ve elini bile tutmak'ta çekindiğim belki'de tek kız'dı ama elini orada tutarken, beşiktaş yenilmişti ama ilk kez beşiktaş yenildiği zaman mutlu çıkmıstım Bu stad'tan, ilk kız arkadaşım, ilk mutluluk...

  • burak demoğlu

    Anım tek değil ki. Oraya her gidişim ilk gitmiş gibi heyecanlandırırdı beni. Sevgılıyle bulusmaktı her defasında, ıbadet etmek, huzur bulmaktı. Oyuzden anım yok, hayatım, cocuklugum, genclıgım ve gelecegım vardı orada.. Seviyorum sözünün gercek oldugu tek yerdi.. Karsılıksız sevmenın adama koymadıgı, daha cok sevdırdıgı yerdi. Çok şükür dedirtendi.. Tarihine, buyugune saygıyı, kucugune sevgıyı vermektı. 85.dk da tüm stadın yumruklarını kaldırması, kalbının cımlerıne gömulmesıydı. Özleyeceğim. Yenisi daha güzel olmayacak..

  • Yusuf Erdem Nasıroğlu

    Hangisini paylaşayım bilemiyorum..Çocukluğumu geçirdiğim kimi zaman ağladığım kimi zaman güldüğüm onun için herşeyden vazgeçtiğim yer..İki direk arası kalbimin yarısından başladık daha çocuktuk okuldan kaçıp gelirdik önceleri..Son haliylede bi efsanedir orası kapalı üst tribünün tam ortasında bulunan kutu denilen yer ne anılarım var neler neler..Liverpool maçında bobonun attığı ikinci golden sonra herkesin birbirinin üzerine atladı..Herkes birbirine vuruyordu sevinçten ve herkes yerlerde..Bilmiyorum ama bu dünyada ölümsüzsün deseler bu kadar sevinemezdi her halde insan oğlu..Önümdeki arkadaş yere düştüğünde gözlüğü kırılmış paramparça olmuş ağzı burnu kanlar içinde hiç bişeye aldırış etmeden bi kez daha sıçradı üzerime tabi benimde her yer kan..Değişik duygular bunlar şuan yazarken bile tüğlerim diken diken oldu..Elveda Şeref Bey..Bize bu hayatta canlı olan hiç birşeyi sevme fırsatı vermediler,bizde beşiktaşı sevdik..

  • mesut adar

    İnanın senesini hatırlamıyorum ama 1990 yıllardı yer inönü stadı fener maçı dışarıda inanılmaz bir kapışma olmuştu bazı değerli abilerimizin fenerlilere yara verdiği bir gündü bazı abilerimiz hatırlar bunu caymaza yara verildiği gün BEŞİKTAŞ FENERİ 90.DAKİKADA ZEKİNİN attığı golle yendiğimiz maçtı muhteşemdi.birde psv andoven maçıydı stada gizlice girmiştik bilenler bilir kapalının orda bir kazan dairesi vardır saklanıyorduk ve birden kazan patladı sebebini bilmediğiğim sebepten dolayı yanmıştıkah ah ah iİNÖNÜ..........

  • ÖMER ÇETİN

    En büyük üzüntüm damarlarimda hissettiğim onunla aglayip onunla güldüğüm şerefiyle oynayip hakkiyla kazanan beşiktaşimin mabedini dünya gözüyle göremedim. Benimde "ANIM" bu

  • Kartal Mustafa Türker

    2007-2008 sezonu başında kombine kartımı zamanında almayı ihmal ettiğimden dolayı sezonun tüm maçlarına biletle girmek zorunda kalmıştım. Şampiyonlar Ligi'nde Liverpool ile karşılaşacaktık. Grubun en güçlü takımı ve dünyaca ünlü bir rakip olması nedeniyle maçın biletleri satışa sunulması ile birlikte tükenmişti. Ben de mecburen maç günü bilet aramaya koyuldum. Tüm sezon hatta derbilerde bile maç günü ne yapıp edip bilet bulan ben o gün bulamamıştım. Maça dakikalar kala şampiyonlar ligi müziğini dışardan duyarken ağlamaklı bir halde eve dönmeyi düşünürken numaralı tribünün giriş kapısındaki seyyar satıcı eline geçmiş fazla maç biletini bana hediye etti. O maça girebilmek için yüzlerce lirayı feda etmeyi göze almama rağmen hem maçı bedava izleyebilmiştim, hem de hayatımın ve bir çok Beşiktaş taraftarının hayatlarının en efsane maçlarından birini kaçırmaktan kurtulmuştum. O gün oynanan futboldan, taraftarımızın unutulmaz tezahüratlarından öylesine etkilenmiştim ki adeta büyülendim ve maç sonrasında stadı ancak 1 saat sonra terkedebildim.

  • Özden Yetenek

    Az mı Çektim Mabed'e giden yolu OTOSTOP'la.. 21 Kasım 2009 3-0 Fink in golü unutulmaz. sene 2009 Ispartada öğrenciyim fener derbisi hiç unutamam.. Cep te 5 kuruş para yok cebimde bi paket sigara ve bozukluk bi kaç lira nasıl giderim ne yaparım kara kara düşünürken geldi aklıma. Şeytan fikriydi belki de Yapmam gerektirdiğini söyledi içimden birses orada olmam gerekliydi Bekleyen kardeşlerim abilerim vardı. çıktım cevre yholuna bi kaç el ettim duran yok yılmadım bi araba durdu Afyon a kadar gittim orda indim bi el ettim kütahyay kadar geçtim. Güzeldi yolda kamyoncu larla muhabbet sardı bilecik e kadar geldim bitmiş tükenmiştim.Kamyoncu mehmet dayı kulakları cınlasın cok iyiydi oğlundan soz ediyordu Yeni asker olmuştu dedi delikanlı benım yolum istanbul pendik organize sanayi gel götüreyim dayı dedim olur. sabaha karsı vardık pendikte bi iş yerine girdik mehmet dayı dedi allah razı olsun ben burdan giderim. helalleştik ayrılırken iş yeri sahibi sormuş delikanlı nereye gidiyor diye arabası ile bıraktırmalarını söyledi. karşıya geçecektik ama içim içime sıgmıyor bir an önce semte gidip abilerimi arkadaslarıma sarılacaktım kabul etmedim yiğitlik yapıp cıktım mekanlarından üstüdne bulusun al dedi 10 lira para verdi yok dedim oglum var benıdme zorda kalma dedi zorla tutsturdu cebime koydu ben ordan bi minübüse atladım harem e geçtim ordan çift katlı otobüsler ama ortalık fenerli kaynıyor bu atv binasının oraya kadar geldim. dedim çok şükür topuklarım kıcıma deyene kadar hızlı hızlı kosarak semte indim. Mehmet abi mi aradım sarıyer börekcisindeyim gel dedi oturduk dertleştik. ADANA dan gardaşlarım geldi onları karsıladım velasıl kelam maç vakti yaklaşıyordu şairlerde içtik. herkez stadın yolunu tutuyor benım cebimde ne param var ne biletim.yalnız hissettim bi anda mac saati yaklatıkca yalnızlıgım ve kalabalık insanlar toplulugu bitiyordu nerdeyse. koştum yeni açığın oraya gittim maç başlamak üzereydi zorluyorum kapıları hepsinden dayak yercesine kovuluyorum birisine gittim dedim 1 e 2 yapalım ama imkansız. bi o turnikeye bi öbürüne. polisler bileti olmayanları dağıtıyor. girdim bi turnikeye beklıyorum maçta 5. dkka nasıl olduysa bi anda arkamı dondum cıkıp gidecem birisi tuttu turnikeden cevirdi.bi anda kendimi içeride buldum polis aradı hemen stada girdim 2. kata cıktım allahım dedim şükürler olsun başardım içerideyim gözlerimden yaşlar geliyor elim ayağım titriyor. kımle girdim nasıl girdim hiç bi bilgim yok. fazla sürmedi 15. dkka felan kapalı tarafına gittim demir dibinde oturduyorum dahada ayakta durmakta güçlük çekiyorum Beşiktaş m önde tek başıma seviniyorum devre arası ile kapalıya atladım. Arkadaşların yanına geçtim sarıldık omuz omuza maç izledim. maç bitti 3-0 yendik sevinci sardı her yanımızı dondum ordan Narkotik le izmir e geçtim mehmet abim 3 gün misafir etti biletimi aldı sonra yolladı ısparta.. Aşk yolunda çekilen çile kutsaldı ölümde vardı yasamda ama vazgeçmedik yılmadık bi bu sevdadan. İyiki Varsın Beşiktaş'm iyiki sevmişiz seni...

  • Ergİn Yaldız

    03.03.2013 Son fener derbi maçı kapalı üstteyiz son dakika golü bir anda kendimi 3.4 koltuk aşşağıda buldum ve bunun gibi birçok anım var ŞEREFBEY stadında ve yıkılışı sırasında ne ruh hali içerisinde olurum bilemem.Ama tekrar aynı yerde semtimizin göbeğinde yeni yapılacak stadımızın adı ŞEREFBEY olsun istiyorum ve tüm camiamıza hayırlı olması dileğiyle..

    Saygılarımla.

  • Ülken İlhan

    Henüz bu yıl..Mabedimizde Fenerbahçe maçındayız dostlarımızla.Kapalı üst tribünün hafif sağında parçalıyoruz kendimizi.İki tane de Almanya'dan kartal parçası kuzenlerim gelmişler maça..Dakika 90. Tam ümitler tükendi derken,hadi biz alışkınız ama çocuklar dünyanın öbür ucuna boyunları bükük gitmesin derken Olcay'ın golü geldi.Hooop ben 6 sıra aşağıdayım tabi.Baktım ki omzum çıkmış.Daha önce de çıkmıştı;bir kere çıkınca alışkanlık haline geliyormuş.Neyse ''feda'' olsun dedik diğer kolumuzla yumruk havada sevinmeye devam ettik tabi.Sonra mı? Stadın ambulansıyla aynen Acıbadem Fulya'dayız..Taktıklar benim kolu yerine.Şimdi eskisinden daha iyi.Mabedimizin de Beşiktaş'ımızın da eskisinden daha iyi olması umuduyla...Güle güle Şerefbey...

  • Koral Dedeoğlu

    İnönü Stadı denince aklına gelen en güzel hatıra nedir ? Cevaplanması zor, birbirinden ayrılmayacak güzelliklerin olduğu kadar, göz yaşları 'nın da içinde barındırdığı anılarla, 9-10 yaşlarında adımımı atıp, 33 yaşında göz yaşlarımla veda edeceğim İnönü stadını anlatmak bir gururdur. Değişmeyen tek hissin maç günü kalktığımda küçük bir çocuğun heyecanını hissetmemdir. Her maç öncesi Çarşı da keyifli saatler geçirip, Atatürk yolu 'ndan mabedimize yürürken kalp ritminin hızlandığını yüzümde ki tebessümle mabedimize yaklaştığımız her adımda kalbimin daha hızlı çarptığını hissediyordum. Bu his İnönüyle tanıştığım ilk günde böyleydi, İnönü 'ye veda edeceğimiz Gençlerbirliği maçında da... Hangi birini anlatsam diye düşündükçe aklımdan hızla anılar geçiyor yüzümü güldüren... Pascal 'ın Dinamo Kiev 'e attığı o muhteşem aşırtma golünden sonra kapalının üstünden, alt kata düştüğümüzü mü ? Hafızalarımızdan hiç bir zaman çıkmayacak, Sergen 'in 100. yılımızda Şampiyonluğumuzu tasdiklediğimiz son dakika golünden sonra tanımadığımız kişilerle sarmaş dolaş olduğumuz sevinç, Olcay Şahan 'ın milyonlarca kişinin anıların bulunduğu 66 yıllık çınar 'a böyle veda yakışır dedirten golünden sonra ki dostlarımızla sevincimiz, hiç bir iddiamız 'ın kalmadığı sezon sonlarında oynadığımız maçlarda hem keyif, hem de " biz sevinmek için sevmedik " deyip gittiğimiz eski açık tribününde arkamızda boğaz kalırken haykırdığımız "başın öne eğilmesin aldırma kartal aldırma, en büyük sen değilmisin aldırma kartal aldırma " diye haykırdığımız hüzün kokan maçlar, sırtımızı sahaya dönüp maç izlemeden gırtlaklarımız 'ın patlarcasına bağırdığımız seneler, numaralı da her izlediğim maçlardan sonra burası benim aşkımı haykırabileceğim yer değil diye inatla gitmeyi reddettiğim sezon, Lig, Avrupa Kupaları, Türkiye Kupasıyla yoğun sezon yaşadığımız annemden daha çok gördüğüm Lucescu, devre arasında bizlerle özdeşleşen Pascal 'ın kutuya gelip tüm stada üçlü çektirmesi, Beşiktaş vesilesiyle tanıştığımız ve güzel dostluklara ev sahibi yapması, oturduğumuz tribünde ki sükunetten faydalanıp, maç esnasında kız arkadaşımla öpüşürken cine5 'in bir dakikaya yakın bizi çekmesi ve milyonlarca Beşiktaşlı 'nın bizleri görmesi, Babamın omuzunda maça girip, izleyebilmem için sırayla arkadaşlarının omuzundan omuzuna dolaştığım çocukluk günlerim, polisten cop yediğimiz maçlar, dakikalarca ve bütün gücümüzle "kartal gol gol gol " diye desibel rekoru kırdığımız Fenerbahçe maçı, sırf özlemimizi bir nebze dahi olsa gidermek için gittiğimiz konserler, 110. yıl doğum günümüzü, maç 'ın bitmesine ve aradan 45 dakika geçmesine rağmen çıkmayarak " çevik kuvvet beyaz desene " diye bağırdığımız totenham maçı, galip geldiğimiz derbi maçlarından sonra stattan ayrılmayarak ezeli rakiplerimizi kızdıracak tezahüratlarımız, unutulmaz, tarihi 1-0 'lık Bursaspor maçımız, dünyayı hayran bırakacak, yaklaşık 20 dakika süren Liverpool maçında ki dale cavese tezahüratımız hepsi ölünceye kadar hafızalarımızdan çıkmayacak, dostlarla her fırsatta yad edeceğimiz özel anılarımızdır. İnönü stadı 'nda Beşiktaşımı her zaman destekleyip, O neslin çocuklarından biri olduğum için, bizlere Beşiktaşlılığın ne olduğunu kelam ve davranışlarıyla öğreten Süleyman Sebayla, efsaneleşmiş hikayeleriyle iyi ki Beşiktaşlıyız dedirten Şeref Bey, Baba Hakkı, Yusuf Tunaoğlu, Vedat Okyar ve ismini saymadığım nice büyüklerimizle onur duyuyorum. İyi ki Beşiktaşlıyım, iyi ki mabedim İnönü stadı.

  • osman önem neİdİk

    hangi birini anlatayım ki... Evim,mabedim herşeyim. Ne zaman taksime çıksam boş tribünlere bakmaktan bile zevk aldığım efsane stad. Şimdi taksime dolmuşla çıkarken kafamı öne eğip bakmayacağım etrafıma,kaldıramam stadı orda göremezsem.

  • efe karasu

    Üniversiteyi İstanbul'da okuyorum. Sınavlardan sonra Kuşadası'na ailemin yanına gittim. Ailemin yanında daha fazla kalma imkanım varken 15 nisan sabahı uçakla İstanbul'a geri döndüm. Çünkü 15 nisanda Beşktaş'ımın maçı vardı. Akşam her zaman ki gibi ağaçlı yoldan Şeref Bey'e doğru yürüdüm. Stadın yıkılacağını öğrendikten sonra Şeref Bey'e her gidiş daha da hüzünlüydü. Her adımda geçen saniyeler zamanı yıkıma daha da yaklaştırıyordu. Yeni açıkta, kapalıya yakın tarafta yerimi aldım. Maç başladı, 57'de Olcay skoru 1-0'a getirdi. Maç öyle bitti. Herkes stadı terkederken ben her zaman ki gibi çöktüm plastik koltuğa ve bir sigara yaktım. Mabedi izlemeye daldım. O sırada bir el dokundu omzuma. Telefonunu bana doğru uzatan bir adam fotoğrafımı çekebilir misin diye sordu. Adama baktım. Yüzü tanıdık geliyordu. Sonra hemen olay canlandı gözümde. Bu yüzün sahibi, Olcay'ın 90'da attığı golle kazandığımız Fenerbahçe maçını kutlamak için gittiğim bir mekanda aramızda hoş bir diyalog geçmemiş olan bir adamdı. Yapılmaması gereken bir şey yapmıştı ve beni oldukça kızdırmıştı. ''Tamam'' dedim. '' Nereye basıyorduk?'' Normal bir yerde yağmurlu havada su vermeyeceğim bir adamın isteğini Şeref Bey'de yerine getirmiştim. Ellerini kartal pençesi yaptı ve fotoğrafını çektim. Basit bir şey olsada bunu bana yaptıran Şeref Bey Stadyumu'ydu.

  • salİH DEMİR

    İnönü Stadı'nda yaşadığım her an birbirinden değerli olduğu için tek bir hatıra yerine kendimce İnönü Stadı'nda yaşadıklarımı özetleyeceğim.Özet diyorum ama uzun bir yazı olacak.

    Ben İnönü Stadı'na geç ayak basanlardanım.İlk Beşiktaş maçımı izlediğimde 14 yaşındaydım.

    Baba tarafı Fenerbahçeli,anne tarafı Galatasaraylı olan ailede Beşiktaşlı olmam çocukluğumda Beşiktaş'ı daha çok yaşamak için dezavantaj gibi görünmesine rağmen İnönü'ye ilk kez babam ve annemle gittim.

    Fakat bu Beşiktaş maçı değil,90'lı yılların sonunda İstanbulspor'un İnönü'de oynadığı zamanlardan birinde yanlış hatırlamıyorsan İstanbulspor'un Lyon'la oynadığı maçtı.

    O güne dair hayal meyal hatırladığım şeyler;şeref tribünün önünde yazan Beşiktaş İnönü Stadyumu yazısı,kapalı tribünün tavanında yazan Beşiktaş yazısı,o zaman üstü açık olan yeni açıkta bulunan skorboard,tükürük köftesi ile ilk tanışma ve çok alakasız bir şekilde evde yaptığımız badanayı yarım bırakıp maça gelmemizdi.

    Daha sonra 100.yılda Uefa kupasında Slavia Prag'la oynadığımız maça çok istememe rağmen bilet bulamayıp gidememiştim.

    İnönü Stadyumu'yla gerçek anlamda ilk tanışmam Del Bosque'nin çalıştırdığı sene 3-2 yenildiğimiz Ankaraspor maçıydı.

    Babamla geldiğim bu maçta eski açıkta kapalı tarafındaydık.

    Turnikelerden geçip yeşil zemini ve ısınan futbolcuları gördüğümde heyecandan,mutluluktan aklımı kaçıracaktım.

    Olmuştu işte İnönü'deydim artık. Bir insan daha fazla nasıl mutlu olabilir ki diye düşündüm.

    Ki bu düşünce ve heyecan istisnasız İnönü'ye her ayak basışımda bir öncekinden çok daha şiddetli bir şekilde tekrar tekrar gerçekleşiyor. O gün yenildik ama stattan çıkıp eve giderken aklımda tek bir şey vardı:''Mümkün olan en kısa sürede tekrar gelmeliyim buraya.''

    2.maçım da yine aynı sezon Tümer ve Carew'in attığı gollerle 2-1 kazandığımız Sakaryaspor maçıydı,yine babamla gelmiştik fakat bu kez Taksim'de yemek faslını uzun tuttuğumuz için biraz geç kalmış yeni açığın en üst katında izlemiştik.

    Bahçelievler Anadolu Lisesi'nde hazırlık sınıfındaydım bu sezon ve sınıfımızda eşine az rastlanacak şekilde Beşiktaşlı çoktu.

    Pancu'nun kaleye geçtiği 17 Nisan 2005'teki 4-3 kazandığımız Fener maçından sonraki hafta Konyaspor maçına sınıf arkadaşlarımla gitmiştim bu kez ve o maç arkadaşlarımla gittiğim ilk maç oldu. Daha sonraki 1-2 yılda kuzenimin çalıştığı firmaya sponsor bileti gelmesiyle ve onun da sağ olsun içimdeki heyecanı,sevgiyi görerek bu biletleri bana yönlendirmesiyle derbiler hariç hemen hemen tüm maçlara geldim.

    Saha sonuçlarının pek de keyifli olmadığı bu dönemde her defasında stattaki atmosfer büyülüyordu. Kaçan puana,kötü oyuna ancak eve geldikten sonra üzülebiliyordum. Hoş o üzüntü de bütün bir hafta bir sonraki maça kadar sürüyordu gerçi.

    Daha sonra sürekli gelmeye devam ettik arkadaşlarla.İyi günler oldu kötü günler oldu.

    Her seferinde daha fazla heyecanla,boğazımızdan,cep harçlıklarımızdan keserek,üniversitede derslere girmeyerek soluğu mabette aldık.

    Mustafa Denizli sağ olsun araya bir de şampiyonluk sıkıştırdık.

    Ve mabet AIK Solna maçıyla başladığı şanlı yolculuğuna Gençlerbirliği maçıyla ara veriyor.

    Veda değil bu,kalbin vücuttan sökülemeyeceği gibi Beşiktaş da semtinden sökülemez.

    Son maçı da Şeref Bey Stadı'na yakışır şekilde,bize yaşattıkları,öğrettikleri için teşekkürlerimizi sunarak coşkuyla yaşayalım. Gözlerde yaşlar kaçınılmaz olacaktır.

    Ve son kez haykıralım...

    ''Hiçbir şeye değişilmez senin sevgin bu dünyada''

  • UMUT BOZ

    Üzülerek söylüyorumki küçükken fenerbahçeliydim,çocuktum aklım ermiyordu 2-3 çikolataya araba sürmeye fenerbahçeli yapmıştı dayım beni,ilk futbol maçına fenerbahçe malatyaspor maçına gitmiştim,fenerbahçeliyim diyorum millete ama içimden gelerek değil,daha sonra babam beni Beşiktaş-ankaragücü Beşiktaş-diyarbakır maçına getirdi üst üste 2 hafta inönüdeydi maç,iki maçıda 4-1 kazanmıştık o gün renklere maç öncesi ortamlara armaya inönü stadına aşık olmuştum çok etkilenmiştim babama baba ben Beşiktaşlı olmak istiyorum ama arkadaşlarım dalga geçicek diye korkuyorum demiştim babamda ben senin zaten Beşiktaşlı olucağını tıpki benim gibi İnönüye gelip etkilenip olduğum gibi,hiç baskı yapmamıştım çünkü biliyordum,bağırın ulan şimdi en büyük Beşiktaş diye (olay yeni açıkta stadda geçiyor ) o gün bugün 9 yaşında filandım,benim için anne baba din kitap neyse Beşiktaşta odur,Beşiktaşa olan ibadetimde sevgimde herşeyden önce gelir.

  • Barış İzGÖRDÜ

    1-92 sezonu, ustuste 3. kez sampiyonluga dogru gidiyoruz. Son Haftadan bir hafta evvel, Galatasaray ile oynayacagiz, ve kazanirsak sampiyonluk geliyor. O zamanlar tabi adettendir sabahin korunde gider gisenin onunde once bilet kuyruguna girersin, oglene dogru giseler acilir, biletini alirsin sansliysan ve aksamustune dogru baslayacak olan maci beklersin. Hic unutmuyorum, o gun deplasman tribunu de yeni aciktaydi (kapalinin yaninda), hic bir iddialari yokken gelip yerlerini almislardi. O gun ben mahalleden arkadaslarimla beraber yeni acigin, -simdiki orta kati oluyor galiba- alt katindaydim. Tam kale arkasi tabir edilecek sekilde pozisyon aldik. O gun kalade hayrettin ileride iorfa, bizim cocuklarda sampiyonluk stresi baya zorlu bir mac olmustu. Mac bir gidiyor bir geliyor, en son 3-3'luk skordan sonra tempo dustu, birde Ali Gultiken sakatlaninca moralimiz bozuldu Sabahtan beri sinir stres, karnimizda acikmisti. Bir baktik, bizim yaklasik 30-40 metre kadar solumuzda bir simitci gelmis. Bagiriyoruz cagiriyoruz adam duymuyor. 5-10 arkadas, 1,2,3 simitciiii diyoruz, yine sesimizi duyuramiyoruz, derken, 4. gol geldi... Yeni kusaklar 100. yildaki Kocaeli macinda son dakikada gelen golu ve kapalinin halini hatirlasin, o durumu ikiyle carpsin iste tum stad o halde altata ustuste tam bir curcuna. Kafayi kaldirip bir de baktik ki, simitci, tezgahiyla beraber yanibasimizda tepetaklak, adam konserlerde kendini seyircilerin ustune atan sanatcilar gibi gol sevincinde 30 metre dalga dalga suruklenmis, yanibasimiza kadar gelmis. Tabi bizde nimeti geri cevirmedik, hem sampiyonluk hem karnimizin simitle doymasi yemede yaninda yat olmustu o an bizim icin. Ne mutlu ki oradaydim. Uzerinden 20 kusur sene gecti, halen o gun gozlerimin onunden gitmez, aklimdan cikmaz...

  • ASLI DİZDAR

    En unutulmaz maclarim arasinda ilk sirada Besiktas-liverpool maci..nefes alamadigimi hissettigim maclardan birisi..bobonun golunden sonra normalde herkes bi kac basamak asagiya atlar..ben bi kac basamak yukariya cikmis tanimadigim bi amcayla cilginlar gibi seviniyodum.. sonra dedim ki iyi ki Besiktasliyim..hep omuz omuzayiz..

  • BULUT KALYONCU

    İlk sevgilimden ayrıldığımın akşamı Gaziantepspor maçı vardı. o akşam tutup İzmit'den İstanbul'a geçtim, bütün yaşanmışlıklar her şeyi ben o gece Beşiktaş besteleriyle boğaza döktüm. Ve İnönü'den çıkıp giderken tek Aşkın BeşiktAŞK olduğunu o zaman gerçekten anladım...

  • ÇAĞLAR SUSAM

    anıdan ziyade mabedin benim için ne demek olduğunu yazmak istedim.İstanbula her gelişte önünden geçmeye çalışıp görmek için bile can atmaktır,görünce gözlerin dolması tüm anıların canlanmasıdır...beşiktaş sevgisinin en yoğun olduğu yerdir şeref bey...herkes aynı duyguyla bir araya gelir beşiktaş için...bu bir veda değil be mabedim...hiçbir zaman yalnız bırakmayacağız seni...

  • Murat Kargı

    psg maciydi kapali ust te bagirmaktan zaten mac izlemiyoruz 1. gol oldu oluyoduk butun tribun yikildi biz altlarda ezildik milleti kol bacagi ust uste:)umarimbidaha gol olmaz dedik ki olmeyelimdiye bir gol daha sanki top mermisi dustu herkes ahlar vahlarla perisan vaziyette artik olurda 3 felan olur diye gol olursa formul uretelim dedik hemen yere egilelim dedik :))

    demez olaydik ...

  • TAYLAN ÖZDEMİR

    inönü stadı deyince çok şey aklıma geliyor mesela yakın tarihten beşiktaş liverpool maçı vardır öyle bir atmosferi ben hiç bir yerde görmedim ve beşiktaş taraftarından başkasıda bu atmosferi yapamaz...harikaydı 132 Desibel Dünya Rekoru kartal gol gol sesi'de inönü ruhu başka bir statda bulamazsın..!:)

  • CEVAT ÇANGAL

    1.AÇILIŞ GÜNÜ TOP TOPLAYICI OLARAK GÖREV ALDIM 2.MACARİSTAN MACINI İZLEMEK İÇİN SOYUNMA ODASINDA SABAHLADIM 3.1960-62 YILLARINDA KULÜB MÜDÜRÜ OLARAK MAÇLARI SAHA İÇİNDEN GÖREVLİ OLARAK İZLEDİM ÇOK ANIM VAR SAYFALARA SIĞMAZ

  • YUSUF ÇAPRAZ

    Yanlış hatırlamıyorsam 2000-2001 sezonunda galatasarayla oynuyoruz. Nouma ile 1-0 öndeyiz.inönünün kalbi kapalının ortasındayım. o zaman kapalının en üst kısmında koridor vardı. tam ordayım. Ahmet dursunla 2-1 öne geçtik. o anda Yeni açık tarafından kapalıya doğru yürüyen birisiyle göz göze geldik. benden yaşça büyüktü. sanki abimmiş gibi Ahmet dursun golü atınca bir sarıldık birbirimize bırakmadık. golden sonra meşaleler yanmıştı. sonra ahmet dursun bir gol daha attı ama biz meşale dumanlarından golü görememiştik. Tarifi edilmez inanılmaz bir duyguydu.

  • murat burak gülsen

    Sahanın tam ortasında çiğ köfte de yedik. Eski açığın çivileri çimentolarının arasında da dolaştık.. Stadın ortasında yorgan iğnesiyle bayrakta diktik, 33.000 Kişinin önünde bayrakta açtık ayaklarımız tir tir titrerken.. Numaralıdan sıkılıp Kapalıya da atladık.. Akşam 7'de ki maça Sabah 10'da geldik.. Müzeden de girdik itfaiyeden de..

    Beleştepe'de de izledik locada da.. Turnikesinde de takıldık, içerisinde de kakıldık.. Kavgalarımızda oldu aşklarımızda..Sevdiğim insana Gazi Büfe'nin önünde açıldım ulAn.. Mabedsin Şerefsin 33.000 Yüreksin !

  • AYŞEGÜL YILMAZ

    Maç günleri semte gelip bütün gün baktığın her yerde ARMAyı görmek maç saati güvenlikten kurtulup merdivenleri 3er 5er çıkıp ŞEREF BEYe selam verircesine gülümsemek işte o an nefes almanın nasıl birşey olduğunu anlamıştım.Zaten sonrasında da kopamadım...

    BEŞİKTAŞ bizlere ahlaklı adil bir kişiliğin yanı sıra bir sürü güzel yürekli abi kardeş dost ve bana ayrıca hayatımının kalanını paylaşacağım bir eş kazandırdı.

    Bizim sevinmek için ne müzedeki kupalar nede haberlerdeki şampiyon kelimelerine ihtiyacımız var ARMAyı gördüğümüzde formayı giydiğimizde BEŞİKTAŞı her andığımızda bizden mutlusu yok zaten.

    YAŞASIN ŞANLI BEŞİKTAŞ !

  • Sezer DeMİR

    Eş dost akraba çift turnike yaparak büyüdük maçlarda. Anadan babadan habersiz kaçak göçek yürürdük dolmabahçenin tarihi çınarları altında. Kara sevda bu. Ayrı kalamıyorduk hem siyahına hem beyazına. Sevince insan karşılık bekler; mesela ailesinden aynı sevgiyi görmeyi ümid eder, sevgili, eş dost. Ama Beşiktaş... İşte o karşılık beklemeden sevgini verdiğin ender olgulardan biridir. Gözün bozuk diye göremesen bile Quaresma'nın Plezen'e attı trivelayı yeni açıktan, görmüş taklidi yapar ortak olursun sevince. Kapalı alttan üste sesin çıksın üst taraf diye şakasına taş atarken, üste çıkınca alt alt taraf. Mevsimlerden sonbahar. Sicim gibi yağmur yağıyor. Islanmışız tabi. Ancak kavuşacaz ya sorun değil. Hem büyümüşüz artık nasılsa. Artık turnikeyi biz yapıyoruz. Bir çocuk geldi yanıma: "beni de maça sokar mısın" dedi. Gel, dedim. Ama bir arkadaşı daha var. Biraz uzakta duruyor. Mazlum bir çocuk. Diyemedi bir şey. Bulamamış kimse. Sen de gel, dedim ona. Kocama güldü yüzü. Elime ayağıma kapanacak neredeyse. Tıklım tıkış tabi. Çocuklarla gidiyoruz. İçimde korku var, ya almazsa çocukları. Malum 3 kişi olduk. Korktuğum başıma geliyor. Dil döküyorum dakikalarca. Arkadan yuhalıyor taraftar. Zaten arkada herkes çift turnike. Alamıyor da yanına birini. İnadı tutuyor güvenliğin. İki kişi diyor. "üçe izin vermem" O iki çocuğu öyle mutlu görünce ben vazgeçiyorum maça girmekten. Yolluyorum ikisini içeri. Ama sonra ben de içeri girmenin bir yolunu buluyorum. Onun hikayesi de bambaşka. Yazılmaz. Ama o gün herkes mutlu ayrılıyor stadyumdan. Takım galip. Böyle bir şey belki de Beşiktaşlılık. Bırakamıyorsun kimseyi dışarda. Maça gelen herkes ahbabın oluyor ne de olsa...

  • UĞURCAN ÇETİNKAYA

    ekim 1990 beşiktaş malmö maçı. İlkokuldayım ve o yaşımıza rağmen arkadaşlarımızla konuştuğumuz tek şeyin genelde beşiktaş ve jaws cengiz ve optik başkan gibi büyüklerimizin kapalı tribünde beşiktaş için verdiği mücadeleler.

    Maça takımımız hızlı başlayıp 2 0 öne geçsede 3 2 kaybediyor.Ama işin ilginci gece yaşlı gözlerle yastığa başımı koyduğumda o güne kadar beşiktaşa karşı adını koyamadığım duygunun vazgeçilmez bir tutku olduğunu öğreniyorum.

  • Ali Fuat Özkandemir

    132 decibel sesin çıkıtığı ilk maç olan Fenerbahçe maçı, maçta 1-2 geride olmamıza rağmen kapalı alt tribünden çıkan "kartal gol gol gol" sesini üst kattan duyduğum o an, İnönü stadında unutmayacağım anlardan biriydi. Geride olmak bir yana o denli haykırarak çıkan o ürkütücü ses beni benden almış, oha noluyo lan dememe neden olmuştu. Orada haykıran herkese selamlar.

  • Murat Bozkurt

    Sanırım 10-12 yaşlarındaydım. Sene kaç tam hatırlayamıyorum da Yasin Sülün'ün de oynadığı bi hazırlık maçıydı. Rakip de galiba Slavia Prag'tı..

    Yağmur dinmişti ama her yer ıslaktı. Tribünlerde ters asılmış variller vardı davul olarak kullanılan. Geçtim birinin başına, vurdukça vuruyorum; yalnız vurmaktan çukurlaştığı için su birikmişti, ben davula vurdukça su sıçrıyor, aşağı kattan da ses geliyordu; '' -Heyyyy, -Aloooo, -Yapmayın'' falan diye Eğilip bi baktım, 35-40'lı yaşlarda kel bi abimizin kafasını ıslatıyomuşum :) Abi huysuz çıkınca maçı bırakıp abiyle uğraşmaya başladım. İnadına devam etmiştim vurmaya. Bak geliyorum oraya deyince de avucumla suyu alarak kafasına bırakmıştım :) Suyu attıktan sonra ses gelmeyince merak ettim, eğilip baktım; reyiz ortada yok. Durur muyum, tabii anında topukkk :)

    Maçın sonucu hatırlamıyorum ama reyizin sıfatı hala gözümün önünde :)

  • umut gerçek

    bu mükemmel stad da bir kere maç izleme şansını elde edebildim istanbul da yaşamadığım için...anlatacağım ilk ve tek anım pekte iyi bir anı değil aslında şansızlık desek daha doğru olur...2008-2009 sezonu en son şampiyon olduğumuz sezon sivasspor la çekiştiğimiz sezon...yanılmıyorsam bitime 3 hafta kala oynamıştık fenerle o talihsiz maçı...feneri yenip şampiyonluk turu atacaktık...çok güzel başlayan bir gün şarkılar türküler herkesin keyfi yerinde büyük beşiktaş çarşısında...maç saati geldi ve biz yerimizi aldık girişimiz çok iyi çıkışımız kahırlarla dolu oldu...fenere yenilmiştik 1-2...çok mutsuz bir şekilde ertesi gün ayrılmıştım istanbul dan...istanbul da beşiktaş ta kutlamak varken adana da kutlamak çok üzmüştü beni 1 hafta sonra elde ettiğimiz şampiyonluğu...saygılar

  • Egecan Koca

    Hayatımda sadece bir defa ziyarete gidebildim mabede. İzmir'den okul gezisiyle İstanbul'a gitmiştim. 25 Nisan 2012'de, geziden kaçıp Taksim'den Beşiktaş'a tek başıma, yolu bilmeden, kalbimin gösterdiği yolla gittim. Belki mabedin içine giremedim ama görmek bile yetti. Taşlara dokununca gözlerimin dolmasını değişemem hiçbir şeye...

  • Özkan Toğrul

    Ben 17 yaşındayım şuana kadar inönüde hiç maç izleyemedim nasip olmadı kimi zaman param olmadı kimi zaman izin alamadım takımımı hiçbir zaman yalnız bırakmadım elimden geldiğince kulübümün lisanslı ürünlerini almaya çalışıyorum allah nasip ederse gençlerbirliği maçına gelicem en kötü semtte bulunucam bu tarihi günde tüm abilerimle kardeşlerimle omuz omuza takımımızı destekleyeceğiz

  • Tamer Ulusel

    Duhuliyede maç seyrediyoruz, Beşiktaş -Diyarbakırspor, 1-0 mağlup oynuyoruz, Diyarbakır deli gibi bastırıyor,dakika 88 ve Tarık abi, namı değer Kel Tarık, cebinden bir tomar para çıkarmış ve iddaya giriyor, galip geleceğiz diye, ufağım ve hayretler içindeyim.Maç bitti mağlup olduk,Tarık abinin o anki durumuna çok üzülmüştüm.Para kaybetmedi, kimse iddaya girmemişti, Mağlubiyetin üzüntüsü, o kıpkırmızı yüzü, bembeyaz olmuştu.Zamanla düşündüm ve işte biz bundan dolayı,bu renklere aşık olduk. 88. dakikada bile umudunu yitirmeden sevenlerin yanında olduğumuzdan ve ben bu olaydan hemen değil ama daha sonralar ders çıkararak, benden küçüklerin yanında hiç umudumu kaybetmeden maç seyrettim. Seviyoruz işte var mı diyecekleri?

  • İbrahİm alİcan

    pek çok maç izlemek için geldim Şeref'in stadına.ilk kez bir arkadaşım sayesinde numaralıda maç izlemiştim,hemde bir derbi maçı,elbette çok heyecanlanmıştım.o taraftar o stad her zamanki gibi muhteşemdi.neden daha önce gelemedim diye kendime kızmıştım.ama öyle bir maç vardı ki gerçekten kalp atışlarım inanılmazdı.hangisi mi ? avrupa kupası'nda dinamo kiev ile oynadığımız maç derim.yeni açık tribün orta katta maçı izliyoruz,son dakikalar.kiev korner kullanıyor 3 kez Cenk kurtarıyor topu ve maçı kazanıyoruz.o Cenk'in topa uçuşları hala aklımda.elbette bunun gibi pek çok maç var.hatta maça gidipte bağırmaktan ve tribünleri izlemekten maçların çoğunu izleyemediğimde oldu.bu hafta sonu sana vede diyeceğiz ama tekrar geleceğiz.ve her zamanki gibi tribünde yerlerimizi alacağız.tekrar görüşmek üzere.ŞEREF'iyle oynayıp HAKKI'yla kazanan takım.görüşmek üzere ŞEREF BEY...

  • Ünal Albayrak

    Küçüklüğümden beri tek isteğimdi bir gün İnönü'ye gidip Beşiktaş'ımın maçını izlemek. Tabi yaş küçük tek başına olmuyor. Babama götür diyorum götürürüm diyor ama her hafta mutlaka bir işi çıkıyor ve ben yine İnönü'ye hasret biçimde bekliyorum. Aylar geçiyor hep aynı hep aynı. Ben artık babamın sürekli işleri çıkacağını bildiğimden büyüdüğüm zamanın hayallerini kuruyorum. Tek başıma gidemiyorsam arkadaşlarımla giderim diyorum. Hem büyümüş olacağım ya istediğim gibi gider gelirim. Yıllar geçiyor. Sevgilimle sinemaya gitmek için Beşiktaş'a geliyoruz her hafta. Her hafta İnönü'nün yanından geçiyoruz gidiyoruz. Ben ona sadece uzaktan bakıyorum. Bir gün içinde olacağım, maçı izlemeden sesim kısılıncaya kadar bağıracağım günleri hayal ediyorum. En sonunda büyüyorum ve lisenin ilk yılı başlıyor. Benim aklımda hala tek olan şey bir Beşiktaşlı arkadaş edinip onunla ilk maçıma gitmek. Beşiktaşlı bi arkadaş buluyorum da. Soruyorum kaç kere maça gittin diye gelen cevap 17. Onun adına seviniyorum tabi ama içim gidiyor benim. Babası Beşiktaşlı olduğundan gitmek kolay tabi. Ve en sonunda kararlaştırıyoruz ilk gideceğimiz maçı. Tarih 21.10.2012 rakip babamın takımı Trabzonspor. İşte en çok istediğime kavuşuyordum Beşiktaş'ımın maçına İnönü'ye gidiyordum. Hissettiklerim inanılmazdı o duyguyu hala yaşıyorum. Artık imkan bulduğum her maça gitmeye çalışıyorum. Umarım son maçta da mabedimizde bulunur ve Beşiktaş'ımı yürekten desteklerim.

  • Eda Şen

    Koyu bir fenerbaçeli ailenin tek Beşiktaşlı kızıyım. Bunun dezavantajını yaşadım ne bir formam oldu nede bir marş ezberledim takiii aklım kalbim bu sevdayı anlayıncaya kadar. Abim para teklif ederek fenerbahçeye döndürmeye bile çalıştı :) O zamanlar küçüktüm inat ettim asla vazgeçmicem beşiktaştan dedim. İlk mabede gittiğimde ise bu inadın yerini aşk aldı oradaki ortama bağlanmıştım aşık olmuştum ağlayarak marş söyledimm. O günden beri kimse yanımda fenerbahçeli ol sözünü kullanmadı. Annem ne kadar uğraşşsa söylensede kızlar futboldan anlamaz diye vazgeçiremedi oysaki bilmiyordu ki derdimiz futbol değil aşktı. Bir gün karar verdim annemide götürdüm beşiktaş maçına annem o günden sonra bana tek bir laf etmedi stadda kardeşlerinle maçı izle sözünü bile kullandı kimseyi tanımama rağmen teyzem bu kız kiminle maça gidiyor diye sorduğunda ise 35.000 kişiyi nerden tanıyabilirim cevabını verdi annem. Tıpkı merhabada ki gibi vedada ağlıyorum amaa abilerimizin dediği gibi 'Bu asla veda değil biz yinee geleceğizz.' Son maça Fenerbahçeli abimle geleceğimm.

  • Alİ Can Yılmaz

    Ben çok geç kavuştum İnönüye. Beşiktaşa gönül veren herkes bir kerede olsa orada olmak ister, o atmosferi yaşamak ister.Antalyada oturdugum için gitmek nasip olmamıştı hiç.

    İlk defa babamla birlikte -ki kendiside cok koyu beşiktaslıdır- gittik mabede. 18 yaşındaydım.

    Kapalı üstten almıştık bileti, tam kalbinden yani. Antalyaspor maçıydı. Benim için önemli bir maçtı bir yanda gönül verdigim takım bir yanda şehrimin takımı. 2-1 yenmiştik yanlış hatırlamıyorsam.

    Skor umurumda degildi cok güzel bir atmosfer vardı o gün inönüde maçı bile izleyememiştim adam gibi. Bir daha gitmek nasip olmadı inönüye. Çok defa geçtim önünden.

    Her taksime gidisimde o yokusta gözden kaybolana kadar izledim İnönüyü. Ama bir kere maç izledim orada, o da yeter. Aslında ''inönüye veda'' yanlış olmuş. Veda degil bizimkisi kısa süreli bir ayrılık sadece.

  • MELİKE YALÇIN

    8 yil adanada yasayip Beşiktaş aski icin istanbula gelenlerdenim geldigimin 3. gunu kosa kosa seref bey stadimiza gittim oyle bir duygu oyle bir ask yoktu o an hayalim gerceklesmisti durdum baktım belestepeden iceri baktim Sukurler olsun Allaha dedim . Sonraki hedefim stada girmekti o muhtesem taraftarimizla Beşiktaşımızı desteklemekti o da nasip oldu aldim bileti mi mac gunu gelmesini bekledim ama tabi heyecan var uyku girmiyor gozume ogunu sabah ettim ertesi gün oldu sabahtan formami giydim mac saattini bekledik ve saat geldi mabede gittik kapalidan iceri girdim ve nasil zipliyorum nasil seviniyorum nasil bir duygu nasil ask orda daha iyi yasadim anladim en sonunda kavusmustum siyah beyaz evime o günden bu yana 4 yol gecti ve hala ayni duygularla stada girerim ve ordan ayrilmak istemem Bizimkisi gercrk aşk ölmek var dönmek yok:)

  • Cem Şendur

    Kapalının Tahta Sıra olduğu zamanlar.Sepetlerde Kaşar Ekmek,Pide Ayran Satılırdı.Kaşar Jiletle Kesilmiş gibi olurdu.Bir GS Maçında 4 GS'lı bir Beşiktaş'lı Pideciyi Dövmüş,Haber Geldi O gün Herkes Pide, Kaşar Ekmek almadık Protesto vardı,Pideciler Yalvarıyor bütün pideler ellerinde kalmıştı.Bir de Papyonlu Bir Çukulatacı Amca vardı,Amca Fenerli idi,Bütün Fener Maçlarında Maç Esnasında veya Yendiğimiz zaman Ertesi hafta Amcayı Kızdırırdık. Babamın Omzunda 45 sene evvel girdiğim Mabedten Bu cumartesi ayrılmak çok zor olacak gibime geliyor.

  • ENGİN YÜKSEL

    Şüphesiz 7'den 70'e herbirimizin anısı vardır İnönü'de.. 40 yaşındayım 34 senedir çok şeyler gördüm ama ben İnönüyü locasız zamanındaki kapalısının buz gibi koridorlarıyla , gündüz maçları zamanında gözümüzün içine giren güneşiyle , yarı yarıya zamanlarındaki kapalı kavgasıyla,aradaki polis hattıyla , devre arası tuvalet ve merdiven kavgalarıyla , "p.tesi senedim var çekirdek alın" diyen küllaha çay bardağıyla çekirdek dolduran çekirdekçi amcasıyla, kapalı direkleriyle sete cıkma mücadeleleriyle örme sepetteki kaşar ekmek ayran pidesiyle , oku oku minder yaplarıyla , pala bıyıklı çekirdekçi amcasıyla , cıvataları çıkmış tahta sıralarıyla , üst kattan aşağı , alt kattan da soyunma odalarının önündeki koridora düşenlerle , yeni açığın buz gibi rüzgarından yağmurundan en tepedeki uyduruk skorboard'unun altına sığınmalarıyla ve bunun gibi daha yüzlerce anısıyla hatırlayacağım İnönüyü yeni lüks çağdaş haline gelip adımın yazacağı yumuşak koltuklarına maçtan 15 dakika önce gelip oturup yine gümüşsuyuna baktığımda...

  • Herman AvakoĞlu

    Yıl 1992 Nisan'ın 11'i fenevbahce ile İnönü'de oynuyoruz. Maçı kazanırsak şampiyonluk gelecek, maçtan önce rutin olarak biraz Hasbi biraz Kazan... Güzelleşmiş şekilde maçtan 1 saat kadar önce tribünlerde yerimizi aldık muazazam bir kalabalık, o zamanlar daha Kartal'ın yuvası yarı yarıya... Genel olarak Karakartalımızın tribünlerde ve sahada üstünlüğü ile geçen bir maç ve nihayet Zeki' nin yeni açık tribünler tarafındaki kalenin sol direğine çarpıp sağ direğinin içine bıraktığı golü ile gelen şampiyonluk... Zaten ayakta durmakta zorlandığımız o muazzam kalabalıkta gol olunca birden her iki ayağımın da yerden kesildiğini hissettim tribün aşağıya sahaya doğru büyük bir tek gövde olarak adeta hareket etti, kapalının ikinci katında göbeğin biraz üstündeyken kendimi yine üst tarafın demirlerinde Zeki ile göz göze gelerek ve birbirimize yumruklarımızı sıkarak gol sevinci yaşadığımız o anı unutamam, bulunduğum yerden o demirlere nasıl gelmiştim, kimlerin omuzlarına yada kafasına basarak oraya ulaşmıştım bilmiyorum, hayatımda hiç yaşamadaığım bir gol sevinciydi......

    Ve akşamında da ertesi günün ilk ışıklarına kadar Kumkapı....

    Saygılarımla

  • Ahmet Okan KAÇMAZ

    O kadar çok anı var ki paylaşılacak buralara sığmaz ama 1995 Mayıs ayıydı ilk mabede ayak bastığım gün..Bir Fenerbahçe maçı ilk Şampiyonluğum sahaya inip futbolcularla tur attığım o gün hiç bir zaman aklımdan çıkmayacak biliyorum..Arkasından fevzinin ıskalayıp yediği gol ve babamı sinirden fatihe,eve kadar yürüyerek gitmek zorunda bıraktığım günden tutun da Şeref Bey'in bu son günlerine kadar yüzlerce hüzün sevinç bir arada..Bütün fenerli galatasaraylıların geldiği ve hepsinin hayran kaldığı muhteşem beşiktaş taraftarının mabedi,cenneti..İnönü'ye ev sahibi olarak gelmenin ve buna sahip olmanın verdiği onur ve gurur dünyalara bedel..Bu asla VEDA değil Biz yine Geleceğiz..

  • Ömer Faruk Erbaş

    Gecen sene, 15 Mart 2012 gunu. Bogazicindeki degisim ogrencilerinden olusan yaklasik 30 kisilik bi grubu topladim. Gunler once biletlerimizi aldik, maksat farkli bir kultur, olusum gostermekti. Hersey hazirdi, forma, atki aldirttik yabanci arkadaslara. Mactan once semte geldik, Kazan'da takildik, mesaleler, tezahuratlar, agacli yoldan stada yuruduk. Stad hazirdi, kapalida sov vardi, yeni aciga da buyuk bayraklar dagitilmisti. Arkadaslarim etkilenmisti mactan baya bi. Tribundeki baska arkadaslar bizim yabancilari soruyor, hatta bir Amerikali arkadasimi Simao'nun kardesi sanmislardi. Mac oncesi atmosfer superdi. Keske o gun maci da kazanabilseydik de asil senligi gorselerdi. 3-0 yenildik Atletico Madrid'e, ama atmosferden etkilenmisti arkadaslarim, Besiktasli olmustu bir cogu. Mutluydum, gururluydum

  • Ömer Faruk Erbaş

    Iste benim icin asil hikayenin basladigi gun

    23 Kasim 1996, Besiktas-Istanbulspor maci. 5 yasindayim, babam elimden tutmus ve mabede getirmis beni. Suratimi boyamisiz, atkimizi takmisiz, piknik malzemelerini doldurmusuz yanimiza(tabi o zamanlar maclar piknik havasinda geciyo benim adima). O gun 3-0 kazandik, ilk macima gittim Inonu Stadinda, ve o gunden sonra devami da geldi cok sukur.

    Tesekkurler Babacigim

  • TUĞRAL

    İlk macımdı Beşiktaş-Eskişehir gitmeden hep kendime derdim bi gidiyim maca hep macı izlicem gözümü ayırmıcam, gittim abimle aldı beni yanına 2-0 da galip geldik hee ben mac boyunca nemi yaptım bagırdım bi ara macı izlemeye gelmistim hani ben dedim eve gittim özeti izledim evdekiler soruyodu olm macdan geldin ne özeti iyide ben macı izlemedimki atmosfere kapıldım. Ama en güzeli ise İNÖNÜNÜN çimine basmak nasip oldu

  • Süha Abrekoğlu

    17 yaşındayım 2 kere şampıyonluk gördüm birini hatırlamıyorum bile abilerimiz şanşlılar bize göre ama yeri geldi onlarda 15 sene bekledi yeri gelir 30 senede biz bekleriz önemli değil futbolun dışında oynanan oyunları gördükçe daha bi çok bağlandım ben Beşiktaşa. Hep araştırdım geçmişimizi tarihimizi İnönü için verilen canları, kavgaları, akan kanları değermiydi diye düşünüyorum bazen, 'evet değerdi' . Dünyanın hangi takımının var böyle şahane stadı kime nasip olmuş.Hele o KAPALI efsanelerin yazıldığı rekorların kırıldığı o yaşlı KAPALI emektar KAPALI. Göz dolar eller ayaklar titrer, son kez görmeye geleceğiz ama nası dayanacak bu yürekler.Hoşçakal iki gözüm.

  • Uğur Can Öztürk

    İnönü de ilk izlediğim maç Manchester maçıydı hiç unutmuyorum iki arkadaş aylık harçlıllarımızı otobüs ve maç biletlerine vermiştik muğladan maçtan bir gece önce yola çıkmıştık maç saatine kadar simit alabilmiştik -kalan paramızla- sadece onu yemiştik ama maç başladığında o tribünleri gördüğümde, duyduğumda , hissettiğimde gözlerim dolmuş ve ağlamıştım..maçın skoru önemli değildi önemli olan Beşiktaş tı..

  • Atalay Can Ateş

    Sevgili İnönü Stadı,artık yıkılacaksın,biz seninle çok mutluyduk be abi.Stadyumda maç izlemişliğim yok,bir kere önünden geçebildim sadece.Ama fotoğraf çektiremedim maalesef.Ama rüyalarımda hep görüyordum orda maç izlediğimi,hatta Beşiktaşımızın futbolcusu olarak o çimlere ayak bastığımı.Bir kerede olsa izleyemedim,ama hayatımda en çok istediğim şeydi,özellikle şu son olacak Gençlerbirliği maçını çok istiyordum,imkanlar el vermedi.Zaten şehirlerde uzak,ben Hatay/İskenderun'da yaşıyorum.Keşke gelebilsem o maça,uçak,bilet parası vs. gibi imkanlarım olsa,ama maalesef.Her neyse İnönü Stadı sadece Beşiktaş'ın değil Türk Futbolununda kalbidir.Boşuna dünyanın en iyi 4.sü seçilmedi bu stad.Neler yapıldı burda,132 Desibel özellikle,televizyonun sesini artık kısmak zorunda kaldım,1 tane çubuk bile açıkken ses dizlerimi titretiyordu,özet olarak geçersek;

    Sen hep kalbimizdesin İnönü,seni çok özleyeceğiz.

  • Murat Bozkurt

    Seneeee 99.. :)

    Şeref Bey'de sezonun ilk maçı.. Beşiktaş-Samsunspor... Bir gece önceden defter sayfalarını küçük küçük kesip kendimce konfetileri hazırlamışım. Şifo Mehmet'i izlemeye gidicez; boru mu ? :) Neyse giydik formayı, gittik maça. O zamanlar maçtan önce de Paf takımın maçları oynanıyordu. Önce Pafları izledik. Net hatırlıyorum, 24 numaralı formasıyla Eser Yağmur şiir gibi top oynamıştı o maçta. (Sanırım o da maçtan sonra zirvedeyken bırakmaya karar vermiş olmalı ki; bir daha adını duymadım :))

    Neyse paf maçı bitti, beklenen an geldi; kArtallar sahaya çıktı.. Uzattım ayaklarımı viskimi yudumluyorum modundayım :) Şifo Mehmet atar 3 tane, alırız maçı diyorum sürekli :) Derken biri çıktı sahneye.. Ulan kim bu genç ? Ben tanımıyorum!

    Anonsçu bağrıyor; Beşiktaşımızın golüü, 7 numaralı formasıylaa, Dursuuuun, "Ahmeeet".. Derken 1 tane daha, 1 tane daha... O gol attıkça ben evden getirdiğim konfetileri havaya atıyorum, sonra 5 dakka yerlerde milletin ayaklarının dibinde attığım kağatları topluyordum :) Yanımdaki amca da totem mi yapıyordu, halime mi acıyordu bilmiyorum; o da benimle beraber yerden kağatları toplayıp bana veriyordu :) Tribünler de gazlarda tabii, konuşuyor herkes; "Bu çocuk daha 21 yaşında. Çok büyük golcü olacak çoook" O gün Ahmet Dursun Beşiktaş formasıyla Mabed'te çıktığı ilk maçında hat-trick yapmıştı.

    Maçtan sonra ertesi gün sabah erkenden bakkala koşup spor gazetesi almıştım. Ahmet Dursun'un fotoğrafını kesip duvarıma asmıştım. O günün akşamı fotoğrafa bakıp yatmıştım, gecesinde de malum 17 Ağustos depremi olmuştu..

    Hatırlıyorum mahallede fanatik Beşiktaşlı emekli bi amca vardı; o da bizim kafadan. Millet can derdinde, kimse korkudan evine giremiyordu, herkes okul bahçesinde oturuyordu; reyiz de "Ahmet Dursun'a bak bee, yeri göğü titretti" deyip dolaşıyordu ortalıkta.. :)

  • Ali Burak Sakallı

    Sene 2001 soğuk bir kış günü babam bana sürpriz yapıp Beşiktaşımızın Gençlerbirliğiyle İnönü stadyumunda karşılaştığı Türkiye Kupasımaçına götürüyor..İnönü stadyumuyla tanışmamda bu maç ile gerçekleşiyor..Maç başlıyor ve havanın buz gibi olmasına rağmen tribünler tıklım tıklım tezahüratlarla coşuyor..Şaşkın bir haldeyim maçtan çok tribünler ilgimi çekiyorbir süre sonra bu duruma alışıp tezahüratlara eşlik etmeye çalışıyorum…Maç penaltılara gidiyor ve penaltılardan sonramağlup oluyoruz..Gittiğim ilk maçın sonu hüsranla bitiyor ama maçın başındanitibaren karşılaştığım o atmosfer hep aklımda kalıyor…İstanbul’a uzakta olduğumuz içn tekrar o muhteşem anları bir türlü yaşayamıyorum.2004 yılındagezi için istanbula geldiğimizde otobüsle taksim gümüşsuyundan inip Dolmabahçe’ye doğru gelirken İnönü Stadyumu’nu görüyorum ve o an hiç bitmesin istiyorum..Çünkü karşımda muhteşem bir tablo çıkıyor İnönü Stadyumu ve arkasındada İstanbul Boğazı…Seneler geçiyor ve nihayet İstanbul’da yaşamayabaşlıyoruz..İstanbul’a yerleştiğimiz anda ilk işim 2006-2007 sezonu kombinesi almak oluyor..2001 yılında bıraktığım yerden devam ediyorum ve bütün maçlara gidiyorum..Sezonun ilkmaçından son maçına kadar İnönü tıklım tıklım hiç unutmuyorum hatta bir maçta odönemler üstüste aldığımız Şehit haberleri yüzünden moraller bozuk sürekli haykırıyoruz takımımız her maç öncesi başlama vuruşunu yaparken Şehitler Ölmez Vatan bölünmez diye..Yanlış hatırlamıyorsam Gaziantep maçında 81 ilin sancağını açıyoruz kapalı tribünde o anki görüntüyü gören herkesin tüyleri diken diken oluyor…İnönü tribünlerinin bir başkaözelliğide tanımadığınız kişilerle birlikte omuzomuza tezahüratlar yapmanızdır,birlikte gol sevincini yaşayıp mağlubiyetler sonrası birlikte üzülmenizdir..Birçok güzel dostluklarda edinirsiniz İnönü tribününde..Hatta her maç öncesi tribünde göremedğinizde ararsınız arkadaşınızı konuşurken arkadan gelen tezahürat sesleri arkadaşınızı heyecanlandırır ve sabırsızlanmasına yol açar..(2 saatlik yolu yarım saattebile gelir arkadaşınız..:) Bazı takım taraftarları vardır takımlarının şampiyonluklarına endekslidir tribünleri…Takımları kötü gider stadyumları boş kalır fakat İnönü stadyumu asla boş kalmaz çünkü Beşiktaş taraftarı Beşiktaş’a asla küsülmeyeceğini çok iyi bilir..Ve takvimler11 Mart Cumartesi gününü gösterdiğinde son kez Dolmabahçe’den tezahüratlar vemeşaleler eşliğinde yürüyerek İnönü Stadyumuna gideceğiz..Stadımızı gördüğümüzanda her zamanki gibi içimizi kıpır kıpır yapan bir heyecan kaplayacak..Bir anönce stada gireyim telaşına kapılacağız ki bu telaş alışkın olduğumuz bir durum..Stada girdiğimiz anda içimizi kaplayacak olan hüznü tahmin ediyor gibiyim…2001 yılındaki ilk maçımı düşüneceğim ve o günden bu güne olan anılargözümün önünde canlanacak…Maçın başlangıç düdüğünden itibaren bütün tribünlerinhep bir ağızdan Üçlü tezahüratı ve ardından İnönüde son kez Beşiktaşım sen çokyaşa bestesini haykırması ve 90 dk susmadan Beşiktaşımızı desteklemesiyle belkide bitmesini istemediğim o 90 dk sonrasında ne yazıkki vedalaşma vakti gelecek..Beşiktaşİnönü Stadyumu asla unutulmayacak…

  • AyLİN

    bütün ailem galatasarayı tutarken "BEŞİKTAŞLI OLUNMAZ BEŞİKTAŞLI DOĞULUR" sözünü kanıtlarcasına gönül verdim ben bu renklere... İnönü ile buluşmam çok geç oldu ve çok kızdım kendime bu kadar ertelediğim için. Ama geç de olsa bu eşsiz duyguyu o mükemmel atmosferi, o havayı solumak bana da nasip olduğu için inanılmaz mutluyum. Benim başkaları gibi İnönü'nün her bir köşesinde anlatacak değişik değişik anılarım yok ne yazık ki... Aşkların en güzelini uzaktan sevdim ben hep... Orada herkes birbirini anlıyor. Seninle aynı şeyi düşünen aynı şeyi hisseden milyonlarca insan var. Bu mükemmel bi duygu. Orada insanlar gerçekten tek bir yürek olup haykırıyorlar. Şimdi ona tekrar kavuşacağım günü sabırsızlıkla heyecanla beklemekteyim..

    not: hiçbir şekilde tanımadığım ve bana o koltuğu veren çocuk adamın dibisin :))

  • BERKAY ÇETİNTAŞ

    İlk İnönüye gittiğimde küçücüktüm yeni yeni beşiktaşı öğreniyordum yeni yeni zihnim yerine geliyordu hayal meyal hatırlıyorum süpriz yapmıştı bana babam Beşiktaşın ortasında kartal heykelindeydik bir sürü beşiktaş taraftarı marş söylüyordu çok şaşırmıştım değişik hissetmiştim ürpermiştim bir anda babam maça gidiyoruz oğlum dedi ilk önce inanamadım bir ilk yaşıyacaktım. O inönü kapısını görünce çok değişik hissettim kendimi bağıran taraftarlar arabalar polisler tanklar polis otobüsleri silahlar. bir kargaşa içerisinde girdik stada böyle bir güzellik yaşamamıştım hayatım boyunca ilk önce baktım bütün tribünler beşiktaş taraftarı ufacık bir sakarya spor taraftarı üzülmüştüm ağlıyacaktım baba dedim neden onlar bu kadar az? çocukluk aklı işte acıdım onlar için ya 3 yaşındayım ya 4.. O ıstıklar o tezahüratlar okunmaya başlayınca kendimi evimde gibi hissettim evde her gün onları dinliyordum yeni yeni tezahüratlar öğrenmeye çalışıyordum. Berabere bitti ilk maçım hatta ilk 3 maçım berabere bitti hepside 0-0 gol görememiştim inönüde taki 4. gittiğim kasımpaşa maçı 4-2 yenmiştik fakat 10. dakkaya kadar kasımpaşa 2 gol atmıştı babam al sana gol dedi üzülmüştüm ağlamıştım ilk yarı 2-2 ile skoru kapadık ve delgado muhteşem bir gol atmıştı 3-2 ve ardından 4-2 ilk galibiyet kasımpaşa maçıydı her hafta maçlara gitmek istiyordum akşam 7deki maça sabah saat 12de evden çıkıyordum inönünün kapıları açılması için saatlerce bekliyordum stada ilk ben girmek istiyordum. Yıkılıyor inönü yıkılıyor Beşiktaşı ilk yaşadığım yer yıkılıyor. Gönül isterki son maçımada hem babam hem oğlumla gitmek ama nasip olmadı. Yeni stad ne kadar güzel olursa olsun herkes için inönünün yerinin ayrı olcağından eminim en azından semtimiz duruyor yerimiz değişmiyor. ELVEDA İNÖNÜ ELVEDA.

  • DUYGU YILDIRIM

    İnönü stadı Beşiktaşlının sonsuz mabedidir. Maç olmadığı zamanlarda bile önünden siyah beyaz 3lüler çekerek geçtiğimiz yerdir, yuvadır. Geçen sene Beşiktaş-Fenerbahçe maçı cezalıydı sadece bayanlar ve çocuklar girebiliyordu. Öyle bir taraftar öyle bir ruh vardı ki anlatamam. Dişi kartallar kartalları aratmayacak bir trübün şov yaptılar takıma sonsuz destek oldular. Binlerce taraftarın milyonlarca anılarıyla tarihin en güzel sayfalarında yerini almaya hazırlanıyor inönümüz. Lüks otoparkları,konforlu koltukları senin tek bir kırık koltuğuna değişmeyiz biz. Nice efsaneler gördün sen nice heycanlara ev sahipliği yaptın. Cumartesi günü sana yakışır bir veda yapacağız. Makinalarla değil Beşiktaş aşkımızla veda edeceğiz sana...

  • MÜGE YÜKSEL

    012/2013 sezonu ılk yarı gs maçıydı. Yine herzamanki gibi yeni açık tıklım tıklımdı Herkez Çığlık çığlığa aşkını haykırıyordu..Holoskonun 51.dakikadaki 2.golu ve aynı zamanda maçın 3 golu kaleye girmesiyle nasıl oldu anlamadım 4 koltuk öne uçtum sevinçten Ve bunun üstüne tam bir hafta alnımda koca bir şişlik ve morlukla gezdim.. Yine aynı sezon Fb derbisi 90+3 lük meshur maç Olcaaaaayy top ağlarda Ben ön koltuktaki adamın omzunu yumrukluyorum adam bana bakıyo Kim olduğunu bilmiyorum bile.. Ama tek ses etmiyor..İnönü bize çok dostluklar çok hatıralar anılar bıraktı.. Hani dedik ya hep YAĞMURDA ÇAMURDA ARMA AŞKINA biz havanın en eksi değerlerinde bile yeni açıktan girince Baharı yaşadık.. Hasta olduk,Yenildik,Berabere kaldık ama asla vazgeçmedik o armanın aşkından..Biz furbolcu sevdalısı olmadık Biz şampiyonluk meraklısı olmadık..Formalarımız hiç bir zaman naftalin kokmadı..En berbat skorlarda bile ertesi gün tekrar tekrar giydik gururla formalarımızı.. Şimdi canımın yarısı MAĞBEDİM gidiyor..Fedanın sonuna geldik artık Veda vakti..Ama bu en acı veda bu en acı ayrılık..Düşündükçe nefesimi kesen bir ayrılık Gözlerimi dolduran bir ayrılık..Her kahrımızı çektin İnönü yıllarca ama yine bize kolkanat açtın. Şimdi sen gidiyorsun ya Bize kim kol kanat açıcak ...... :(

  • sultan

    24 Ocak 2012 . BEŞİKTAŞ - Gaziantepspor Maçı . Dakika 90+5 . Skor 2-2. Artık maçın bitmesine saniyeler var. Deniz tarafındaki kaleye açılan orta ve Egemen'in kafa golü. İşte o an bütün stad inledi. Carvalhal saha içinde depar attı. O an yaşanan sevinci asla unutamam !

  • Gorsel Baksİ

    '97 yili Agustos ayiydi galiba, Metin Tekin'in jubilesi icin gitmistik Inonu'ye. Gozlerimden yaslar gelerek veda ettim, etti tum Inonu ona. Mukemmel bir aksamdi, hala gozumun onunden gitmiyor. Metin gibi efsanelerin bir veda organizasyonu ile Inonu yikilmadan once birkez daha o sahaya ciktiklarini gormek cok isterdim.

  • BURAK ATALAY

    Öncelikle bu projeye hayat veren Hepta Bilişimin değerli üyelerini tebrik ediyorum. Gerçekten güzel bir çalışma olmuş.

    Önünden defalarca geçtiğim ama girmenin nasip olmadığı İnönü Stadyumunun yıkılacak olması anıların yıkılması değil yeni anıların filizlenmesi için bir fırsat bence. Ne şekle bürünürse bürünsün benim aklıma kalacak olan İnönü Stadyumu portresi şudur: Taksime çıkarken "Kapalı" tribüne baktığınızda okuduğunuz "Ruhumuz Burada" sloganı..

  • SELÇUK ÖZKAN

    14 yaşındayım amasyada yaşarız 1kere istanbula gittik ve babam söz vermişti maça götüreceğim diye ve bileti aldı gece uyuyyamadım bileti seyretmekten ve heyecandan çok heyecanlıydım ve maç zamanı geldi maça gittik çok heyecanlı geçti maç sonunda 1-1 bitse bile şerefli taraftarımız mücadeleyi görüp alkışlamıştı bende alkışlayanlardan biri olduğum için çok mutluyum ...Anılarımı sizinle paylaştım Hoşunuza gitmiştir umarım ...

  • POST HOC

    Çoğu kere gittim maça. İstanbulda bulunmadığım zamanlar kaçıp gittim. Özlüyordum orayı. Öyle bir özlem ki.. Anlatılmayacak bir şey. İnsan en sevdiğinden nasıl ayrı kalır? Nasıl uzakta kalırdı.. Şu an o kadar üzgünüm ki bilet alamadığım için. Ankaradayım ve uzaktayım. Gidemeyeceğim bilet olmadığı için. Bilet olsa koşarak gelirdim. Ama bulamadım. Bulamıyorum.

  • ALPER ŞAHAN

    2-1 kazandığımız liverpool maçındayız, Canberk'le kapalı altta her zamanki yerimizde izliyoruz macı (Alen abinin üç sıra altı, 4 5 sıra kadar solu) İkinci golü attık, sevinçten çıldırıyoruz, bu sefer 4 sıra kadar asağı inmişiz. Önümüzdekiler de düşüyor tabi hep beraber yuvarlanıyoruz bağıra bağıra. En son benim dirseğim bir ön sıradakı bir kardeşimizin kafasına geldi. Ben kolumu tutuyorum acıdan, onun kafası herhalde yarıldı. Kardeş kusura bakma dedim, hafif gözleri yaşlı, döndü sarıldı bana. Omuz omuza bitirdik maçı.

  • Korhan Karakoç

    1980-81 sezonu. Beşiktaş'ın hüsran yıllarının son noktası. Soğuk bir gün ve bir Rize maçı. Alınan kötü sonuçlar nedeniyle herkes huzursuz, bu maçı da kaybedersek durum iyice ciddileşecek.

    Maçtan önce alınan kararla tezahürat yapılmıyor. Takım sahaya çıkıyor stadda çıt çıkmıyor. İkinci yarı başlıyor, takım biraz daha iştahlı. 48. dakika gibi yaşlı bir amca "yeter ulan" diye bağırıp tezahürata başladı. O ana kadar biraz kıpırdanan oldu mu abiler hemen devreye girip susturuyorlar. Yaşlı amcadan sonra bir anda önce kapalı sonra bütün stad gök gürültüsü gibi tezahürata başladı. Bugün bile aklıma geldikçe tüylerim ürperir. Nitekim 2-3 dakika sonra Sarı Süleyman'ın bazukası ile öne geçip maçı 1-0 kazanmıştık. O sezonun sonlarına doğru Fikretli Ziyalı Süleymanlı kadro toparlandı ve nihayet bir yıl sonra şampiyonluk geldi.........

  • Naim Kaan Yıldırım

    Sene 2003. Aylardan Mayıs. O zaman sadece 9 yaşında olan ben sokakta top peşinde koşturmaktayken babam yanıma gelmiş ve beraber Galatasaray maçına gideceğimizi söylemişti. Bu benim İnönü'de ilk maçım olacaktı. Maç öncesindeki iki gün uyuyamamıştım. Sonunda o büyük gün gelmişti ve ben hayatımda ilk kez İnönü'yle ve büyük Beşiktaş taraftarıyla tanışmıştım. 90 dakika heyecan içinde bekledikten sonra Sergen atıp şampiyonluk gelmişti. Maç sonunda kutlamaları, havai fişek gösterilerini hala unutamam. O gün 9 yaşında tanıştığım İnönü'ye 19 yaşında veda etme vakti geldi. Ben on sene önce başlayan hikayeme 1,5 senelik kısa bir ara vermek için Cumartesi günü yine madebimizde olacağım. Güzel günler görmek dileğiyle...

  • Seda

    Sergen attı Şampiyonluk geldi...

    Ve benim gittiğim ilk Beşiktaş maçıydı.. Heyecandan ölüyordum. Fanatik Fenerbahçeli eniştemin bana jestiydi, benimle İnönü'ye gelmek..

    Ve Sergen attı, İnönü yıkıldı..

    Sergen attı, şampiyonluk geldi..

    Gol sevinci sonrası eniştem nerede diye bakındım, meğerse o benden daha çok sevinmişti (!).. Yukarıdan aşağıya kendini bırakanlarla birlikte o da ön koltuklardaydı..:)

  • Emre Onan

    3 - 0'lık bir Bursaspor maçıydı İnönü'ye ilk gidişim. Ortaokuldaydım ve yeni açık tribündeydim. Çimleri ve stadı ilk gördüğümde çok etkilenmiştim ve sürekli gitmek istedim o günden sonra maçlara. O atmosferde maç izlemek başka birşeydi. Belki de renklere aşık olmak böyle birşey. Üniversite çağlarına kadar Burak'la beraber genelde yeni açık tribüne giderdik. Her hafta kovalardık. Üniversitede ise kapalıya gitmeye başladık. Burak, Onat, Roşen ve Erhan. Güzel bir tayfaydı bizimkisi. Caddede oturup, Beşiktaş’lı olmak farklıydı sanırım  O yıllar hiç maç kaçırmadık neredeyse. Çok güzel günlerdi. Balık pazarında maçtan önce içki sofrasında muhabbet ve yürüye yürüye stada gitmek. 4 Mayıs'ta Galatasaray ile oynanan Federasyon Kupası final maçını unutamam. 3 - 2 yenmiştik ve sırf o güne özel bir beste yapılmıştı. "4 Mayıs sabahında kapalıya dayandım, etrafa baktığımda Cimbom'lu bulamadım.." diye devam ediyor. Maçtan önce bizim Burak'ın burnu kırılmıştı ama yine maçta bizimleydi. Her golden sonra sağa sola zıplıyorduk ama bir yandan da Burak'ın burnunu kontrol ediyorduk sağlam mı diye :) Bir de 90. dakikada Sergen'in gol atıp, şampiyon olduğumuz Galatasaray maçını unutamam. “Sergen attı, şampiyonluk geldi”. Saat 19.00'da başlayacak olan maç için 14.00 sularında stada gitmiştik ve o sıcakta kapalının kalabalığına inanamamıştım. Resmen kabarmıştı tribün :) Umarım yeni yapılacak stadımızda da nice zaferler elde ederiz..

  • Cenk Fedakar

    Senesini tam hatırlamıyorum ama seksenli yılların ortalarıydı.Rahmetli babam hadi bakalım artık seninde Dolmabahçe ile tanışma vaktin gelmiş demişti.Hava yağmurlu ve soğuktu ilk iş bir atkı alınmıştıki hala saklarım.Seneler geçti belkide bu camianın en talihli gençleriydik üst üste alınan şampiyonluklar,kurulan sarsılmaz dostlukların temel taşı idi Dolmabahçe stadı.Ne çok anı var tahta sıralardan bugüne çokşey değişti birtek geriye anılar kalacak şimdi.ayran pide meyve sularından,koridorlarında oturup yemek yiyip lüks koltuklarında maç seyredeceğimiz zamanlara doğru geçiş yapacağız. Tribünlerinde nice sevinç çığlıkları,gözyaşı döktüğümüz;dışarısında uğruna uğruna kavgalar ettiğimiz KOCA ÇINAR hakkını helal et bizlere.

  • Yalçın Demİr

    Babamın omuzlarında seyrettiğim ilk maç Fenerbahçe'ye karşı oynanmıştı. 5. sınıfı takdirname ile bitirmiş olduğum için verilmiş bir hediyeydi bu.O maçı kazanmıştık.Maça girmeden önce babam bana Alkış Makinesi bile almıştı :)

  • CENK ATASEVEN

    Maçın başlamasına 1 saat kalmış. Para yok, bilet yok. Sonra televizyonda bir haber: "Stad kapıları açıldı..." Atkı, Forma, Umut... Herşey tamam... Kuzguncuk'tan Dolmabahçe'ye, dua ede ede: "Kapamasın kapılar, kapanmasın..." Yetiştim. Maç başladı, kapılar kapandı. Kapandı çünkü "Burası İnönü Buradan Çıkış Yok!"

    19 Eylül 2000 - Beşiktaş 3 - Barcelona 0

  • CENK ATASEVEN

    Soğuk... yağmur... o zamanlar skorbord yeni açık tribünün üzerinde... rüzgardan korunmak için skorbordun altındaki betona yaslanmışım... Pascal... Taffarel... Gol...Sıcak, çok sıcak artık

  • Gamze Özaslan

    Daha 3-4 yaşındayım yağmurlu bir gündü ilk o zaman babam tutup götürmüştü, Samsunspor maçıydı. İlk defa karşılıksız sevginin ne demek olduğunu öğrendiğim yer. Şuan 18 yaşındayım çoğu maça gidiyorum her gittiğimde aynı heyecan, bir gram azalmadan. Hiç tanımadığım insanlarla gol olunca sarıldığım, aynı anda 32 bin kişiyle üzülüp, kazandığımızda aynı anda staddan marş söyleyerek çıktığım yere yarın veda ediyorum. Hayatımın en zor günü olacak.

  • Arİf Bİlgİç

    Sene 2008...ilk kez kapalıda maç izleme şansı yakalamıştım..18 yaşındaydım ve Ankaralı olduğum için, birazda maddi sebeplerden ötürü çok fazla maça gidememiştim o yaşıma kadar..ama ne yapıp ne edip biraz da para biriktirip gittim..kapalının müdavimi olan kuzenim beni karşıladı..artık BJK-GS derbisine hazırdım..stada çok erken girdik..o gün talihsizlik ya trende yediğim bir yemek midemi bozmuş olmalı ki maçın başlamasına yarım saat kala kapalı üstten alta inip tuvalete girdim..çıktığımda stadın her yeri dolmuştu..üst kata çıkmak imkansızdı..ben kapalı altta, kuzenim üstte ayrı düştük..telefonun da şarjı yok..neyse ilk yarı başladı ..altta en kötü yerde maçı yarım yamalak izleyerek tamamladım..devre arası biraz rahatlar ortalık üste çıkarım diye düşünürken sanki devre arası daha da kalabalık oldu..70 küsürüncü dakikada bi gayret üst kata çıktım ve kutuya doğru ilerledim..kuzenin yanına ulaştım..kuzen "lan nerdesin" gibisinden beni azarlarken tam o anda mucize gerçekleşti ve 70 dk. rezalet top oynayan takım (gördüğüm kadarıyla) nobre'nin golüyle 1-0 öne geçti..o anki sevincimi hiç unutmayacağım.

    not: 1-0 galip ayrıldık...

  • VOLKAN YİĞİT

    eylül 94'te gitmiştim ilk defa mabede daha doğrusu hatırladığım ilk maç o'ydu. 2-0 yenmiştik helsinki'yi gollerden birini ertuğrul atmıştı.

  • boğaç karaca

    Bir sezon önce 10-0 biten Adana Demir Spor maçının ertesi sezonu ilk kez İnönü'ye Adana Demir Spor maçı ile gitmek ve bol gol, galibiyet beklerken 0-0 ile yetinip hüzünlü bir başlangıç yapmak...

  • selçuk maz

    üniversite 3 deyim sanırsam yıl 2008. bursa da okuyoruz marsilya ile maç var ama ertesi günü de vize var. ders notları elimde düştüm inönü yollarına. notları maç öncesi stada erken girer de ders çalışırım diye almıştım ama nerde. gece otobüse bin sabah bursada ol üzerinde formayla sınava gir, vize den 20 al ama umrumda mı marsilyayı yendik ya bütün derslerden kalsam da olur.

  • Cem salman

    ampiyon oldugumuz sene fenerbahçe maçı 3-0 yendıgımız mac üç üç üç üç üç diye bagırdık sanlı kartalımız kırmadı bızı o macı hıc unutmam

  • Oğuzhan Kaan

    maça gittik benm ilk maçım değil ama arkdasım ilk defa stadda maç izledi girdik inönüye maç başlamak üzzere ama tezahürata devam tabi maç başladı arkdasım bana dediki spiker ne zaman konuscak :))) unutulmaz bi inönü anısıdır benm için mesela

  • adem ulgur

    Geçen sene 24.01.2012 günü gazianteple maçımız var. Ben ve Babam birlikte ilk kez mabedimize gitmiştik. yeni açıktan maçı seyrediyorduk. O gün Son dakikada Egemenin attığı golle 3-2 yenmiştik .. sanki inönü o an yıkılacaktı gol anında .teknik direktör Carvalhal sevinçten futbolcuların olduğu yere 80 metre depar atmıştı hatta ayağını sakatlamıştı. Neyse Gel gelelim Bu Babamla gittiğim İlk ve Son Maç oldu . çünkü Babam maçtan 7 gün sonra vefat etti... Ben Babamdan kalan bu Mirası BeşiktAŞK ı Oğluma olan borcum olarak kabul ediyorum... İnönü Her zaman kalbimde bambaşka bi yerin olacak.. senin bu halini hiç unutmayacağız...

  • Selim

    2009 yılına kadar bir çok maça gittim daha sonra kriz vs derken borç harç iş güc ekmek derdi uzun süre gitmeme engel olmuştu ve uzun zaman diliminden sonra bu yıl evimizdeki akhisar maçına gitmek nasip oldu ve işten geç çıktım koştura koştura maça yetişmeye çalışıyorum neyse stadın oraya geldim maç başlamış hala içeri girememişim baktım gol sesi 1-0 öne geçtik tam içeri girdim maça bakmamla 2. gol geldi stada girişimle gool diye sıçrayışım bir oldu yeni açıkta ve maçıda 3-1 kazandık benden mutlusu yoktu hem aşkımız beşiktaşkıma kavuşmuştum hem galibiyet elde etmiştik anlatılmaz bir duygu yaşanır..

  • Mehmet Şİmşek

    Yıl 2003. galatasarayla oynuyoruz. şampiyonluğu bekliyo bütün camia. herkes sadece bi gol bekliyodu bi gol. sergen tümere pası verdiği zaman anladı bütün stad herkes yavaş yavaş sustu kollar hafif kalktı -ki bu her gol pozisyonunda olur- tümer verdi pası sergen vurdu o top ağlara girdiğinde istanbuldaki en büyük deprem oldu sanki. stadın sallandığını herkes hissetti. ben öyle bi heybet görmemiştim. ilk kez üzüldüm rakip takıma o gün. ama yaptığımız ayıptı inönüdeydiler hiç şans vermemiştik :) ben 8 yaşındaydım o zaman. stadın sallandığını hissettiğimde bırak ülkemizi dünyadaki en büyük taraftarın bizim taraftarımız olduğunu anlamıştım. her arkadaşıma söylerim; inönüye git, bi atmosferi tat beşiktaşlı olmazsan sen oraya seyirci olmaya gitmişsin :)

  • İsmaİl Can Kayıkçı

    Tarih 3 mart 2013, Fenerbahçe ile oynuyoruz.Maçı eski açık tribününden izliyorum.Herkesin artık canına tak ettiği anlarda 90+3 de Olcay Şahan 3.golü attığında gol sevincini de fazla abartmıştık bazılarına göre ama hiç te öyle değildi aslında, o kapıdan içeri girer girmez farklı biri olursun artık... Her neyse gol sevincinde bir abiyle çarpıştık öyle deliler gibi seviniyorduk ki kendimizi 10 sıra aşağıda yerlerde bulduk.Ayağa kalktım, elimle alnımdaki teri siliyordum ki elime kanlar gelince bir baktık ki kaş yarılmış ama kim hissedebilirdi ki onu o anda :)) ACILARIN bile farklı be Kartal'ım :))

  • Eren TÜrkÖz

    2002 yılı ağustosuydu,yanlış hatırlamıyorsam.Kocaelisporu 2-1 yendiğimiz bir maç..Daha 9 yaşındaydım.Babam ilk defa bir Beşiktaş maçına getirmişti beni taa Zonguldaktan.Maç akşam 7de idi.Stada saat 3te girmiştik.Her neyse maç saati geldi,maç başladı.İlk golü Beşiktaş yemişti.Volkan atmıştı golü hiç unutmam o adamı daha sonra Galatasaraya transfer olmuştu.Ben istemsiz olarak ağlamaya başlamıştım golü yiyince yaşım da çok çok genç olduğu için millet benı susturmaya fılan çalıştırıyordu.Unutamıyorum o anları.Neyse ki Ahmet Dursun ve Ahmet Yıldırım gol atıp maçı 2-1 yenmiştik.Nerde o 100.yıl ruhu nerde o takım..

    Teşekkürler.

  • Merih Gazİoğlu

    İNÖNÜÜ..İNÖNÜÜ.. okadar çok var ki hangi birini paylaşsam :) sezonu hatırlamıyorum BJK-TS maçı,1-1 biten maç.. biletlerimiz eski açık ve kapalı ya giden tünelin açık olduğu zamanlar :) biz arkadaşlarla eski açığa girdik ama kapalıda hiç izlememişim maç ve söz verdi arkadaş (isim vermiyim) "KAPALIYA GİRİCEEEZZZ" .. neyse tünel kapısından girdik bekliyoruz,kendisi tecrübeli tabi kapalıya kaçma konusunda :) ilk denememizde güvenliklere yakalandık.. geri eski açığa gönderdiler.. geri tünele girdiğimizde bir gürültü 10larca görevli korumalar.. ne oluyo kim geliyo anlamadan, biz o seslerin arasından nasıl koştuk o tünelden nasıl kaçtık kapalıya hala bilmiyorum.. ama yağan yağmuruna soğuğuna fırtınasına rağmen.. ne güzeldin be kapalı :)) NE GÜZELDİN BE İNÖNÜÜÜÜ :))

  • SAİT ALİ

    2012-2013 sezonunda Beşiktaş-Eskişehirspor maçı oynanacaktı,maçtan yaklasık bir saat önce 2 arkadaşımla birlikte gelmiştik o eşsiz güzellikteki stadımıza..Bilet almamıştık,alamamıştık mecbur bileti olan abilerin yanından sızmak için varımızı yoğumuzu koyuyorduk ama bir türlü kapıdaki güvelik görevlilerini atlatamıyorduk.Vazgeçmiş gibiydim kapıların hemen önünde yaklasık 1 metrelik betonun üstüne çıkmıştım birden bir abi gel işareti yaptı ne oldugunu anlamadım 'Biletin yok dimi?' dedi şaşkınlıkla 'yok' deyiverdim..Cebinden iki kombine kartı çıkartıp birini benim için kullandı işte o zaman hayatımda ilk defa görüp sadece 2 dakika konuştuğum bir adama son gittiğim inönüde bir maç izleme keyfi yaşattığı için minnetter kalabildim.İnönü atmosferi gerçekten başka hiçbir stadda bulunmaz bambaşka bir taraftarlık anlayışımız var..İnönü ruhumuz var umarım yeni yapılacak stadta o inönü ruhu kaybolmaz.

  • Enes Eldemİr

    Daha 16 yaşındaydım babam yeni telefon almışdı telefonum vardı fakat bu yeniydi gelcek hafta Beşiktaş liverpool maçı vardı tek başıma istanbula gitmemişdim hiç paramda yokdu gitmek için ama tek çarem babamın yeni aldığı telefonu satmakdı bilmediğin bi şehire tek başına yola çıkmışdım iyi ki de çıkmışım ve yoluna çıktığım Kalbim çoçukluğum olan Şeref Bey Yıkılıyor ve gözlerinden yaşlara engel olamıyorum.Ama bu asla veda değil biz yine geleceğiz halayla türkülerle yer gök inleteceğiz

  • ÖMER ÖÇAL

    2007-2008 Sezonu ramazan ayı hava tam bir futbol havası yeni açıkta 5 arkadaş yerlerimizi aldık Ankara'dan mabede BEŞİKTAŞ'ı izlemeye gelmişiz içeri girmeden önce sesimiz kısılana kadar son nefese kadar bağırmaya takımı desteklemeye söz vermişiz bir kere....Neyse maç başladı dakika 10 BEŞİKTAŞ denizlispora 2-0 yeniliyor.O dönemde de stada girişte siyah tshirtler dağıtıldı tff'yi protesto adına herkes tshirtleri sahaya fırlatmaya başladı.Herkes isyanda ama destekte hiçbir azalma yok.Öyle kaptırmışız ki kendimizi benim sesim kısılmaya başlamış bile arkadaşıma döndüm kızgın bir tavırla neden bağırmıyorsun diye arkadaşım cevep vermekte güçlük çekiyordu çünkü sesi bağırmaktan kısılmıştı bile...Maçın sonunda tabiki aşk galip geldi BEŞİKTAŞ 3 denizlispor 2 ve sonrasında tabiki semtte kutlamalar....

    BEŞİKTAŞ'ı İNÖNÜSÜZ İNÖNÜYÜ BEŞİKTAŞSIZ DÜŞÜNEMEZKEN ENDÜSTRİYEL FUTBOLA MAALESEF YENİLDİK

  • Adem Ateşcİ

    Geçen sene Süper final zımbırtısının galatasaray'a karşı olan ilk maçındaydı,hatırlanacağı gibi yoğun yağış nedeni ile maç iptal edilmişti.

    Biz de arkadaşlarla Kapalı alt'daydık anonslar geldi falan iptal oldu diye maçın başlama saatini 20dk falan geçmişti çıkışa doğru ilerliyorduk yavaş yavaş.

    İki tane abi sahaya sırtları dönük muhabbet ediyorlardı biz ilerlerken biraz kulak misafiri oldum bir abiden duyduğum cümle aynen şu;''Ulan 15 dakka oldu gol yok a.m.k.''

    Artık abiler ne içerilmişlerse bu nasıl bir kafadır ya... :D

  • FATİH ÇELİK

    Yıldızdan doğru da aynı Eminönüden doğru da, hep aynı siyah beyaz, çubukluyla da montlarla atkılarla da aynı siyah beyaz, çünkü siyah beyaz Gündoğdu marşını söyletir tek bir ağızdan bize öyle öğrettiler.Bir sene oluyor görmeyeli seni sanırım.Son gelişimde Ercanla olaylı bir günümüz olmuştu fazlaca atraksiyonlu çokca hareketliydi Ercan Beşiktaşlı değil ama içteniçe o da sever Beşiktaş'ı iyi eğlenmiştik o Mayıs akşamı.Bide son olarak yetişemeyeceğim de son maça, ''Elveda İnönü''.

  • ATİLLA SEVLİ

    inönüdeki ilk maçım 26.2.1989 Beşiktaş 4-0 Malatyaspor (Goller: Feyyaz, Ali, Ferdinand, Şenol), ben babamın omuzundayım ve kuyruktayken feyyaz ilk golü atmıştı. onca insanın sesini ilk kez duyuşum o ana denkgelir. ve ne yazık ki bana babadan miras kaldı, yarinki maça onunla gidebilmek için canımı verirdim...

  • ERSİN HOCAOĞLU

    Şimdiye kadar hiç maça gidemedim ama her izlediğim maç ta kapalıyla birlikte bende ev de tezahürat ediyor birlikte ağlıyor birlikte gülüyordum. İnönüyü evimden çok seviyorum diyebilirim. Hiç unutmam Liverpool maçında ağladım akşamı.

    Seni çok seviyoruz İNÖNÜ

  • atakan yazıcı

    ilk defa küçükken geldiğimde seslerden dolayı korkmustum herkeze sordum kavga filan mı var diye yok çarşı burda dediler :)

  • FETHİYE

    Adanalıyım,doğma büyüme BEŞİKTAŞLIYIM.İnönü'de maç izlemeden ölmek istemezdim,şükür Allahıma 3 kez İnönü'de maç izleme şerefini yaşadım.İlk kez 2009-2010 sezonu Beşiktaş-Trabzon maçinı izledim mabedimde.Numaralı tribünde,Beşiktaş yedek kulubesinin hemen arkasında izledim.Mayıs ayı ama hava çok soğuk,maçın heyecanı beni ısıtmaya yetti.Maç 0-0 bitti ama hakem Bünyamin olunca doğal karşıladım :)İnönü anlatılmaz yaşanıır... Kapalı tribünde,Yeni açıkda da izledim.Mesafeler de olsa aramızda Beşiktaş aşkı bitmez,bitirilemez.HAMDOLSUN BEŞİKTAŞLIYIM

  • ALİ ÖĞÜNÇ

    Sene ya 98 ya 99 İnönüye ilk kez gitcem..Öncesi sadece deplasmanlara gitmiştim ölüyodum bir kez maça gitmek için İnönüde...Gaziantep ile maçımız var ve rahmetli bbam öncesinde gittiği o muhteşem stada beni götürecekti..Babam brlki de kendi de bilemezdi inçnü de son izleyeceği maçın o maç olduğunu..Preko ile öne geçmişti Antep ve Beşiktaş sürekli saldırıyor.Şifo Mehmet tribünlerin kulağına cevap veriyor ve 2 gol ile galip getiriyor.Beni daha çok ilgilendiren ise numaralı da oturuyordum ve arka tarafımda Süleyman Seba oturuyordu.Orada işte statta futbolcuların sadece arma için değil,Süleyman başkanımız için oynadığını gördüm.İnanılmaz ve ilk olduğu için en özel anımdı.

  • cem İbrahİm eskİkan

    inönüdeki ilk maçım 30.10.2004 bjk:2 fb:1 goler john carew ve mustafa doğan dan gelmiş çok güzel bi maçtı inönü stadıyla ilk buluşmamdı 03.03.2013 bjk:3 fb 2 inönünün son derbisinde oradaydın son dakikadaki olcayın gölünü unutamıyorum inönü stadı bizim mabedimizdi..

  • Alp

    2 yıl önce Fenerbahçe derbisi için kapalı tribün önünde bekliyordum . Hiç tanımadığım bir Amca bana biletin varmı dedi , bende bilet olmadıgını anlayan Amcayla beraber maça girdik . O günü hiç unutamam. :)

  • Hakkı Erçetİn

    Hayatımın merkezi, kalbimin direği, ömrümün mabedi biricik evim benim bugun son kez mi göreceğim seni ben? Son kez mi bakacam sana ben hı? Ama biliyorsun BU ASLA VEDA DEĞİL BİZ YİNE GELECEĞİZ HALAYLA TÜRKÜLERLE YER GÖK İNLETECEĞİZ! Benim en güzel anılarım burada gerçekleşti. İlk maçım Beşiktaş Gençlerbirliği maçıydı sanırım 2002 yılıydı babam beni kapalı alt tribüne götürmüştü. Çok heyecanlıydım bu kadar insan ne yapıyor burada? neden böyle bağırıyorlar? o maçta defalarca ağlamıştım daha 8 yaşında bir çocuk bu kadar sesten korkmasında ne yapsın? Sonra ki maçımı hatırlamıyorum bile defalarca maça geldim 100 den fazla mabedime geldim en son maçım bu sene ki mersin idman yurdu maçıydı geldim anlımı yuzumu surdum duvarına o anı hiç bir şeye değişmem. Bu asla VEDA değil. Bembeyaz umutlarla geri geleceğiz. Şerefinle Hakkınla kazandığın nice şampiyonlukları kutlayacağız beraber. bu yazıyı yazarken akan gözyaşlarım sana FEDA olsun Beşiktaş biz seni yaşıyoruz tuttuğumuz takım değil TUTULDUĞUMUZ TAKIMSIN SEN. Seni çok özleyeceğiz İnönü.. yeni halinle ne kadar güzel olsan da biz seni eski halinle pardon eskimeyen halinle seveceğiz taş olsun kabimiz unutursak bir an seni...

  • Berk cüce

    Annemle beraber gittiğim son stat.. O şimdi melek.

  • yavuz savaş

    ilk gittiğim maç bursa maçıydı hava acayip derecede yagmurluydu 5 saat aralıksız yagmur yemiştik.maçın devre arasında wc ye gidip çoraplarımızı suyun sıkıp tekrar giyiyorduk(bi ara ulan ayaklarımıza falan işesek ısınırmıyız diye düşündük ama yok bize yakışmazdı)devre arasında arkadaşlarımızın bir çogu bırakın gidelim diolardı ama BEŞİKTAŞ sevgisi bize en kötü zamanımızda bile pes etmemeyi aykta durmayı öğretmişti.maçın ertesi günü büyün arkaşlarımız 1 hafta hasta olduk ama önemli mi tabi ki degil BEŞİKTAŞ UĞRUNA CANIMIZ FEDAA.

  • uğur bayer

    Hayatta ki en büyük pişmanlığım en büyük üzüntüm BİR EFSANE BİR TARİH YATAN İNÖNÜ'YE GİTMEK NASİP OLMADI.. ÇARŞIYI YAKINDAN İZLEYEMEDİM.. Bu bir anım değil ama paylaşmak istedim :(((((

  • ZİVER AKAN

    bütün yeğenlerimi birer,birer BEŞİKTAŞLI yaptığım yer.

  • Mustafa Güryıldız

    ilk maçım 2011 de fenere 4-2 yenildiğimiz maçtı zaten ondan sonrada dedimki ben istanbul da bi üniversite kazanmalıyım

    Daha sonra kazandım ve 2011-2012 sezonundan itibarende bütün maçlarda şeref bey stadındaydım

  • Mehmet Satoglu

    İnönü Stadı ile ilgili ilk ve en güzel hatıram bir maç çıkışıdır. Fenerbahçe derbisiydi ve maçı kötü bir şekilde kaybetmiştik fakat o gün maçı kaybetmesek bugün Beşiktaş'a bu kadar bağlı olur muydum bilmiyorum. Mağlubiyetlerden artık bıkan taraftar maç çıkışında çok homurdandı, çok küfretti. Kısa bir süre sessizliğin ardından ise homurdanan herkes hep bir ağızdan ''En büyük sen değil misin? Aldırma kartal aldırma'' diye haykırıyordu. O gün bir çok yeni küfür öğrendim. Mağlubiyetin ne kadar acıttığını öğrendim. Fakat en önemlisi, sadakati, vefayı ve Beşiktaş'ı öğrendim. İnönü Stadı o günden sonra benim için çok daha fazla anlama sahip oldu. Ergenlik yıllarımın en ağır dönemlerini de orada atlattım, İnönü beni adam etti.

    İşin ilginç yanı, o gün Fenerbahçe derbisine kırık eliyle giden yavru kartal, bugün bileti olmasa da kırık ayağı ve az da olsa kırık kalbiyle stadın dışından destek vericek. Ne de olsa ben vefayı burada öğrendim...

  • feyzİ nİlufer

    12.04.1996 istanbulspor-antalyaspor inonuye ilk ziyaretim ankaradan gelen kucuk bir Beşiktaşlı olarak... yıllardır tvden izlediğim yeri ilk görüşümdü belki Beşiktaşım sahada yoktu ama olsun orasi inonu ve kartal yuvasiydi...ve ben maci degil inonuyu gozlerim kapali seyrediyordum ve icerisinde metin ali feyyaz vardi...

  • suat meral

    yılı tam olarak hatırlamıyorum ama GENÇ BEŞİKTAŞLILAR DERNEĞİ vardı o zamanlar onu hatırlıyorum. sezon açılışıydı ve numaralıya bayrak asılacaktı. şehreminili deli ibrahim abiyle beraber numaralının çatısına çıktık. bayrağı aşağı sallandırdık. bir ucunu ben, diğerini ibrahim abi tutuyor. önce alt taraflar bağlandığı için rüzgarın etkisiyle bayrak şişti ve zayıf olan yeri ( yani ben [ ortaokul'a gidiyordum ] ) aşağı doğru çekmeye başladı. aşağı uçmama 1-1,5 metre kalmıştı ki ibrahim abi geldi ve bayrağı elimden alarak üstteki babalara bağladı. sonra dedi ki "afferin lan sana, ölüme gidiyorsun ama bayrağı bırakmıyorsun." çok hoşuma gitmişti bunu duymak o an bunu bilinçli mi bilinçsiz mi yaptım bilmiyorum ama sonra ki hayatımda bayrağımı da, atkımı da asla bırakmadım. FEDA olsun sana BEŞİKTAŞ.

  • Uğur Saka

    O büyük maç şapiyonlar liginde manchesterler oynuyoduk tello orta sahadan kalecıyı nasıl avlamıstı Şimdi gs yedek manchesterı yenıyor dıye sevınıyor bız ılk 11 lı manchesteri yendık <3 Feda

  • orkun

    İnönü de ki Eskişehir Spor maçına Gittim Adana Demir Spor formasıyla ve çok güzel bir atmosferdi bizim ŞİMŞEKLER GRUBUNA benziyordu ama en çok dikkatimi çeken diğer Büyük takımlar Fener Ve Galatasaray taraftarları gibi değil tam aksine anadoluyu seven bir taraftar vardı İNÖNÜ de ayrı bir hava var yeni stadda da olacağını tahmin ediyorum

  • Caner Kalafat

    Daha 5-6 yaşlarında bir çocuktum. Futbolu yeni yeni kavramaya başlarken , babam her haftasonu Beşiktaş maçlarını seyrediyordu. Bana bakarak : "Oğlum benim sana bırakabileceğim tek mirasım , Siyah-Beyaz renklerimiz" demişti. Bende anlamadığım için takım tutma taraftarı değildim. Sonra babam bir sonraki maçta kapalıdan 2 tane bilet alıp eve gelmişti. Bana seni maça götürüyorum deyince çok şaşırmıştım. Neyse cumartesi günü saat 5 civarı Barbaros Bulvarı'ndaydım. Babamla futbolcuların gelmesini bekliyorduk. Takım otobüsüyle değilde herkes kendi aracıyla maça gelmişti. Ben futbolcuları görünce heyecanlanmıştım. Sergen Yalçın , Ahmet Dursun , Yasin Sülün ve hatırlayamadığım 3-4 futbolcu beni kucaklamışlardı , öpmüşlerdi. Sonra tribüne geçtik. Çarşı'nın ortasındaydım. Maç başladı ve hep birlikte bağırmaya , kulaklarımı tıkamaya başladılar. Kendi sesimi bile duyamıyordum. Bende onlarla bağırmaya başladım , 2-3 kelime anladığımla. Sonra babama dedim ki ; Baba bende Beşiktaşlıyım. O taraftarı hala daha izledikçe tüylerim diken diken oluyor. İNÖNÜ'YE BU VEDA DEĞİL !

  • beyza

    Koskoca İnönü'ye nasıl veda edilir ki şimdi. Daha çok küçüktüm sana geldiğimde yağmurlu bir gündü yine sana gelmiştim aslında ne önemi vardı ki yağmurun. Yıllar sonra yine sana geldiğimde her geldiğimde hiç azalmadı heyecanım hiç azalmadı sevgim. Sevginin ne demek olduğunu tanımadığın onca insanla nasıl sevineceğini orada öğrenmiştim. Şimdi veda edin diyorlar nasıl veda edilir ki sana..

  • Berkehan Uysal

    sene 1995 daha 3 yaşında ki bi çocuk için aşkın başladığı yeri ; mabedimizi kalbimizde yaşatacağım:D

  • İbrahİm halİl

    inönü denilince kalbim duracak gibi oluyor her seferinde şeref dolu yıllarımız hepsi orda geçti şeref bey,seba başkan,metin ali feyyaz ne yıllardı. bence bu veda değil çarşının değimiyle.bizim gibi beşiktaş aşkıyla yanıp tutuşan beşiktaşlılar oldukça hiç birşey bizi yolumuzdan şampiyonluklardan ele koyamaz.inönü deyince aklıma 2004 geliyor kale arkası beşiktaş fener maçı ne gündü.pancunun kaleye geçtiği zaman.

  • Orhan BABİR

    gidemedim...En büyük hayalim olan çocukluğumda yatarken düşlediğim göremediğim evime gidemedim...gidemesemde en büyük sevinçlerimi en büyük hüzünlerim yaşadım ben evimle...mutlu iken ağlamayı öğrendim evimle...Yıkılsa da magbedim en büyük hayalim olarak kalacaktır... ta ki biliyorum imkansızı istediğimi...göremeden kaybetsemde evimi eminimki bitmeyecek beşiktaş sevgisi

  • ece kopuz

    Arkadaşlarımla kadiköyden inönü stanına kadar boğazımız patlayana kadar bağırarak yürümüştük ve sonucunda da fenere 3 tane attık o an ki mutlulukk daha benzerini yaşamadııım :))))))

  • bahar doğan

    BEŞİKTAŞ-dinamo kiev maçıydı. Beşiktaş grup liderliği için zorluyordu. Benim ilk maçımdı. Abimle yeni açığa gittik. Tribünler tıklım tıklım. Abime dönüp dedim ki abi hani 3 büyükler arasında seyircisi en az BEŞİKTAŞINDI? abim dedi ki eliyle kapalıdan başlayıp tüm stadı göstererek "bak görüyor musun ? sence burdakiler seyirci mi ?" sustum. yutkundum. ve bağırdık " BEŞİKTAŞ SANA YEMİN OLSUN BİTMEYECEK SEVDAN MEZARIMDA BİLE " o günden sonra gerçek aşkın tarifini buldum BEŞİKTAŞ ! o beni terketmeyen tek aşk ! İnönü benim evim,ocagım. herşeyim.

  • Yasİn Arslan

    Ben Balıkesir'liyim. Ve en az 200 maça gitim İnönü'de şu 19 yıllık ömrümde... Asla unutamayacağım anım ise tarih 24 Ekim 2007'de... Şampiyonlar Ligi serüvenimizin Liverpool ile olan maçta idi... Maçın öncesi 200e yakın fotoğraf çekmiştim ve hafıza'm dolmuştu bile maç anında heyecandan fotoğraf çekememiştim zaten iyi ki bitirmişim... O günlerde Şehit haberleri canımızı yakarken Mabedimizden inliyordu:"Şehitler Ölmez Vatan Bölünmez"... Gözlerim dolu dolu bir maç izledim vatan sevdası takım sevdası her şey müthişti ve serdarın golü ile coşmuştuk hele serdar kurtuluşun o şutu üst ağlarda kaldığında süper bir çığlık atmıştım liverpool'u ikinci devre resmen sahalarına kapatmıştık higuen ve bobo net olleri kaçırsada 80 de bobonun klas çalımı ve topu reinanın bacaklarının arasından bırakması beni adeta çıldırtmıştı... Sonuç 2-1 idi yenmiştik o sene de dahil olmak üzere 5 sene final oynayan b takım hem de 2 kere şampiyon olan bu takım İnönü'de tarihe gömülmüştü Maç öncesi açılan dev Türk Bayrağı ve müthiş taraftar her şey güzel idi gözlerimden yaşlar boşalıyordu... İnşallah gelecekte de yeni stadımızda da zaferlere merhaba deriz ;)

  • furkan ÖZÇELİK

    İlk gittiğim maç 100. yıldaki Galatasarayla olan şampiyonluk maçımızdı ve o zaman 7-8 yaşlarındaydım o sezona dair hatırladığım tek maç o gün Sergenin golünden sonra kendimi en aşağıda bulmuştum kapalıda abimi kaybetmiştim ama Beşiktaşlı abilerim sağolsun beni maçtan sonra evime kadar bırakmışlardı. O günü hayatım boyunca hiç unutamam

  • DENİZ

    uefa avrupa lıgındekı a.madrıd macın evımızde yenılmmısdık ılk defa ınonuye gıtmısdım takım 3:1 yenılıyodu butun taraftar susmusdu sadece ben bagırıyodum sonrada bayrk acıldı cok sevınıp ama bı yandanda ağlamışdım tabı smdı ınonuye bakınca gözlerım doluyo

  • tolunay akalın

    İstanbula uzak biyerde yaşıyorum istanbula gelişlerim sayılıdır toplasan 10 dur belkı ilk yarıdakı elazığ macına kadar sadece beleştepeden boş stadla avunurdum ama o bıle tuylerımı dıken dıken yapmaya yeterlıydı. İşte Herneyse mac Günü ama mactan haberım yok Abımın yenı tayını cıkmış ıstanbula ılk defa bır haftamı ıstanbulda gecırıcem ıstıklal caddesınde adnı hatırlamadığım bı kafede otururken rastgele gazatede macı goruyorum herneyse ama maca kalmış son Bırbucuk saat :) Bı telaş bende bı heycan drek heykelın oraya Polıslere Gıdıp soruyorum abı bılet nerden bulabılırım Bana mıgrosu tarıf edıyorlar ama kalmamıştır dıyıpte butun heycanımı alt ust edıyorlar derken 50 metre arkamda 5 tane BEŞİKTAŞ formali Abım drek onlara yapısıyorum abı Bılet Bulabılırmıyım ? kalmışmıdır ? Parası neyse ıkı katını vereyım Derken Orta yaşlı bı abım Al kardeşim dıyıp tutuşturuyo elıme Yenı acık Biletini Bilet bedeli 40 tl Abı buyur parayı dıyorum koy kardeşim paranı cebıne dıyor :) herneyse o yokuşu koşarak ıdıyorum beleştepeden o İNÖNÜ STADYUMU yasısı onunden Kapılara gelıyorum Tanımadığım cok ınsan ama hepsını yılardır tanıyo gıbıyım Gözlerımın ıcı guluyor abı ya :) turnıkelerden gıreseye kadar bı korku bı heycan gırerbılırmıym gıremezmıyım Derken gırıyorum Hanı o ılk bakış vardır ya yıllardır tvden ızledığın stad gozumun onunde oturdum ağladım ölmeden o yüce mekanda o gunu yaşadım ya şükürler olsun ÖLÜME KADAR BEŞİKTAŞ

  • Fatİh Görer

    2008/2009 Sezonu Beşiktaş - Fenerbahçe ile oynadığımız karşılaşma öncesi müthiş bir coşku, harika bir atmosfer yaratmıştık, Çarşı'dan caddeye indik, takım otobüsüne eşlik ederek stada doğru yola çıktık, o an hala aklım da, Bir genç memur geldi yanımdaki arkadaşımın suratına sert bir tekme attı, ve geri kaçtı ardından biber gazı atıldı bizlere Sebep ? Tabii ki bir sebebi yoktu çünkü bizi çekemiyorlardı.

    Her ne kadar 1-2 mağlübiyet alsak da yine de harika bir sezon geçirmiştik.

    2008-2009 Süper Lig Şampiyonu : Beşiktaş.

    2008-2009 Türkiye Kupası Şampiyonu : Beşiktaş. Şimdi düşünüyorum, Beşiktaş böyle bir sezon geçirsin de, Biber gazı da atılsın, joplar ile de saldırsınlar hiç umrum da değil.

    Bu asla veda değil, Biz yine geleceğiz.



  • Muhammed Demİrtaş

    2012 deki play-off galasasaray maçı stada girememiş 80 dakika içeri girmeye çalıştık herşeye rağmen ve girdiğimiz 80.dakikada kapalı üstten kapalı alta geçmekti belki ilk çılgınlığımız.Ardından başladı herşey olaylar olaylar.Şerefimizin ŞEREF BEY'de olduğunu ve ŞEREFİMİZİ kahpe galatasaraylıların ayakları altına alamazdık işte o gün tekrar dedimki iyiki BEŞİKTAŞLIYIM

  • Volkan Teper

    Bir Galatasaray taraftarı olarak İNÖNÜ denince aklıma kartal gol gol gol , liverpool gelir Barcelona gelir Alen abi gelir gelirde gelir maç için gitmiş olmasamdan Grup Yorum konserinde burda bulunmak nasip oldu gerçekten harika bir mekan mabed Bir maçınada gelebilseydim keşke Beşiktaş'ın

  • ertaç er

    inönü'den sonra beşiktaş diye bağırmayı öğrendim her yerde...

  • uğur

    26 Şubat 2012

    Beleş tepe inönüye ilk gittigim zaman ve bugün 12 Mayıs 2013 Kapalı

  • onur

    sene 2003 İLHAN MANSIZ ın kaşı kanıyor uzerındekı ter akıttıgı forma armasındakı ay yıldız gıb kan ve kırmızı olmuş ve ben o zaman dedım kı tek AŞK gercekten beşiktAŞK ve ılerıde ogluma olan borcum......

  • Ahmet Altunbaş

    İnönüyü görebilmek için can atıyordum.Ailemden o zaman izmir e tatile gidiyorum diye kapalı bilet parası+yol parası almıştım.Ama bir simit param dahi yoktu.Fenerbahçe maçıydı ve Kezman ın aşırttırma golüyle 1-0 yenilmiştik.Şimdi ne zaman İNÖNÜ deseler aklıma hep bu hikayem gelir.15 yaşındaki bir çocuğun Isparta dan İNÖNÜ'ye kaçışı.Hayatım boyunca gülerek hatırlayacağım ANI

  • fırat

    Liverpool maçında oyuncuların kapalı tribünden korkması

  • Alİ Eren

    eski açıktaydım ve necip abi altımda ısınıyordu kısa birkonuşmamız olmuştı

  • serdar aksoy

    Uzanmış İstanbulun en güzel yerine Bakarız boğazın hüzünlü mavisine

    ve gırtlağımızdaki telleri yırtarcasına bağırırdık hep bir ağızdan

    geberiyorum aşkından, kalmadı bende gurur

    Çarşı'dan gecikmezdi karşı ses

    Söverim gelmişine geçmişine ayıpsa ayıp

    Düşer üstüme akşamdan kalma sabah yıldızı

  • Rahmİ Erİk

    Tarih 03.03.2013'tü ilk maçım fenerbahce beşiktaş derbisiydi ve inönudeki o muthiş atmosferi asla unutmama SENİ ÇOK ÖZELEYECEGİZ İNÖNU

  • ALİ KARABACAK

    Şeref(İnönü)Stadındaki en unutulmaz macım 2-2 kaldığımız simaonun fener kalelerine gönderdiği füzedir . Gol olduktan 10 saniye sonra golll diye bağırmıstık :)

  • Mert Yorulmaz

    En son maçta Beşiktaşımı yine yalnız bırakmadım İnönüye yakışır bir veda oldu ne kadar şerefsiz polisler olsada Beşiktaşı yıkamadılar. Maç bitiminde yanıma gelen 5 6 yaşındaki küçük kız hatıra olarak aldığım koltuğu ' abi ben kıramadım onu bana verir misin ' demesi beni çok etkiledi küçük büyük herkesin takımıdır Beşiktaş. Son olarak İYİ Kİ BEŞİKTAŞLİYIM

  • Ozan Kaçmaz

    İnönüdeki delgadonun 2 gol attığı Zurich maçında babamın omuzlarında maçı izlerken delgadonun kafayla attığı ilk golden sonra hiç tanımadığım adamlar omuzlarında sırtlamıştı, bi onun omzunda bir diğerinin en sonunda babama doğru göndermişlerdi beni 2.golde babam iyice tuttu beni gitmedim bir yere

  • Taha Ocak

    Biz Göremedik mabedi :( siz gördüyseniz ne mutlu size :) ! elveda şeref bey ! :(

  • ALPEREN ŞAHİN

    132 dB'lik rekor kırdığımızda ben İNÖNÜDEYDİM

  • Hasan Bakır

    Oğlumu ilk kez getirdiğim maç Beşiktaş Eskişehirspor maçı..Oğlumun sevincine tanık olmak güzel bi anıydı benim için

  • Fahrİ Şafak Çınar

    Beşiktaş 3-2 Fenerbahçe maçı bundan güzel anı mı olur ?

  • AHMET NURİ

    İnönü'ye ilk gittiğim maç yılını hatırlayamıyorum ama 2-2 biten Gençlerbirliği maçıydı. yaklaşık 9-10 yaşındaydım.. İstanbulda oturmadığımız için sürekli gidemezdim maçlara ama her İstanbula gelişimde bu fırsatı değerlendirip İnönü Stadı'nda alırdım soluğu.. Benim için kutsal bir mabet gibidir İnönü.. Geçen sene BJK Müzesi'ni ziyarete gitmiştik ailece. O ziyaret sırasında sahanın içine girme şansını elde etmiştim. Hayatım boyunca hiç bu kadar heyecandan titrediğimi hatırlamıyorum.. Sayısını hatırlayamayacağım kadar çok maça gittim İnönü'de hem avrupa hem lig.. Unutulmaz maçlar arasında gösterilen 7-0 'lık Vanspor maçınında oradaydım.. Bağırmaktan sesim kısıldığı için 2 gün konuşamamıştım o maçtan sonra. En son bu sezon 4. hafta Elazığ maçına gidebildim. Allah'a hep şükrediyorum Beşiktaş'lı olduğum için.. Bunu babama borçluyum.. İnşallah ileride evlatlarım olursa onlara da devredeceğim bu emaneti. Hala fotoğraflara baktıkça videoları izledikçe gözlerim yaşarıyor tutamıyorum kendimi.. İnşallah yeni stadımızda da aynı atmosferi yaşarız.. Çünkü İnönü'ye her gidişimde turnikelerden geçip tribüne geldiğimde gözlerim doluyor, etrafıma bakıp Beşiktaş'ın büyüklüğünü gördükçe gururlanıyorum..

  • efe İNCE

    Ben İnönü'de hiç maç izlemedim, hiç kapalıda çılgınlar gibi marş söylemedim. ama hayatımın en güzel sabahlarının sebebiydi inönü... 8 ay her sabah saat 7:15'de gördüğümde, güneş asıl o zaman doğuyordu benim için... Bir mabed, bir tarih, bir servet ve nesilden nesile bir miras... o 8 ay boyunca herşeye kahrettim ve şükrettiğim tek şey, sadece her sabah inönüyü görmekti...

  • Emre Kadİr Eren

    İlk İNÖNÜ çıkartması benim için tarih 3 Mart 2013. Gecenin yarısı sıcacık yatağımız bırakıp geldik her şeyi senin uğruna düştük yollara ... Saat dokuz buçuk belediye meydanında yavaş yavaş başladı her şey. Bestelerle 60-70 kişi bekledik otobüsü bestelerle herkes bize bakarken...Saat on bir gibi bindik otobüse ve uzun yolculuk başladı. Yola çıkar çıkmaz başladı olaylar arka kapı kapandı içerde Furkan Atay'ın elinde kaldı meşale. Devam ettik Aydın'dan aldık bazı abilerimizi aldık ve yine bestelerle Susurluk'a kadar devam ettik.Yol boyunca yeni arkadaşlar yeni abiler kazandım.Ön tarafta başlayan yolculuk arka tarafta devam etti benim için.Daha sonra Mesut Konyalıgil abimle Hakan Keler abimin üstüne besteler yazmaya başladık ona ''Beşli bile çektirdik.'' Bir ay sonraki Akhisar maçı için otobüs bile ayarlayacaktı.Susurluk'ta durduk beraber çorba içtik.Sonra biraz uyuduk ve uyandığımda İstanbul'daydık maça daha 9-10 saat vardı ama heyecan hat safhadaydı. Feribota bindik bestelerle tabii herkes bize bakarken bir de yaktık meşaleleri iyice dikkat çekmiştik.Sonra ulaştık tekrar karaya yol devam ediyor yolda gördüğümüz renktaşlarımız bize selam veriyordu bu anlatılamaz bir duyguydu. Ve sonunda geldik İNÖNÜ'YE kapının önündeydik. Elimiz boşta gitmedik 4-5 büyük torba mavi kapak götürdük. Sonra dağıldık bundan sonrasını net değil :(. Kahvaltı ettik börek alıp 8-9 abimle beraber. Daha sonra Şairler parkına gittik. Oturduk konuştuk zamanın geçmesini bekledik. çArşı ağaçta kalan kediyede karşı Enes Şengür abim küçük bir maceradan sonra indirdi kediyi ağaçtan devam ettik beklemeye. O sıralar Mesut Konyalıgil yeni bir iş bulmuştu kendine Furkan Atay'ın telefonlarına bakıyordu.Oradan ayrıldık ve heykel açılışına gittik Beşiktaş Kazan'a müthiş bir kalabalık ve atmosfer herkes maç havasında başkan çıktı konuşma yaptı falan filan şampiyon inter milan desekte inanmayım şampiyon BEŞİKTAŞ ulan!! Mesut abi dedi ki bekleyin 5 dk gelecem 10 dk sonra heykelin orda gördüm tehlikeli formasıyla :) Heykelin açılışı oldu ve başladık İNÖNÜ'ye harekete... Vardık kapılar açıktı ama buruk bir sevinç vardı içimde evet ilk kez girecektim evime ama arkamda abimler kalacaktı malesef bırakıp girdik onları Cemre Doğan abimle. Kontrollerden geçtik daha sonra içerde bir polis memuru ile konuşup olanları anlattık onlarda bize maç saatini beklesinler o sırada girerler içeri dediler biz de rahatladık ve o basamakları çıktım yavaş yavaş his duygu hiç bir şey hatırlamıyorum hani derler ya ''Anlatılmaz yaşanır '' aynen öyleydi. Öne doğru ilerledik oturduk her koltukta bayraklar vardı aldım bir tanesini başladık beste söylemeye maç saatini beklemeye.. (BURDAN SONRASI ÇOK NET DEĞİL :D ) Isınmak için çıktı ibneler sonra bi anda gözlerim yaşardı yanlış anlaşılmasın biber gazından etkilendik kendimi falan geçtim de yanımdaki küçücük çocuklara gidince üzüldüm daha çok neyse sonradan öğrendik niye gelmiş biber gazı meğer Furkan abiler kapıyı patlatmaya çalışıyorlarmış Allah'tan onlarda içeri girdiler Alen'in İnönü'deki son 3'lüsünü görmeseler de maça yetiştiler :) Ben biraz anlatayım Alen'i içimde kalmasın :) 10 dk aralıksız çağırdık ''Alen ortaya 3'lü çektir Kartal'a diye '' polisler izin vermedi ama sonunda dayanamadılar indi Alen abi sahaya 4 polisle. 1 adam bir komutu ile alevlendirdi sonra 1 komutu ile susturdu ve son olarak yine 1 hareketle çıldırttı 35.000 Kartal yürekli insanı. Daha sonra artık her şey hazırdı biz KIRMIZI forma ile sahadaydık onlar çubuklu ile. Hakem Mete Kalkavan kalecilerden tamamı aldı 4. hakemden tamamı aldı ve o tarihi maç başladı ve bizde tabii ''OOOOOOOOOOO ŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞ 1 2 3 (Alkış) BEŞİKTAŞ (Alkış) BEŞİKTAŞ laylaylaylaylaylaylaylaylaaay ooooo BEŞİKTAŞ laylaylaylaylaylaylaylaylaaay oooo BEŞİKTAŞŞ''

    Maç başladı dakikalar geçiyor ama pozisyon bulamıyorduk ve golü yedik ama yan hakem golü vermedi devam ettik biraz silkelendik ama yetmedi bu sefer yemişdik golü sow atmıştı ama belki de iyi olmuştu golü yememiz iyice kurduk baskıyı fener üzerinde ve yine bir duran top topun başında Manuel Henrique Tavares Fernandes vardı. Şöyle her zamanki gibi baktı içeri süzdü ve kesti topu içeri topa dokunan isim kuyt'dı kendi kalesine yollamıştı topu bir andan sevinç yumağı olduk. İlk yarı bitmişti. İlk yarı da yaptığımız bayrak şovu ise muazzamdı.İkinci yarı başladı baskı devam ediyor gol arıyorduk ve sahneye Mamadou Niang çıktı Filip Holosko'nun indirdiği topa tek vuruşta ağlara yolladı ama fazla sevinemeyip hemen yedik golü yine aynı adam sow'du golü atan çıldırmamak elde değildi. Maç devam ediyordu bi o kale bi bizim kalede webo'da attı golü ama ofsayttı. Bir pozisyon vardı o an kalpten gidebilirdim caner bomboş kaleye golü atamadı topu bize doğru yolladı ve derin bir nefes aldım ve diğer Beşiktaşlılar gibi. Dakikalar 80 geç de olsa bence doğru adam sonunda oyuna giriyordu Oğuzhan Özyakup. fener geliyor biz savuşturuyoruz biz gidiyoruz onlar savuşturuyor derken dakikalar 90 ben 10 dakikadır dua ediyorum bu maç bizim olmalı diye oldu oldu ya maç bizimdi nasıl mı ? Dakikalar 90+2 caner korneri kullandı.Uzaklaştırdık.Müthiş bir kontra atak son dokunuş Olcay'mış. Ben diğer taraftan Hilbert diye gördüm , sevinirken Oğuzhan sırtlarda taşınıyor diye Oğuzhan heralde dedim ama herkes Olcay diyor Allah'ım nasıl olur diyorum 15 saniye önce önümdeydi bu adam ama OLCAY'mış. Müthiş bir sevinç oyuncular soyunma odalarına gitti biz çılgına döndük ve biri çıktı geldi içeriden sahaya kim mi o 37 numaralı formasıyla FİLİİİİP HOLOOOOSSSSKKOOO bize bakıp sevincini paylaştı çıldırmışcasına gangnam style yaparak. Sevindik,eğlendik,güldük ama üzücü sona geliyorduk artık dönüş vaktiydi stadtan ayrıldık.Dolmabahçe'de otobüsü bekliyorduk yanlış hatırlamıyorsam Üzeyir Aydın bu Holosko değil mi ya demesiyle yola atlayıp durdurmamız bir oldu zaten onu da uğurladık bekledik tekrar otobüsü trafik çok yoğundu ama sonunda gelmişti otobüs eve bir evimizi bırakıp diğer evimize gelmiştik... Daha neler neler oldu yazamadım yukarı şimdi aklıma gelen. Örnek olarak sabah uyandık İstanbul'da Bahadır Tuna abi elinde yine bira başladı beste söylemeye... Sonra o kadar içmesine rağmen deplasman otobüsü ile ilgili bi konuşma yaptı ağzım açık kaldı... Evet bu kadar bitti bu hikaye içinde daha nice anılar bırakarak İnönü'ye tekrar giderim inşallah yine galibiyetler alarak dönerim yine abilerimle ...

    3 MART 2013 PAZAR
    Saat : 19:00
    BEŞİKTAŞ : 3 Kuyt (kk) Niang Olcay
    fenerbahçe: 2 Sow (2)

  • KADİR CORLUK

    inönü stadına gecen sene antep macına gitmiştim hala sesler kulağımda

  • Vedat

    Ah İnönü.. Bir kere göremedim ya seni ölene kadar bunun eksikliğiyle yaşıyacağım.O koltuklarında zıplayıp, GÜNDOĞDU söyleyemedim ya eksik yaşıyacağım artık..

  • AHMETCAN

    Beşiktaşın yeri herzaman farklıdır benim içi belki bu cümleler klasikleşmiş olabilir ama biz beşiktaşlılar herzaman takımımızın arkasındayız her ne olursa olsun,benim anım ise gecen aylarda babamla birlikte istanbula gitmiştik bu arada ben 17 yaşındayım samsunluyum inönünün önunden gecerken hiç hissetmediğim şeyler oldu nasıl anlatım boyle tüylerim diken diken oldu işte dedi televizyonlarda gördüğüm beşiktaşmın mahbedi oturdum bi kenara izledim inöüyü herşeye ragmen beşiktaş,Beşiktaşıma başaralar diliyorum...

  • Yusuf Denİz

    23 Kasım 2012 Saat:20:00 Beşiktaş JK Akhisar Bld. Gençlik.

    Dakika 55-60 Arası kndimden geçmişim ve bağırıyorum hava soğuk etraf insan kaynıyo bn soğuğu hissetmiyorum bağırıyorum elimi burnmuma bir attım kanıyo kafamı eğdim aşağı baktım şapur şupur kan damlıyo babama çaktırmadım bn tuvalete gidiyorm dedim tuvalete gittim.Gitimde ne oldu suları kesmişler peçete yok bişey yok tekrar babamın yanına gittim ve babama burnum kanıyo dedim tuvalete gittim şükür peçete var peçete aldım burnuma koydum ve kan durdu ALLAH'a bin şükür maç biti eve geldik bnden bu kdr ...

    Beşiktaşım Sevmişiz Seni :) ...

  • AHMET DURSUN

    Yaşım 10 Falan olması lazımdı. İnönüye ilk gelişimdi o kadar güzel bi atmosfer vardıki gözlerim dolmuştu bende oturup ağlamıştım bir tane amca gelip alnımdan öpmüştü ve formasını çıkarıp vermişti.

  • emre tanrıver

    Gidebildiğim ilk ve son maç: Konyaspor maçı. Delgado'nun kaçırdığı penaltı, Toraman'ın haksız kırmızı kartı, Runje'nin frikikten yediği akıllara zarar gol ve Ricadinho'nun ilk maçı. Her şeye rağmen 3-1 kazanmıştık. Darısı yeni stadın başına...

  • harun korkmaz

    feda sezonu aldık kombinemizi maçlara geliyoruz çoğu mac inönüde berabere bitio totem arıyodum maclar btmeden 3 4 dk once cıkıodum kı motora yetısıyım yoksa eve gıdemıcem .d neyse ınonu dekı son derbıydı dk oldu 90 cıkmakla cıkamamak arasında kaldım mac 2-2 ydı tam cıkıodum ordan bırı tuttu kolumu dur dedı ya nereye daha mac bıtmedı bende cıkmadım 90+4 dde olcay golu attı çıldırdık ...

  • ARİF KUDAY

    Yıl 1982 Beşiktaş Trabzon maçı abim maçtan 3 gün önce Edirne den İstanbul'a geldi. Bende onunla birlikte gelecektim ama çalıştığım için bir gün sonra bende İstanbul'a gelecektim ancak o gece bir diş ağrısı tuttu ki size anlatamam resmen hamuda kalktım gecenin bir yarısı uyuya kalmışım, sabah saat 05. 00 te kalktım diş ağrısı yoktu sabah ta yola çıkacaktım düşündüm taşındım acaba yine dişim ağrır mı diye ya maça ya da dişçiye gidecektim bütün riskleri göze alarak maçı tercih ettim ve İstanbul'a gittim. Ağbimle buluşarak semte gittik çok kalabalıktı eğlenceler araç kortejleri gecenin geç vakitlerine kadar devam etti ancak gece 01.00 de sokağa çıkma yasağı vardı ama saat 02.00 ye geliyordu araçların önünü kesmek için Beşiktaş'a giden ve Beşiktaş tan yolları trafiğe kapatmak zorunda kaldılar. Bizler de stad etrafında polisin dağıtmasıyla abimle birbirimizi kaybettik. Ben numarasız kapalının tarafındaki ormanlık alanda sabahlamak zorunda kaldım orman tıklım tıklımdı, aynı şekilde taksim tarafı da aynen öyleymiş, gece yarısı bizim taraf siyah taksim tarafı beyaz diye inliyordu, poliste anonsla susun susmazsanız hepinizi dağıtırız diyorlardı ama o kadar insanı nasıl dağıtacaklardı ki? o gece ormanda da şimdi buraya yazdığımız anılar gibi orada herkes birbirine anılarını anlatıyordu. Böylece sabah olmuştu saat beşi gösterdiğinde bizler sıraya girmek için hamle yaptık, polis sokağa çıkma yasağının saat 05.30 da biteceğini söylemesine rağmen binlerce kişiye nasıl engel olacaktı ki? ben numarasız kapalının demir çubuklarına tutunarak sırada yerimi almıştım. Saat 05.30 u gösterdiğinde ister inanın ister inanmayın, Beşiktaş tarafından baraj patlamış gelen sel sesi gibi insan seli geliyordu ve ben o gün akşam oynanacak maç için sabah 8.30 da içerideydim.. ve maç 0-0 bitince şampiyonluk sevincimizi yaşayamayarak bir sonraki hafta oynanacak Eskişehir maçına kalmıştı... daha çok anım var ama bu anımı hiç unutamam.....

  • ADİL YAĞIZ İNAN

    İlk geldiğim maç, Galatasaray maçıydı şu Almeida'nın verilmeyen golü ve 0 - 0 biten maç. Sonra bir daha bu sene ki son derbiye gelebildim. 3 - 2 'lik Fenerbahçe maçı. Git gel 1100 km ve iner inmez çalışmayı göze alarak. İlk biber gazını İnönü'ye giderken tattım :) Hiç bir saniyesini ömrümün her hangi bir anına değişmem. Ve son maçı ancak ekran başından izleyebildim. Ama Fenerbahçe maçında aldığım koltuk elle tutulur tek anım. Beşiktaş için o mabed için çekmeyeceğim çile yok. Çok sevdik be abi.

  • SEÇKİN KARTAL

    Hiç gitmedim İnönü'ye. Hiç nasip olmadı. Ama hep takip ettim Beşiktaş'ı çocukluğum/gençliğim boyunca. Kara sevdaya ben de tutuldum. Görmediğim bir yer yıkılırken bu kadar üzüleceğimi hiç tahmin etmezdim. Keşke 1 kez görebilme şansım olsaydı.

  • furkan

    ben 17 yaşındayım inönüye veda maçında izmirden yola çıkarak istanbula geldim ve inönüye veda maçında o atmosferi yaşadım anlatılcak bi şey değil bu apayrı bi duygu babamdan kalan miras değil oğluma olan borcumsun kartalım

  • Yalçın KIZILASLAN

    ahh ahh paris Saint germen maçı.okuldan kaçmışız o yağmurun altında yaklaşık 5 saat. bir hafta yataktan kalkamamıştık.evdekilere belli etmemek için uydurmadığım yalan kalmamıştı.....

  • kemal kaz

    2012-2013 sezonun ilk yarisin son maciydi. bir hafta once bulundugum sehir 400 km olup sirf besiktas icin ankaraya gidip mac cikisi 2 arkadasimla beraber gecekondu ve teksaslilarin saldirisina ugramamiza ragmen bir hafta sonra 750 km yol gidip hem kiz arkadasimi gormek hemde maci izleyecktik beraber. o gun kiz arkadasim.mactan once terketti iki biletle.kaldim ortada maca girdim tek basima buz gibi havada icim kan aglaya aglaya izledim. ama tek tesellim besiktasin yenmeseiydi ogunden sonra ne inonuyu gordum nede sevdigim kizi ikisinede ayni gun veda ettim.

  • olcay yılmazer

    yıl 1990 lar gordon zamanı teknoloji bu kadar ileri değil elle 100 metre pankart yazdık maçlar gunduz oynanıyor geceden maça geldik fener maçı sırtımızda pankart en az50 kg fındıklı da çimlerde uyuyoruz polisler bırakmıyor saat sabah 5 birde yağmur başlıyor pankart oldumu sana 75 kg biletler gişeden satılıyor sıraya gir sabah 6 gişe açıldı saat 10 maça gir maç saat 16 tı da yorgunluk perişanlık maç başlıyor galip geliyoruz bundan büyük mutlluluk yok şampiyon oluyoruz ve feneri 3 1 yeniyoruz atılan patlangaçlardan pankart ta yanıyor sevınelimmi o kadar pankartı taşıdık ıslandık ama her şeye deydi pankart ta ne yazıyor du {ÖYLESİ NE KUTSALSIN Kİ BEŞİKTAŞ IM HER HAFTA GELİR SANA GELİR İBADET EDERİM} fakat olay oldu biz bu pankartta yuce rabbimden sonra beşiktaşa olan bağlılığımızı belirtmiştik.

  • ÖZGÜR ETYEMEZ

    27 yaşındayım, 90'lı yılların başında yaşanan 3 sene üstüste şampiyonluk dönemlerini çok net hatırlamasam bile o dönemim kasetleriyle büyüdüm. 90'lı yıllarda babamla, aile dostlarımızla sürekli numaralı tribünün eski açık tarafında yerimizi alırdık. Fevzi'nın ıskasını orada yaşadım ve hayatım boyunca unutmayacağım kötü bir anı olarak kaldı.

    İlerleyen senelerde yaşımız itibariyle numaralıya sığamaz olmuştuk artık. 2000'li senelerin başında kapalı sağ alt tarafa yerleştik ama alt tribünde kalmamız çok sürmedi birkaç sene içinde kapalı üste geçtik. Babamlar yeni açık tarafında ben arkadaşlarımla 2 direk arasında olurdum. Kocaeli maçı var aklıma gelen Ahmet Dursun'un golünden sonra yaşananlar tarifsizdi. O sene gelen şampiyonluk, Sergen'in son dakika golüyle geldi gs maçında. O anı da hayatım boyunca unutamam.

    Onların dışında şampiyonlar ligi maçları var. Mesela Paris Saint Jermen maçı. Yok böyle yağmur inanılmaz ıslanmıştık maçtan önce ve sonra ama değmişti 3-1 aldık onu da. O grupta Göteborg maçı var mesela Oktay'ın golüyle kazandığımız. Liverpool ve Marsilya maçlarını da hiç unutmamam, benim için inanılmaz güzel anılar bunlar.

    Bu sene Fenerbahçe maçında olmayı çok isterdim ama elimde olmayan sebeplerden dolayı aranızda olamadım. Konumu itibariyle çok önemli bir maç olmasıyla birlikte öyle bir golle kazanmamız bunu daha da taçlandırdı diye düşünüyorum.

    Kötü bir anıyla başlayıp, yaşım itibariyle de çok net hatırladığım güzel maçları elimden geldiğince sizinle paylaşmaya çalıştım ama bunlardan çok daha önemlisi bu siteyi düşünüp hayata geçiren, üzerinde çalışan, emek veren kardeşlerime sevgilerimi, varsa içlerinden yaşca benden büyüklerim için de onlara saygılarımı sunuyorum.

    Emeklerinize saglık

  • İBRAHİM SARI

    İnönü Stadı'nda oynanan Beşiktaş-Akhisar maçıydı. Arkadaşımla gitsek mi gitmesek mi kararsızlığı içindeydik. Sonunda gitmeye karar verdik. Maçın ilk 10-13 dk.'sına geç kaldık. Hafif metro yönünden geliyorduk. İlk golü Holosko atarken Eski Açık önünden geçiyorduk. İkinci golde ise Kapalı tribünün oradan geçiyorduk. Hızla Yeni Açık tribününe koştuk. Allah'tan Hilbert'in golünü gördük. :)))

  • Berke Kula

    Pek bir anım yok ama cimbomlu olsam da bu saha Dünyanın sayılı en iyi stadlarından biriydi. Ne diyelim bu olay Beşiktaşlıları çok üzmüştür. Geçmiş olsun

  • ZAFER ACAR

    100 yıl şampiyonluk maçı Beşiktaş - galatasaray maçı

    sabah 4 de kalkıp Merter Migros a bilet almaya gittik. E - 5 bosbos bu saatde. saat 10 bıletıx de alım basladı sans yanımızdaydı ve bekledıgımız bıletı aldık Mac Gunu gelıp catmıstı. Aksam 19,00 dakı mac ıcın 13,30 staddakı yerımızı aldık. Oda ne Stadda bır tek bos yer yok Yenı Acık 3, katta en ondeyız. Sergen - Tumer paslastı ve Sergen in ayağından şampiyonluk golü geldi. O sevinçle nasıl sıçradıysam kendımı 4 sıra geride hiç tanımadıgım bırısı ıle golu kutluyoruz yanımdakılerı halı hepten perısan golun olmasıyla yukarıdan asagıya bır karambol alt kattakı herkez altta ezılıyor 5-10 sanıye sonra herkez kendıne gelıyor Kımse Kımseye kızmıyor Aksine herkez tanıyan tanımayan sevınmeye Devam

    Neden mi: Çünkü Biz BEŞİKTAŞ lıyız

    (Bu Asla Veda Değil Biz Yine Geleceğiz)

  • ertuğrul karakoç

    Okul harçlıklarımı biriktirip doğum günümde maça gitmek istiyordum biriktirdim ama bir türlü gidemedik niyetlendikçe haftaya kaldı ama sonunda gaziantep maçına gittik son 5 dakika kala 1-0 öndeydik ama geriye kalan 5 dakikada gol yemiştik ve maç 1-1 bitmişti benim ilk ve son maçımdı asla aklımdan çıkmayacak ...

    SEVİNMEK İÇİN SEVMEDİK ...

  • KADİR BEKTAŞ

    Bu sezonun son derbisi Beşiktaş Fenerbahçe Maçında durum 2-2 iken arkadaş ile hadi gidelim dedik son saniyelerdi zaten sırtımızı döndük merdivenlerden çıkarken tribünlerden ses gelmeye başladı döner dönmez olcay golü atmıştı. Allah'tan staddan daha erken çıkmamışız :)

  • benim tututuğum takım değil beşiktaş. yaşam tarzım oldu. aşk nedir bana öğretti. hiç karşılık beklemeden sewdim severimde.. şu an yazmak gerçekten zor.. duygularıma yön veremiyorum kendimi tutamıyorum gözlerim doluyor..:( hayatımda hiç istanbula gitmemiştim. çok istiyordum yuvamızı görmeyi.. 8 haziran 2012 bindim otobüse hiç bilmediğim yollardan geçtim. sora sora buldum..:) bana gösterdiklerinde stadı heyecandan ölücem zannettim..:) öyle bi heyecan yok ya..:) ilk defa istanbula geldim. hep tv den gördüğüm stadımı ilk defa gördüm.. ilk defa kmseyi umursamadan istediğim gibi ağladım.. şimdi elveda demek çok zoruma gidiyo..:( bütün oyuncularımıza sonsuz saygı ve tşkler...

  • KÜBRA SARIGÜL

    Yanlış hatırlamıyorsam son şampiyon olduğumuz sene mabedde bir cincon maçı eski aıkta bir avuç cinconlu...Sözde kareografi hazırlamışlar ve ellerinde parlak süs eşyaları var sarı-kırmızı renkte.Bir anda kapalı tribünden "Janjanlı Or......."tezahüratı yükselmişti ve bütün kapalı gülmekten kopmuştuk hiç unutamam.

  • ENGİN KEKEÇ

    tarih 24 ekim 2007 yer istanbul inönü stadı muhteşem bir atmosferde beşiktaş tarihinin en görkemli zaferlerinden birisi öyle bir yaşadım ki bobo 82 de golu attığında bir anda kendimi 5-6 basamak aşağıda buldum ve 3 gün sesim çıkmıyordu,ama beşiktaşk için buda bir FEDA idi,iyi varsın siyah beyaz,iyiki varsın anılarla dolu İnönü...

  • ALİ EMİR KILIÇ

    Ben 13 yaşındayım ve İnönü'de ki son maçta yediğim o biber gazının acısı İnönü'ye vedamızda ki acının 1 tirilyonda 0,01'dir.

  • nurullah şentürk

    4 ekım 2007 saat 20:00 maça bi şwkılde bilet buldum girdım ben dayım arkadası babam gitme 4 5 yersınız dedı ben her zamankı gibi kımınle oynarsak oynayalım içimde bi umut mac basladı 1 0 oldu dayım cok heycan yapma yerız dedı ole bole o atmosfer falan bobo 82 de 2 0 yapınca macı baktım dayım da ınanmaya basladı 2 1 olduktan sonra 7 dk falan sankı geldı bana 90 dk ama o mac benım için unutulmazdır o maöı kacırsam cok uzulurdum ve son derbı elım kırık bi şekılde arkadasla aldık bileti deplasman tarafı kısmına o mactakı en buyuk hatıram ise kameranın benı cekmesı oldu http://www.ligtv.com.tr/haber/balon-k dk 5:11 ben ve arkadas lazer tutanların arkasında son derbıde bole bı hatıramın olmasıda cok ıı oldu acıkcası daha cok sey var ama bunlar yeterlı.

  • CAN BULDU

    Tarihlerden 20 Ağustos 1995 ailecek İstanbul'a gittik. İstanbul'dayız ve o günde Beşiktaş'ın maçı var. Babam gel maça gidelim dedi. Hala o an aklıma geldikçe tüylerim diken diken olur. Maça gittik . Kalecimiz şapkalı Auman :) .. Maç başladı. Ceza sahası dışında bizimkiler Gençlerbirliği oyuncusuna faul yaptı, serbest vuruşu kullanmak için topun başına Engin( uzun saçlı) geçti. Bende babama döndüm ; '' baba bu gol dedim, bizim kaleci yer şutu'' .Konuşmamızı duyan ve yanımda oturan birisi'' Hadi len oradan daha çocuksun daha ne anlarsın toptan ( tabi argo kelimelerde var konuşmasında) '' diye söyledi. Hakem düdüğü çaldı ve top ağlarda, babamla beraber yanımızdaki adama döndük, adam yanımızda yok merdivenlerden hızlı yukarı çıkmaya başlamıştı. Ve maç 2-2 bitti. İnönü'deki ilk maçım böyleydi.

    İnönü'ye defalarca gittim ve Cumartesi günü İnönü'de son maç oynanacak. O maça gitmeyi çok istiyorum; hem son maç hemde Gençlerbirliği maçı... Bende anısı büyük olacak tabi bilet bulup gidebilirsem.

    İstanbul'da olsam gişelerin önünde sabahlar bilet alırıdım. Maalasef şehir dışında olduğum için bilet bulamadım. Başka maç olsa maç günü gitsem bilet bulurdum. İnönü'deki son maç olunca bilet bulmak nerdeyse imkansız oluyor. Artık sponsorların verdiği biletleri takip ediyorum. Bakalım şans bana gülecekmi..

    ..... Ve şans bana güldü. İnönü'de ki son maçta ordaydım. Hayatım boyunca aklıma geldikçe tüylerimi diken diken edicek mükemmel bir anı olarak kalacak.

  • EMRE KÜÇÜK

    İnönü Stadı denince aklıma sadece bi anı gelir oda zaten çok acayiptir.)Nasıl başlasam bilmiyorum da aşık oldugum bi kız vardı gerçi hala aşıgım platonik.)Koyu Beşiktaşlı benimde futbolla fazla işim olmaz öyle kendi çapımda Fenerliyim soranlara Fenerliyim derim.Bi gün baya içtim zaten bu kızın yüzünden kafam bi milyon dolaşıyom öyle ortalıkta bide içince:DKıza evlenme teklifi bile edebilirdim maça götürüyüm dedim :D Beşiktaş Gençler maçı son maç ama öyle bi söyleyiş tarzı yoktur empati yaptıgımda ben cevap vermezdim o mesaja kız yine yazdı bi şeyler tersledi falan.)Biz kızla aynı okuldayız işde onların sınıftada benim bi kardeşim vardır o çocukta Beşiktaşlı maça gidecekmiş dedim yanlız gitme reis sıkılma falan ama ben kız için gidiyom kız için dedigim gitmek istedigim için o kız için gitmek istedigim için.Kız da çocuga demiş banada ordan bi hatıra gibi bişey getirebilirsen falan filan neyse maç günü geldi otobüste Beşiktaş bestelerini dinleye dinleye gidiyoz sonra köprüyü geçerken o manzara kız kulesi deniz.)Gitmemiştim daha önce İstanbul'a çok güzel şehir belki dünyanın en güzel şehridir indik işde semte biletleri getirdiler sonra maçtan önce ortalık karıştı falan önce yunus geldi sonra çevik geldi biber gazının tadını örendim orda dört tane birden yedik :D ntv spora çıkmışız :D sonra maç saatine kadar takıldık oralarda maça girdik falan kapalı çok acayip adamlar yönetiyo stadı kimseyide sallamıyolar meksika dalgası hoşuma gitti sonra her seferinde farklı bi hareket yapılıyodu sallanıyoduk falan atkı çıkardılar ben otobüste bırakmıştım atkıyı çıkardım tişörtü atkı niyetine :D zevkliydi üç gol oldu desibel rekoru kırıldı falan sonra kıza koltuk söktük bi arkadaşa bi kıza söktük çok zor sökülüyo yirmi tekmeye anca çıkardık birini oda kırarak :D sonra ben vermek istemedim kabul etmez diye arkadaş götürüp verdi beraber söktük demiş kızda kabul ettiydi bide teşşekkür etmiş falan filan işde gariptir benim inönü anım :D

  • Eren Mahir Budak

    Çok defa inönüde maç izlemek nasip oldu, aşkın tek anlamının bir kıza veya insana karşı olabileğini düşündüm çocukluğumda, oysaki 7 yaşımda gittiğim o maç aşkın bilinmeyen çeşitlerinide öğretti. Çocuktum ve hayatımda ilk defa bu kadar kalabalığın içerisinde bulunuyordum, çocuktum hayatımda hep birlikte sesim kısılır, üşürümü düşünmeden bağıran soyunan insanlar gördüm.

    Televizyonda izlerdim hep taraftarlarımı, takımı ve mabedi. Taraftarlar hakkında şöyle derdi basın; Vahşiler, saldırganlar.. Oysa ki hiç birisi öyle insanlar değildi, beni omuzlarına alıp barboros meydanında ki kalabalıkta yukarıda götürdüler, abiyi tanımıyordum ve "Neden yapıyorsun abi dedim?" Şimdi burası kalabalık görmez ezen, çarpan olur dedi.. Bunlar mı vahşiydi? Takımımı hep yenilgileriyle anons ederlerdi oysa ki orda ter dökenlerde, bağıranlar da yenilginin umrunda bile değillerdi.

    Ve mabedi gösterirdi televizyon şöyle derdi; Büyük takımlar arasında ki en küçük stad ..

    Ama ben gittim küçüktüm ama oradaydım, küçüktü belki ama hepimiz için bir ev gibiydi. Onca altın gibi yüreği içine alıp, o çoşkuyu koruyabilen ve bütün dünyaya kendinden bahsettiren bir yer nasıl olurda küçük olur. İnönü benim için hayatın gerçeklerini anlama fırsatıydı ..

    Şimdi ise en büyük hayalim, sevdiğim kızın boynuna metin, ali, feyyaz atkısını dolayıp yeni inönüde gözlerinin içine bakarak şunu söylemek; Hani iki aşk, sevgi bi arada olmazdı sevgilim?

    not: Gözlerim doldu galiba, herkese saygılarımı sunarım.

  • Merve Betül

    Hani derler ya '' Doğuştan Beşiktaş'lı '' diye, işte bende o doğuştan Beşiktaş'lılardanım. Gözümü açtığım ilk günden beri siyah beyazdı sanki her şey. Büyüdükçe hatta halen dahi anlayamıyor insanlar bendeki Beşiktaş aşkını. Kızsın ne bu böyle Beşiktaş Beşiktaş diyorlar ama onlar anlayamıyorlar ki Beşiktaş aşkının nasıl bir şey olduğunu. Bende umursamıyorum zaten söylenenlere benim en değerlim Beşiktaş'ım çünkü.

    İnönü'de ilk gittiğim maç kimleydi hatırlamıyorum çünkü gerçekten çok küçüktüm ilk maçıma gittiğimde. Küçüktüm bu yüzden nedenini hatırlamıyorum ama maçın 2. yarısıydı İnönü'ye gittiğimizde. Stada girdiğimizde yeniliyorduk babam merak etme kızım alıcaz bu maçı dedi bana ve gerçektende yendik maçı. Maça uğur getirdiğimi düşünmüştüm o gün birde küçük olunca insanın aklına gelir böyle şeyler :D Maçı kazanınca dünyalar benim olmuştu ama en önemlisi kazanmak yada kaybetmek değildi benim için. Başka bir şey vardı. Atmosfer, insanlar, stad herkes benim gibi siyah beyazdı. Staddaki herkes kardeşti sanki 90 dakika boyunca. O günden sonra hep İnönü'ye gitmek istedim tabi insan o atmosferi bir kere tadınca bir daha bırakamıyor.

    Şimdi 15 yaşındayım ve her gün şükrediyorum babamın bana bu güzel mirası için. İnönü'ye ilk kez babamla gitmiştim, gönül isterdi ki bir gün çocuğumuda götüreyim ama olmadı. Hoşçakal mabedim ama unutma bu asla VEDA değil...

  • YASEMİN ARSLAN

    21 Eylül 2012.. Hayallerimi gerçekleştirdiğim tarih.. Dayımın düğünü nedeniyle İstanbul'a gitmiştik annem ve kardeşimle. Sadece 2 gün kalacaktık ee haliyle okul vardı. En büyük dayımın evine gittik(ev küçükçekmeceydi). baktım dayım bir yere gidiyor akşamda kına gecesi var ama yine de takıldım peşine düştük yollara. ilk çağlayana gittik,ip gibi yağmur yağıyordu. Daha sonra tanıdık bir pastaneye girdik kurulandık sıcak bişeyler içtik. Orada ki abiye ''Beşiktaş buraya uzak mı?'' diye sordum. Ben oraya gidiyorum hadi gelin götüreyim sizi dedi. Daha sonra bizi köprünün altında indirdi şuradan yukarı çıkın İnönü orada dedi. kalbimin ritmi bir an da arttı mideme kramplar girdi sanki nefes alamıyordum. İnönüye saatlerce öyle bakabilirdim. İçeri alırlar mı almazlar mı diye kafamda bir sürü soru vardı. Şansımı denemek istedim sonuçta Ankara'dan iki günlüğüne düğün için gelmiştim ve yağmur çamur demeden herkes kuafördeyken İnönü için düşmüştüm yollara.. Neyse içeri girdik orada ki abi ilk önce almadı içeri olmaz dedi ama sekreter abla kıyamadı beni öyle görünce gel bakalım dedi.. O abla içeri almakla da kalmadı bir sürü fotoğraflarımı çekti. Ağlamak üzereydim.. neyse öyle böyle derken sevgilime kavuşmuştum.. Saygılarımla..

  • EBRU MERDOĞLU

    Beşiktaşlı ne zaman olduğumu bilmem çünkü doğduğumdan beri içindeyim zaten. Maçlarını takip sonrasında sevincini ya da üzüntüsünü yaşardım. Her taraftarın tek dileği gibi benimki de takımını statta desteklemektir (Tek yürek olmak). Kendini bulacağın ve senin gibi hisseden bir sürü taraftarın bulunduğu tek yerdir. Bu yüzden bir Beşiktaşlı olarak İnönü demek ayrıdır. Beşiktaş' ta stadın olduğu yer büyülü gelir insana. Birçok anısı olsa da özel olan ilk adım attığım andır.

    31 Mayıs 2009 Şampiyonluk kutlaması... Çifte mutluluktu benim için. Hem şampiyonluğun getirdiği sevinç hem de bunu coşkuyla kutlamak. İlk giriş yaptığım andan sonuna kadar çok güzeldi. Herkesin bir ağızdan söylediği marşlar, sanatçılar ve kupa anı. O gün doyasıya bağırdığımı hatırlarım belkide başka bir yerde bunu yapmazdım. Bu coşkuyu dönerken de yaşandı. Marşlarla girdiğimiz stattan yine aynı şekilde çıktık.

    O gün şunu fark ettim bir sürü taraftar aynı anda aynı şeyle mutlu oluyordu. Beşiktaş demek anlatılmaz sevgidir, İnönü ise onun eviydi. Tüm sevenlerine kucak açan..

  • İnönü stadyumu

    sevİndİgİmİz, gururlandıgımız, özledİgİmİz, üzüldügümüz yer
    İkİncİ evİmİz

    Taksim Stadı
    Beşiktaş ilk kurulduğu yıllarda, ilk İstanbul Resmi Lig Şampiyonu olmasına rağmen herhangi bir stada sahip değildi. 1929 yılı'nın Ağustos ayında Beşiktaş, Galatasaray ile birlikte Taksim Stadı'nı aldı ve bu stadı 1933 yılına kadar kullandı.

    Şeref Stadı
    Beşiktaş'a futbolu getiren Şeref Bey, Beşiktaş'ın kendi sahasının olmasi gerektiğini düşündü ve Çırağan Sarayı ile bahçesinin ideal bir yer olduğuna karar verdi.

    Zamanın Beşiktaş kulübü Başkanı Fuat Balkan Bey ve zamanın İstanbul Valisi Recep Peker, "Çırağan Sarayı"nı hükümetten almak için çok çalıştılar. Ve 1932 senesinde stadı 99 yıllığına 10 TL karşılığında kiraladılar.

    Çırağan Sarayı’nda daha önce yaşanan bir yangın felaketinden dolayı, sarayın durumu çok kötüydü. Ancak 1940 yılında tamirat bittiğinde Beşiktaş maçlarını 10.000 kişi kapasiteli (6.000 kapalı, 4.000 açık) bu statda oynamaya başladı ve bu yeni stadın adı da ŞEREF STADI'ydI.
    Beşiktaş, İnönü stadının açıldığı yıl olan 1947 yılına kadar maçlarını bu statda oynadı.

    İnönü Stadı
    1948 yılında, şu anda da Beşiktaş'ın kendi sahasındaki maçlarını oynadığı, İNÖNÜ STADYUMU açıldı, Beşiktaş bu stadı 1998 yılına kadar, her yıl B. T. G. M ( Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü)'den kiraladı.

    İnönü Stadı’nın mimari planları Mimar Vietti Violi , Mimar Şinasi Şahingiray ve Mimar Fazıl Aysu tarafından hazırlandı, II. Cumhurbaşkanı İsmet İnönü devrinde ve Lütfi Kırdar'ın İstanbul Valiliği ve Beden Terbiyesi Bölge Başkanlığı zamanında yapılıp, 19 Mayıs 1947 yılında açıldı.

    İnönü Stadı ilk inşa edildiği yıllarda günlük ihtiyaca göre düzenlenmiş, çok sayıda seyirci alacak kapasiteli tribünler yerine yapıda estetik görüntüye daha fazla ağırlık verilmişti.
    İstanbul'un artan nüfusuyla orantılı olarak futbol seyircisi de bir çığ gibi büyüdükçe stad ihtiyaca cevap veremez oldu. 1947'de açıldığında 16.000 kişilik olan stadın kapasitesi 1950'li yıllarda, ilk olarak numaralı tribünün sol tarafına düşen bölüme 5 bin kişilik eklenti yapıldı. Bir süre sonra gazhanenin kaldırılmasıyla meydana çıkan arsaya 15 bin kişilik kale arkası tribünün yapılmasıyla stad ayakta 40 bin seyirci alacak duruma geldi.

    İnönü Stadı uzun süre Türkiye’deki tek karşılıklı iki kapalı tribüne sahip stad özelliğini korudu.

    İnönü Stadyumu'nun ilk maçı 23 Kasım 1947 tarihinde Beşiktaş ile İsveç'in AIK takımı arasında oynandı. Bu stadyumdaki ilk golü de o zamanlar Beşiktaş’ın futbolcusu olan Süleyman Seba attı ve ilk maç 3-2 AIK' nın galibiyeti ile bitti.

    1947'de açılışında adı İnönü Stadyumu iken 1952'de siyasi nedenlerle adı Mithatpaşa Stadyumu'na çevrildi, 1973'de tekrar İnönü Stadyumu oldu. Beşiktaş JK, açılışından beri bu stadı kullanmaktadır. Kısa bir süre dolmabahçe stadı ismiyle de anıldı.

    İNÖNÜ STADYUMU, 8 Şubat 1998 tarihinde Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü ile BJK Derneği arasında imzalanan sözleşme ile 49 yıllık intifa hakkı verildi ve sözleşmenin tapuya tescil tarihi olan 27 Mart 1998 tarihinden itibaren Beşiktaş'a ait oldu. BJK İnönü Stadyumu ile ilgili tasarruflarda bulunmaya sadece Beşiktaş Jimnastik Kulübü Derneği’nin yetkili olduğu hukuken tescil edildi.

    2003-2004 sezonunun tamamlanmasının ardından hemen başlayan çalışmalarla Stadımız, muhteşem bir görünüm kazandı. Zemin indirme projesiyle, tribünler ile saha arasında artık sadece 4 metre uzaklık var. Bu sayede yüzde 50 artışla, toplam koltuk kapasitesi de 32,086’ya ulaştı. Kapalıda bulunan basın tribünü, taraftarlardan gelen istek üzerine Başkanımız’ın taraftarlara verdiği söz doğrultusunda numaralı kısma alındı. Kapalı tribünün orta bölümündeki localar, tribünlerle saha arasında bulunan tel örgüler kaldırıldı. Stadın giriş ve çıkışlarını rahatlatmak için kapı sayısı da yüzde 100 artırılarak, 36’dan 72’ye çıkartıldı. BJK TV için stat içerisinde bir bölüm yapıldı. Ayrıca, tuvalet ve büfelere yenisi eklenerek, bakımları tamamlandı.

    Yeni Stad Projesi
    2013 yılı mayıs ayı ile birlikte 41.903 kişi kapasiteli yeni bir stadın çalışmalarına başlanmıştır.
    Proje henüz kesin olmamakla birlikte, stad mevcut yerinden 23.50 metre geri çekilerek yapılacaktır. Loca sayısı 143+1 adet, kapalı restoran alanı
    2123 m2, teras restoran alanı 2520 m2'dir. 600 araçlık VIP otoparkı olacaktır.